De laatste maaaaand! *snif ende snotter* (Eigenlijk is ‘t ondertussen nog maar een dikke 2 weken, maar shhhtt.) Ik ben zo keihard niét klaar voor de eerste verjaardag van mijn baby’s. Nog nooit is een jaar zo snel gegaan. Op de buitenfoto’s hieronder draagt Lily-Rose het kleedje met bloemetjes en Lucy-Mae het jeansjurkje.
Eind april was Lily-Rose koortsig, maar Lucy-Mae was/is gelukkig supervrolijk. Een hele dag lang lacht ze, speelt ze op de speelmat en hangt ze het klein spook uit door ineens op een andere plaats te zitten dan waar we haar 2 minuten ervoor hebben neergezet. Echt een blij meisje. <3
Maar ons Roosje was dus ziek waardoor zij iets minder blij was. Ze was wat zeurderig, maar los van het koalaatje uithangen viel het nog mee, zeker niet te vergelijken met de maand ervoor. Maar ‘t is natuurlijk niet simpel om een aanhankelijk baby’tje te combineren met nog 2 andere kindjes die ook aandacht willen (I’m looking at you, Elliot!). Een tijdje geleden kwam Elliot met haar spelen, nam haar handje vast, trok dan zijn hand supersnel terug terwijl ik ‘auwch!’ zei en dat vond ze suuuupergrappig. Ze heeft echt zalig luidop gelachen. <3 De meisjes maken vaak luide, blije geluiden, maar echt luidop lachen of grinniken doen ze eigenlijk niet vaak. Maar als ze het doen, dan komt het door Elliot. <3 Zo mooi om te zien.
Lily-Rose begon trouwens kort voor hun elfde vermaanddag ook aanstalten te maken om te kruipen. Eindelijk, zeg. Ik blogde er nog niet over, maar Lucy-Mae kroop dus op 10 maanden en Lily-Rose op 11 maanden. Respectievelijk op 17 april en op 17 mei. Precies een maand verschil dus. Zotte miekes. :)
Wat een zalige pose op die laatste foto, niet? Haha!
Oh, 2 kruipertjes nu… Dan komt nu de ‘ik moet ze echt voortdurend in’ t snuitje houden’-periode ? Wat een mooie meiden met prachtige namen!
Jep, met bijhorend minipaniekske als je 1 meisje ziet zitten maar de 2e spoorloos is. :P
Prachtig zoals ze daar in het gras zitten. Een levende idylle!
Man man man, de tijd vliegt… Heerlijk om te zien hoe vrolijk ze zijn!