Een bedroevende leesmaand, zo zou je maart nog het best kunnen omschrijven. Ik las slechts één boek. Hoe dat komt, vraag je? Awel, ik zal het eens uitleggen.
Het begon allemaal deze morgen in mijn melkherberg. Toen ik pril zwanger was van de meisjes was ik net begonnen aan Pride and Prejudice. Een klassieker, maar toch had ik die nooit eerder gelezen. Nogal een schande eigenlijk, voor iemand die taal- en letterkunde met als hoofdtaal Engels studeerde. Nu ik erover nadenk, realiseer ik mij dat ik nog geen enkele grote klassieker gelezen heb. Great Expectations? Nope. Wuthering Heights? Onbekend voor mij. Mrs. Dalloway? Die ken ik niet. Tijdens mijn jaren aan de Blandijn moest ik zo veel andere, verplichte literatuur lezen dat er voor puur ontspannend lezen weinig tot geen tijd over was. Ik heb ze wel allemaal in mijn boekenkast staan, die klassiekers, omdat ik vond dat dat zo hoorde. Ze waren mijn goed voornemen, ge weet wel, voor als ik met pensioen ben en veel tijd heb. Maar anderhalf jaar geleden dacht ik: screw it, dat kan hier niet meer zijn, ik ga mij er toch aan wagen. Pride and Prejudice koos ik omdat ik wist dat die door de satire en het cynisme een van de meer toegankelijkere romans binnen het genre is.
Ik nam het boek mee op de trein en begon vol goede moed te lezen. Maar die taal. Ik moest me door elke pagina heen worstelen, wist aan het einde van een zin van 5 regels al niet meer wat er nu weer in het begin van die zin was gezegd en moest dan telkens opnieuw beginnen. Ik had er simpelweg niet bij stilgestaan dat ik nog het archaïsche taalgebruik van de negentiende eeuw zou voorgeschoteld krijgen. Nu ik alles even heb kunnen laten bezinken en opnieuw zit na te denken over het boek, merk ik dat ik het verhaal op zich best wel goed vond. Het bewijs daarvan is dat ik van plan ben de verfilming met Keira Knightley eens te bekijken. En dat wil veel zeggen, want Keira, da’s mijn vriendin niet. Nee, ik liep dus echt vast op de tekst op zich. Uiteindelijk bleef het boek in mijn handtas zitten en keek ik wat uit het treinraam en probeerde ik mij te focussen op het feit dat ik niet misselijk wou worden (pril zwanger, remember?). Toen ik in februari begon met de Verbeelding Book Challenge besloot ik eerst de boeken uit te lezen die ik al begonnen was. Ik begon met The Miniaturist en stopte daarna met vrij veel tegenzin Pride and Prejudice in mijn sjakos.
Ik liet mijzelf toe te beginnen lezen op het punt waar ik vorige keer gestopt was. Heel ver was ik toch nog niet geraakt én ik wist nog goed wat er allemaal gebeurd was in het verhaal. Bovendien begon ik pas in februari met de challenge en kwam het op deze manier dus een beetje op hetzelfde neer als starten in januari. Op sommige momenten merkte ik dat ik mijn boek weer in mijn handtas liet zitten, maar ik las toch dapper verder omdat ik mezelf had verplicht het uit te hebben tegen eind maart. En da’s nipt gelukt!
Zoals iedereen wist ik ook al zonder het boek gelezen te hebben dat Elizabeth uiteindelijk trouwt met Mr. Darcy. Ik wist ook dat dat niet zonder slag of stoot ging. Toen ik las wat ze van hem vond en hoe ze tegen hem sprak, begon ik me stiekem wel af te vragen hoe haar gevoelens voor hem tegen het einde van het boek zo zouden kunnen keren dat ze op een huwelijksaanzoek in zou gaan. Dus ja, zo werd ik toch een beetje benieuwd. Eens ik over de helft was, zat ik eindelijk ‘in’ het verhaal. Vanaf dat punt vond ik het echt goed, want er kwam eindelijk wat schot in de zaak. Het wordt duidelijk dat Elizabeth meer en meer klamme handjes krijgt van Mr. Darcy en net zoals in een stationsromannetje moét je dan gewoon verder lezen, ook al weet je perfect hoe het zal aflopen. Jammer dat het boek tegen dan al bijna uit was. Oh, en wat een zalige kerel is Mr. Bennett. Zijn nonchalante houding tegenover zijn dochters en, vooral, zijn vrouw vond ik ontzettend grappig. Verfrissend om te lezen, want in andere klassiekers zou de vader des huizes zich wellicht heel anders gedragen. :) Drie sterretjes!
Mijn lijstje ziet er ondertussen zo uit:
- Een boek met meer dan 700 pagina’s (ieder jaar een beetje meer)
- Een boek met minder dan 200 pagina’s (om het voorgaande puntje te compenseren)
- Een boek geschreven door meerdere auteurs
- Een boek geschreven door iemand die jonger is dan jou
- Een boek waarvan er wereldwijd minstens 100.000 exemplaren werden verkocht
- Een self published boek (een boek dat niet werd uitgegeven bij een grote uitgeverij, maar zelf door de auteur werd uitgegeven. Ik heb nooit gezegd dat deze challenge makkelijk ging zijn. ? )
- Een boek gepubliceerd in 2017
- Een boek geschreven door een celebrity (filmster, muzikant,…)
- Een boek met een titel die meer dan vier woorden telt (want er gaat niets boven een boek met een lange titel)
- Een boek met een titel die bestaat uit één woord
- Een boek met een kleur in de titel
- Een boek met een nummer in de titel
Een boek met een illustratie op de coverThe Miniaturist – Jessie Burton- Een non-fictie boek
- Een boek over boeken of waarin boeken een belangrijke rol spelen
- Een boek over reizen of waarin een reis een belangrijke rol speelt (roadtrip, wandeltocht,…)
- Een boek over muziek of waarin muziek een belangrijke rol speelt
- Een boek waarin één van de seizoenen centraal staat
- Een boek waarin meerdere generaties van één familie aan bod komen
Een boek gepubliceerd voor je geboren werdPride and Prejudice – Jane Austen- Een boek dat je al een keertje las
- Een ver-van-je-bed-boek oftewel een boek dat zich aan de andere kant van de wereld afspeelt
- Een boek dat zich afspeelt in een land waar je al een keertje op reis bent geweest
- Een boek uit de bibliotheek
- Een boek dat je leende van een vriend(in) of een mede Verbeelding Book Club lid
- Een boek met een vleugje magie erin (full on fantasy of magisch realisme)
- Een boek dat je ooit op school moest lezen om te zien wat je er nu van denkt of om het eindelijk te lezen omdat je het toen niet las
Een boek dat iedereen en z’n moeder al heeft gelezen, behalve jijHet meisje in de trein – Paula Hawkins- Een boek dat ergens ter wereld op de verbannen lijst staat
- Een eerste deel in een reeks
En hier is wat ik las in februari.
Ik heb Great Expectations aan de Blandijn moeten lezen en vond die echt wel de moeite eigenlijk. Mocht er nog plaats zijn op jouw lijst ;)
Oh, ik wist niet dat jij ook aan de Blandijn hebt gezeten? Awel, ik ben ooit eens begonnen in Great Expectations, maar heb het na 10 pagina’s opgegeven. :)
Een aanrader: een klein leven van Hanya yanagihara…..hij past in nr 1 en in nr 5 ook denk ik. T is heel mooi geschreven,en bij het lezen gingen mijn emoties van kwaadheid naar medelijden en van diepe droefheid naar pure liefde. T zal dan wel een goed boek zijn zeker?
Awel ja, voor puntje 1 is dat een goede tip! Heb jij die liggen? Mag ik die dan eens lenen? Hij stond ook al op mijn verlanglijstje. :)
Ik heb Pride and prejudice ook nog niet gelezen. Shame on me. Maar als ik hem lees, neem ik wel een goede vertaling. Geen archaïsch Engels voor mij.
Oh, ik vraag me eigenlijk af of dat bestaat! Dat zal wel, zeker? Een moderne vertaling?
Ik heb die verplicht moeten lezen tijdens mijn opleiding en vond die toen heerlijk :-) Zelfs nu is het nog een van mijn favoriete boeken, maar smaken verschillen en dat is maar goed ook ;-)