Amsterdam: een mini-shoplog
Hou u vast voor de kortste blogpost die ge ooit van mij zult lezen! Allez. Denk ik.*
Twee weekends geleden trokken we met ons drietjes naar Amsterdam. Omdat we redelijk wat foto’s hebben en ik een beetje een natuurlijke flow wil behouden tijdens het schrijven, heb ik besloten om mijn buitje in een aparte post te tonen. We hebben niet veel winkels bezocht, maar Kitsch Kitchen en Flying Tiger wou ik wel zeker bezocht hebben, gewoon omdat we dat hier niet hebben, of toch niet in onze buurt. Bij Kitsch Kitchen was Elliot zo lastig dat we er enkel een bal kochten voor hem. Ah, en een wenskaartje voor een huwelijk, maar dat kan ik niet tonen omdat ik het nog moet afgeven over twee weken. :) Ik denk dat Kitsch Kitchen misschien ook wel iets té kitscherig was voor mij. Who knew such a thing was even possible? Allez. Niet alles was te kitscherig. Maar sommige dingen wel.
In de Flying Tiger vond ik wel echt mijn gedacht!
Ik wou al lang zo’n vierkante klok met afgeronde hoeken. Ze is wel ietsje te klein naar mijn gedacht, maar ik nam ze toch maar mee. Inpakpapier, voor mijn verzameling. Een spelletje mens-erger-je-niet. Dat hebben we hier nog niet en ik vond het zalig dat het niet zomaar een kartonnen bordspelletje met pionnen was. De vouwdieren (of hoe moet ge dat eigenlijk noemen?) kwamen me bekend voor. Ik denk dat ik die al eens ergens op een blog ben tegengekomen. Ik denk die ooit eens te gebruiken als decoratie op een kinderkamer. Alles was daar zalig goedkoop, een beetje zoals de Action, maar dan luxueuzer of zo. Allez. Het zag er luxueuzer uit, ik zal het zo zeggen.
Deze houten autootjes namen we mee om Elliot kalm te houden, want die begon het na een minuut in de winkel ferm uit te hangen. Ze konden efkes soelaas bieden, maar uiteindelijk zijn we toch heel snel naar de kassa gevlucht om te betalen, zodat we weg konden… Ik ben ze nu nog eventjes achter aan ‘t houden. Ik denk dat de Sint ze gaat brengen. :) Dingen met wielen zijn hier een gigantisch succes. Da’s eigenlijk ook het enige speelgoed waar Elliot echt mee speelt zoals de bedoeling is.
Een pennenhouder! Hoe cool is da, jong!
Ondertussen staat het nepplantje al op mijn bureau op ‘t werk.
We waren bijna weg zonder een kerstornamentje! Als we ergens nieuw op reis gaan, koop ik in een of ander souvenirwinkeltje altijd een hangertje voor in de kerstboom. Ik ben daarmee gestart in New York en heb in Canterbury ook al eentje gekocht. In Disneyland ben ik dat toch wel vergeten, zeker?
Voila. Ik heb mij nog redelijk goed ingehouden, hé? Dank u, Elliot!
* Oeps. Dat is hier toch weeral langer geworden dan de bedoeling was. Sorry! But not really.