Mijlpaaltje!
Welke mijlpaal? Awel, ik hoorde altijd dat er vanaf 34 weken niet meer ingegrepen wordt als ‘het’ in gang schiet. Tijdens mijn vorige controle heb ik daar eens naar gevraagd en toen zei de vervangende gynaecoloog iets van dat het eigenlijk 34 weken en 4 dagen is. Ze zouden dan weeënremmers geven en ook longrijping. Dat laatste moet 48u inwerken en volgens mij bouwen ze dan de weeënremmers af. En als het dan toch doorzet, is het ok als de baby’s komen. Hopelijk blijven ze toch nog even zitten, want het zou wel nog altijd couveuse worden, wellicht ook afkolven, en dat zie ik uiteraard niet zitten. Pal op 34 weken was het wel een beetje lastig, veel harde buiken die oncomfortabel aanvoelden (die buik is dan echt steenhard tot tegen mijn beha, ik moet daar geen tekeningske bij maken, zeker?) en zelfs wat menstruatiekrampen precies. Ik heb al heel de zwangerschap (veel) harde buiken, maar dat laatste was toch iets nieuws… Het zorgde ook wel voor wat stress, want 34 weken zien staan op de lightbox is wel een wake-up call, hoor. Bij een normale zwangerschap verwacht je dan over 6-7 weken te bevallen, maar nu ga ik al content mogen zijn als we het met ons drietjes nog 3 weekjes uithouden. Ik merk dat Klaas en ik wat cold feet beginnen te krijgen, maar volgens mij hadden we dat bij Elliot ook wel, omdat we niet goed wisten waar we ons aan moesten verwachten. En dat is nu niet anders, hé? :)
Deze week konden we opnieuw wat babyvoorbereidingen van ons lijstje schrappen. Het heeft lang aangesleept, maar ik ben blij dat er nu toch schot in de zaak komt. We keurden de proefdruk van het geboortekaartje goed, een van de belangrijkste dingen die nog op mijn lijstje stonden. De drukker moest wachten op de levering van het papier en blijkbaar zat daar wat vertraging op. De labels voor de doopsuiker waren niet in orde, dus daarop zijn we nu nog aan het wachten. Alle doopsuikertjes zijn wel zo goed als in orde, dus eigenlijk zijn het enkel nog de labels die eraan bevestigd moeten worden.
Deze week waste ik ook alle babykleertjes en herschikte ik de verzorgingskast een beetje. Elliots kleren namen 2 volledige lades in beslag, maar door zijn winterkleren weg te stoppen in verhuisdozen heb ik zijn kleerkast kunnen herleiden naar 1 lade. De andere lade is voor de baby’s. De rest van de kast moet ik wel nog eens reorganiseren, maar da’s niet dringend. Ik waste ook de hoes van het borstvoedingskussen en dat ligt nu veilig weg in het park dat sinds gisteren eindelijk opnieuw in elkaar zit. Het matrasje ligt erin, er ontbreekt alleen nog een parklegger (heb ik nog wel op reserve) en parkomranding, maar dat staat nog op de geboortelijst. Die geboortelijst zit volgens mij trouwens wel snor. Ik blijf maar het gevoel hebben dat ik daar nog allerlei kleine dingen aan moet aanpassen, maar ik zou honestly niet weten wat ik nog zou kunnen vergeten zijn. Er kan eventueel nog wat deco voor de kamertjes aan toegevoegd worden, maar dat is niet per se nodig en ik vind het ook moeilijk om stukken uit te kiezen als er nog geen kamer is. :) Zaterdag ging ik ook met mijn ma naar de AVA om plastic glazen voor in het ziekenhuis en enveloppen voor de geboortekaartjes.
Voor deze week staan er nog twee belangrijke zaken op mijn lijstje: mijn valies voor het ziekenhuis maken en de labels voor de doopsuikers ophalen bij de drukker zodat alles definitief afgewerkt kan worden. En dan ga ik eindelijk eens beginnen aan het haken van de babydekentjes. Verder moet het babybedje nog omgebouwd worden tot een co-sleeper en de enveloppen van de geboortekaartjes gedrukt worden, maar dat zijn éindelijk eens twee babytaakjes die ik kan uitbesteden aan Klaas. :)
Benieuwd naar week 34 van Elliot?
Ah ja, ga je toch nog eens uw valies maken ja ;-). Ik vind het al razend spannend, wat moet dat dan voor jou/jullie niet zijn :-). Zooo benieuwd naar de boelies!
Ik hoop dat ze het nog een heel aantal weken volhouden in je buik, zodat ze niet in de couveuse moeten!
Hier op 30 weken longrijping gehad, en weeënremming in een kuur van 48 uur (ondertussen al twee keer). Vanaf 32 weken zou er ook een mijlpaal zijn voor de longen, maar 34 is natuurlijk nog beter. Ik hoop dat we er allebei nog enkele weekjes aan kunnen breien!
Net zoals Stephanie zegt, razend spannend, vind ik het! Oh, ik kijk er naar uit om die boelies te zien. Komaan Joyce, je bent goed bezig! *danst met pomponnekes*
Zo te lezen ben jij goed georganiseerd :-) Spannende tijden hoor ;-)