by Joyce | Oct 29, 2016 | Reizen |
Een beetje later dan gepland, maar ik wou er toch nog over bloggen omdat ik jullie dit pareltje niet wil onthouden: ons uitje naar Pas-de-Calais. Cap Blanc-Nez en Cap Gris-Nez om specifiek te zijn. In augustus gingen we hier een weekend naartoe met mijn ouders (en mijn broer en zijn lief), echt het zaligste weekend ooit. Ik dacht steeds dat de Caps gewoon bijzonder waren omdat ze respectievelijk zo wit en zo grijs waren, maar dat is dus helemaal niet het geval. Als je geluk hebt met het weer, en dat hadden wij echt keihard, dan is het daar wondermooi. Prachtige grassige kliffen van waarop je een magnifiek uitzicht hebt, een strakke blauwe hemel en een zee die zo blauw is dat ik niet wist dat die zo dicht bij huis te vinden is. De ontplofte kop haar moet je er wel bij nemen, want het is daar belachelijk winderig. Dat was eigenlijk te verwachten, maar ik had daar dus niet bij stilgestaan.
Vanop Cap Gris-Niz heb je natuurlijk uitzicht op de witte kliffen van Blanc-Nez (volgens mij staan die hier zelfs om een of andere reden nergens op de foto’s), wat de vergezichten daar extra mooi maakt. Op Cap Blanc-Nez kan je wel veel uitgebreider wandelen en is er keuze uit verschillende routes, afhankelijk van of je een lange of korte wandeling wil maken. Als ik me niet vergis zijn de eerste drie foto’s hieronder vanop Blanc-Nez en de andere vanop Gris-Nez.
Wij verbleven in Wissant, een stadje dat eigenlijk perfect gelegen is tussen de twee Caps. Ik denk dat het in beide richtingen ongeveer een 9 km was of zo. Blijkbaar zaten we in ons huisje op wandelafstand van het strand, supertof want bij de boeking hadden mijn ouders dat niet gemerkt! Elliot heeft er zijn vrees voor zand overwonnen. Een geluk, want op school zijn er hele grote zandbakken!
En op de dijk stond een draaimolentje. <3
We bezochten ook Nausicaá, een heel groot aquarium waar je uren kan rondlopen zonder je te vervelen. Elliot is blijkbaar grote fan van visjes kijken, dat ontdekten we eerder in de Zoo. De kans om een bezoekje aan een echt aquarium te brengen konden we dus niet laten liggen. We hebben daar wel niet zo veel foto’s gemaakt omdat we zo druk in de weer waren met kinderen managen, maar bon.
Toen we daar de laatste dag op de Grijze Neus liepen, hebben Klaas en ik gezegd dat we er later sowieso nog terugkeren, al is het maar voor een daguitstapje. Het is nét niet te ver rijden om ‘s ochtends te vertrekken en ‘s avonds terug te keren, maar ‘t is er heerlijk uitwaaien en ik denk dat het láng zal duren voor we die uitzichten beu zijn. Elliot vond het er ook heel indrukwekkend en ik ben vrij zeker dat dat voor onze meisjes ook zal gelden. Zeker een aanrader dus!
by Joyce | Nov 9, 2015 | Reizen |
Nadat ik jullie vorige week al toonde wat ik meebracht uit Amsterdam is het nu tijd voor een verslag van ons reisje. We waren thuis goed op tijd vertrokken om 14u, maar toch was het tegen 18u toen we arriveerden. We hadden veel verkeer en echt gigantisch veel file. Ons appartementje vond ik via Airbnb. Ik contacteerde een verhuurder, maar zijn appartement bleek minder goed gelegen voor ons omdat er geen (gratis) parkeergelegenheid was. Zijn vriend verhuurde echter ook een appartement, mét een ondergrondse parkeerplaats. Na wat foto’s gezien te hebben was de deal al vlug beklonken en konden we beginnen plannen. Zie hoe cool, zo met dat water errond! Wij zaten in een hoekappartement op de derde verdieping. Elliot keek er graag door het raam.
Anyway, die eerste avond dus. We dachten nog buitenshuis te gaan eten en meteen van de gelegenheid gebruik te maken om de tram te nemen. Toen bleek al meteen dat we zelfs met de tram heel ver van alles verwijderd zaten. Elliot was moe, we hadden honger. Allez ja, geen ideale situatie dus. We keerden dan maar terug naar huis en brachten Chinees van ietsje verderop in onze straat mee. Gelukkig eet Elliot alles. :) Gaan slapen was ook geen succes, dus meneer is wakker gebleven tot wij gingen slapen en zelfs toen heeft het nog een hele tijd geduurd voor hij eindelijk wilde slapen. De eerste kennismaking met de tram was wél een succes…
De volgende dag at Elliot een boterhammetje en toen we rond half 11 eindelijk konden vertrekken, besloten we maar gewoon de Albert Heijn binnen te stappen voor wat koffiekoeken. Die vond Elliot ook wel lekker. Maaaaarrrr hij begon dus alweer lastig te worden (ah ja, dat komt ervan als ge vindt dat 6u30 een schoon uur is om te staan terwijl ge pas rond middernacht zijt gaan slapen he, manneke), dus keerden we maar terug naar ons appartement. Gelukkig deed hij daar zonder problemen een goeie dut.
Toen hij na zijn dut wat fruit had gegeten, gingen we snel op pad. Deze keer zou hij ons niet liggen hebben. We namen opnieuw de tram en toen bleek dat Elliot zwaar fan is. Echt. Tegen het einde van het weekend had zijn tramliefde zulke dramatische proporties aangenomen dat hij het op een krijsen en huilen zetten als we ergens een tram zagen waar we dan niét op gingen. Wat onze uitstapjes betreft: we hebben het vrij simpel gehouden. Ik wilde heel graag eens naar Kitsch Kitchen, dus dat was ook meteen onze eerste stop. Op de foto’s lijkt het niet zo, maar Elliot kreeg daar een gigantische temper tantrum. Echt, jong. Wat een gehuil. We hebben nog geprobeerd om hem om te kopen met een bal, maar dat hielp ook maar een halve minuut. Snel betaald en terug naar buiten dus. :)
Daarna wandelen we een stukje verder richting de 9 straatjes. Da’s exact wat je zou denken: een cluster van 9 straatjes waar tallozen kleine, leuke winkeltjes zitten. Ideaal om efkes te windowshoppen.
Omdat we op een raar uur ontbeten hadden, overviel ons rond 17u een klein hongertje. Bij Caldi e freddi haalden we een pizza slice. Superlekker!
Oh, en Elliot wil een Segway.
Daarna besloten we terug naar ons appartement te gaan. Elliot begon opnieuw moe te worden, dus was het hoog tijd om efkes tot rust te komen.
We speelden op ‘t gemak nog een beetje met de autootjes, keken nog wat tv en lieten Indisch leveren aan huis. Opnieuw heel lekker, vonden we alle drie! Elliot ging zonder problemen slapen en Klaas en ik keken nog naar een keibelachelijke film op Netflix.
De volgende ochtend ging Klaas koffiekoeken halen bij AH terwijl ik Elliot klaarmaakte. Na het ontbijt maakten we een wandeling naar het Flevopark, ongeveer tien minuutjes van ons appartement. Elliot kon er wat voetballen, hij zag veel andere kindjes en honden en het was er gewoon ook erg mooi. Ik denk dat Elliot dit de leukste uitstap van het weekend vond. Naast de talloze ritjes op de tram dan. :)
Molshopen dienen duidelijk om in te terten…
Daarna gingen we opnieuw naar het appartement en aten we de restjes Chinees en Indisch op. Toch zalig, hé, dat daar altijd nog zo veel van over is? Na Elliots dutje besloten we nog even naar het centrum te gaan, zodat ik de Flying Tiger kon verkennen. Het was letterlijk een blitzbezoekje, want Elliot had er hoegenaamd géén zin in.
Hieronder een fotooke speciaal voor mijn stoere vader, die onlangs bekende visueel te genieten van een muur vol kleurrijke kaarsen…
Na 2 of 3 snelle shopkes vluchtten we naar de auto en begonnen we anderhalf uur vroeger dan gepland aan onze terugreis. We stopten nog in de Burger King voor een Whopper en reden dan verder. Het laatste uur van de terugrit was één gekrijs en gehuil. Man, echt. Wat een nachtmerrie. Elliot wou echt uit zijn stoel, uit de auto, maar dat was echt geen optie. We probeerden wat kinderliedjes op te zetten, hem een film te laten kijken op Netflix, maar niks. Toen kwamen we thuis, zette ik hem in de zetel en *poef* gehuil voorbij. Meneer was blij, vrolijk, kon weer voluit brabbelen en lachen. Wat een huisduif. :)
Hoewel Elliot het heel lastig had en dat ons uitstapje zeker stroever deed verlopen, waren er toch echt wel veel schone momenten ook. Zijn gezichtje als hij de tram zag, de ritjes op de tram, het ravotten in het park, samen lekker eten. Hij zat/zit echt in een gemene sprong, dus ik wijt het voor 80% daar aan en voor 20% aan de verandering van omgeving. Ik snap nu wel goed waarom sommige mensen hun kinderen liever bij de grootouders afzetten om met z’n tweetjes op reis te gaan, maar ik zou het wel zelf nog altijd niet doen. Dan heb ik liever een iets moeizamer reisje, want ik weet dat ik Elliot keihard zou missen en mij echt slecht zou voelen als ik hem achterliet. Dat heb ik er nu ook niet voor over. Het Moederschap komt al met genoeg schuldgevoelens. ;)
by Joyce | Nov 3, 2015 | Buitje, Reizen |
Hou u vast voor de kortste blogpost die ge ooit van mij zult lezen! Allez. Denk ik.*
Twee weekends geleden trokken we met ons drietjes naar Amsterdam. Omdat we redelijk wat foto’s hebben en ik een beetje een natuurlijke flow wil behouden tijdens het schrijven, heb ik besloten om mijn buitje in een aparte post te tonen. We hebben niet veel winkels bezocht, maar Kitsch Kitchen en Flying Tiger wou ik wel zeker bezocht hebben, gewoon omdat we dat hier niet hebben, of toch niet in onze buurt. Bij Kitsch Kitchen was Elliot zo lastig dat we er enkel een bal kochten voor hem. Ah, en een wenskaartje voor een huwelijk, maar dat kan ik niet tonen omdat ik het nog moet afgeven over twee weken. :) Ik denk dat Kitsch Kitchen misschien ook wel iets té kitscherig was voor mij. Who knew such a thing was even possible? Allez. Niet alles was te kitscherig. Maar sommige dingen wel.
In de Flying Tiger vond ik wel echt mijn gedacht!
Ik wou al lang zo’n vierkante klok met afgeronde hoeken. Ze is wel ietsje te klein naar mijn gedacht, maar ik nam ze toch maar mee. Inpakpapier, voor mijn verzameling. Een spelletje mens-erger-je-niet. Dat hebben we hier nog niet en ik vond het zalig dat het niet zomaar een kartonnen bordspelletje met pionnen was. De vouwdieren (of hoe moet ge dat eigenlijk noemen?) kwamen me bekend voor. Ik denk dat ik die al eens ergens op een blog ben tegengekomen. Ik denk die ooit eens te gebruiken als decoratie op een kinderkamer. Alles was daar zalig goedkoop, een beetje zoals de Action, maar dan luxueuzer of zo. Allez. Het zag er luxueuzer uit, ik zal het zo zeggen.
Deze houten autootjes namen we mee om Elliot kalm te houden, want die begon het na een minuut in de winkel ferm uit te hangen. Ze konden efkes soelaas bieden, maar uiteindelijk zijn we toch heel snel naar de kassa gevlucht om te betalen, zodat we weg konden… Ik ben ze nu nog eventjes achter aan ‘t houden. Ik denk dat de Sint ze gaat brengen. :) Dingen met wielen zijn hier een gigantisch succes. Da’s eigenlijk ook het enige speelgoed waar Elliot echt mee speelt zoals de bedoeling is.
Een pennenhouder! Hoe cool is da, jong!
Ondertussen staat het nepplantje al op mijn bureau op ‘t werk.
We waren bijna weg zonder een kerstornamentje! Als we ergens nieuw op reis gaan, koop ik in een of ander souvenirwinkeltje altijd een hangertje voor in de kerstboom. Ik ben daarmee gestart in New York en heb in Canterbury ook al eentje gekocht. In Disneyland ben ik dat toch wel vergeten, zeker?
Voila. Ik heb mij nog redelijk goed ingehouden, hé? Dank u, Elliot!
* Oeps. Dat is hier toch weeral langer geworden dan de bedoeling was. Sorry! But not really.
by Joyce | Sep 8, 2015 | Huis wordt thuis, Reizen |
Jullie kunnen nog steeds mijn enquête invullen. (Amanda, ik kijk naar u, hé. ;)) Daarmee helpen jullie mij een beetje én maken jullie kans op een fotoshoot. Allez, hup!
Een dikke maand geleden maakte ik een post met daarin mijn Travel Bucket List. Ik moet zeggen dat die tot nu toe motiverend werkt. In die post vertelde ik dat ik droomde van een scratch map, een wereldkaart waarop je de landen die je al bezocht hebt kan wegkrabben. Ik voegde de daad bij het woord en bestelde er eentje op Bol… Om dan letterlijk 2 dagen later te zien dat ze de prijs 3 euro verlaagd hadden. Tsk tsk!
Ze werd geleverd na ons weekje vakantie in de Ardennen. Tijdens die week maakten we ook een uitstap naar Luxemburg, dus kon ik meteen die extra 3 millimeter wegkrabben! Ik was daar nog nooit geweest. Anyway, een beetje over de landen die ik krabde: België, Nederland, Luxemburg en Frankrijk. Want Disneyland is Frankrijk, hé. :) Hoewel we binnen dit en twee jaar toch graag eens “voor echt” naar Parijs zouden gaan. Ik krabde ook New York weg. Oorspronkelijk was ik van plan om de Verenigde Staten volledig weg te krabben, maar toen hoorde ik dat ik mij beter beperkte tot de staten die we effectief bezocht hadden. (Awooeee, januarimama’s! ;)) Ik ben zelf ook al naar Griekenland gegaan en, volgens mij, ook naar Duitsland, maar we hebben besloten om de kaart alleen te gebruiken voor landen waar we samen zijn geweest. Helaas zijn dat er nog niet echt veel.
En ter illustratie van mijn inspiratie en motivatie (al die -aties, het is duidelijk dat het mij menens is!): ons weekend Amsterdam is geboekt! We hebben via Airbnb gereserveerd en gaan met z’n drietjes eind oktober de stad bezoeken. No worries, moeder, niet het weekend van uwe verjaardag. ;) Ik kijk er echt al belachelijk hard naar uit.
Wat een knap manneke. <3 De kader hangt wel nog te hoog, omdat we hem voorlopig aan het haakje van de vorige kader hebben gehangen. De kaart moet dus nog een beetje naar beneden verschuiven, maar ik vind die muur nu te kaal in vergelijking met vroeger. Ik ga dus op zoek naar nog een paar leuke printjes. Suggesties?
PS. Ik heb onder het kader waarin jullie reacties kunnen achterlaten gezorgd voor de optie om een e-mail te krijgen wanneer er nieuwe reacties gepost worden. Kan handig zijn om dat eerste vakje dus aan te vinken. Op die manier krijgen jullie een melding als ik reageer op jullie berichtje en moet ik het niet meer via een apart mailtje sturen. Handig! :)
by Joyce | Aug 25, 2015 | Reizen |
Sinds een paar jaar gaan mijn ouders elke zomer een dagje naar Engeland met mijn broer. Hij verzamelt Transformers en in de Toys R Us in Medway vindt hij vaak nog stuks die ze hier in België niet verkopen. Normaal gezien gingen we vorig jaar opnieuw mee, maar we realiseerden ons te laat dat ze ons niet met Elliot op de ferry zouden laten aangezien hij nog geen kids-ID had. Gelukkig was dat dit jaar anders!
We stonden iets na vijven op (geeeeuw!) zodat we om 6u konden vertrekken. Elliot deed nog een goede dut in de auto en tegen dat we aankwamen in Calais was hij klaarwakker en belachelijk enthousiast bij het zien van al die gigantische vrachtwagens.
Onze ferry vertrok om 8u40 en anderhalf uur later (9u10 in Engeland) kwamen we aan in Dover. Bij het vertrek vanuit Calais gingen we even op het dek en zagen we het vasteland achter ons kleiner worden. We ontbeten aan boord en Elliot amuseerde zich kostelijk aan het raam.
Serieus, precies alsof hij door het raam staat te plassen hier. :)
` 
We gingen ook even snuisteren in het winkeltje en daar verkochten ze toch wel een van mijn meest favoriete snoepjes, zeker? Op de terugweg had ik trouwens nog een paar ponden over, dus ging ik nog eens terug en kocht ik 2 boekjes.
Ik kan me niet meer herinneren of Elliot nog geslapen heeft tijdens de rit van Dover naar Medway, maar hij was alleszins heel vrolijk toen we aankwamen. En al zeker toen hij al het speelgoed zag en een paar dingen mocht uitkiezen. Elliot speelt tegenwoordig heel graag met autootjes. Groot en klein, hout, metaal of plastic, met of zonder geluid, het maakt allemaal niet uit. Zolang het maar rijdt. Het racewagentje rijdt met een druk op het middelste knopje vanzelf een aantal meter vooruit. Dolle pret voor de rest van de dag! Ze hadden er trouwens een hele afdeling houten speelgoed. Al een geluk dat we niet rijk zijn en ons huis geen extra speelkamers heeft, of we waren met een aanhangwagentje moeten terugkomen. :)
Ik vond er ook dit “latch board”. Voor ‘t eerst ontdekt op de blog van Young House Love, maar volgens mij vind je dat hier in België niet.
Na de vorige jaren vooral Canterbury bezocht te hebben, besloten we dit jaar een ander stadje te verkennen. Na een kort autoritje kwamen we aan in Rochester, een heel gezellig stadje met veel leuke winkeltjes. Je kan er ook enkele plekken bezoeken die een rol spelen in de romans van Charles Dickens, maar daar hadden wij geen tijd meer voor.
Dikke liefde voor het winkeltje hierboven! Zulke hippe spulletjes, maar helaas ook aan hippe prijsjes…
Van Baggins Book Bazaar had ik meer verwacht na het lezen van de recensies op internet. Ik moet wel eerlijk toegeven dat ik helemaal niet genoeg tijd had om de winkel deftig uit te pluizen, want het aanbod was inderdaad gi-gan-tisch.
Terwijl ik nog eventjes in Baggins Book Bazaar aan het rondsnuisteren was, ging het manvolk naar een klein grasveldje met Elliot. Daar kon hij met zijn autootjes spelen. Veel toffer dan moeder vergezellen naar een duffe boekenwinkel!
Daarna gingen we iets eten in The Golden Lion. Ik was al verkocht toen ik de woorden “gourmet burgers” op de kaart zag staan. Heel lekker gegeten op het terras!
Na de lunch gingen we nog even terug naar een winkel met knutselmateriaal. Ik kocht er enkele rolletjes washitape en houten letters om later Elliots deur te versieren of zo. Misschien doe ik er nog iets anders mee. We zien wel. Ik vond er ook de kleurposters van Omy. Ik kijk al uit naar het moment dat ik die aan de muur of op de vloer ga kunnen plakken zodat Elliot kan kleuren.
Daarna merkten we dat het voor Elliot genoeg geweest was en beslisten we terug te rijden naar Dover. Op die manier kon Elliot het meest cruciale moment even een uurtje dutten in de auto. Dat was een groot succes, want op die manier bleef hij eigenlijk heel de dag vrolijk en hadden we echt een fijne dag.
In Dover verkenden we het kasteel. Een dure bedoening, vooral als je weet dat we er anderhalf uur voor sluitingstijd arriveerden, maar Klaas vond het zijn geld waard, al was het maar omdat hij er enkele heel mooie foto’s wist te maken.
‘s Avonds zochten we in Dover dan een plekje om te eten, wat eigenlijk niet zo simpel was. Je vindt er genoeg restaurantjes, maar als je ‘s middags al warm hebt gegeten, is dat ‘s avonds niet meer nodig natuurlijk. Uiteindelijk belandden we bij Subway en eigenlijk heeft dat ons superhard gesmaakt!
Om 21u20 plaatselijke tijd vertrok onze ferry, dus met het tijdsverschil waren we pas iets voor middernacht terug in Calais. Daarna moesten we nog een dik anderhalf uur rijden, dus wij zaten pas tegen 2u ‘s nachts in ons bedje. Voor zo’n leuk uitstapje hadden we dat natuurlijk wel over. En voor de twijfelaars: aan de linkerkant rijden ben je volgens Klaas na 10 minuten al gewoon en wij betaalden voor onze auto (want je betaalt niet per persoon maar per voertuig) slechts 23 euro retour. Voor dat geld maak je nog niet eens met twee personen een treinreisje naar Brussel. ;)
by Joyce | Aug 19, 2015 | Reizen |
Twee weken geleden trokken we met mijn ouders, broer en mémé een weekje naar de Ardennen. We verbleven er in een leuk huis in Mabompré, in de buurt van Houffalize, tussen de velden en grazende koeien. Ik heb niet zo precies bijgehouden wat we allemaal gedaan hadden omdat ik dacht dat ik achteraf de puzzelstukken mooi samen zou kunnen passen aan de hand van de foto’s die Klaas gemaakt had. Tot ik na een paar dagen merkte dat hij regelmatig zijn camera vergat. Oeps!
We verkenden Bastogne, La-Roche-en-Ardenne en Houffalize…
… keken beestjes in het wildpark in La-Roche-en-Ardenne…
… gingen naar de samenvloeiing van de Ourthes (en daar heb ik niet eens een deftige foto van!)…
… zagen rare fonteintjes (dit is er maar eentje van!)…
… en bezochten het stuwmeer van Nisramont.
We maakten ook een uitstapje naar Luxemburg. Ik was daar nog nooit geweest, zeg! We stopten net over de grens, in Clervaux, en verkenden het stadje. Op zoek naar een plekje om te eten belandden we bij Hotel Koener. Het zag er daar poepchic uit, maar het menu was superbetaalbaar. We hebben er lekker gegeten en de ijsjes waren megagroot en heel mooi versierd. Onze ober deed zelfs zijn best om Nederlands te spreken (dat Luxemburgs is toch echt een raar taaltje!) en besteedde veel aandacht aan Elliot. In Clervaux vond ik ook een winkeltje met verantwoord speelgoed, maar ik ben er wijselijk buiten gebleven. ;) Hieronder dus ook een megamottige foto, maar bon, ik moet toch bewijzen dat ik er geweest ben, hé? :)
Op een van de laatste dagen van onze vakantie wou het manvolk gaan kajakken. Ik ben volledig uit mijn comfortzone gestapt en ging mee. En toen was er toch wel een vaarverbod, zeker? Dat was vast een teken.
We hebben echt veel geluk gehad met het weer. De eerste avond dat we er waren heeft het even heel fel geregend en gehageld, maar daarna is het droog en zonnig gebleven tot de laatste avond. Maar toen was er in heel België regen en onweer, dus eigenlijk was dat ook niet zo erg. We hadden wat gezelschapsspelletjes mee, dus ik speelde voor het eerst in mijn leven Cluedo! We speelden er ook Nautilus, een strategisch spel dat ik een hele tijd geleden kocht, maar nog nooit uitprobeerde. Dat was ook heel tof. En ik heb ook voor het eerst gekubd. Gekubbd? En ik deed dat toch wel goed, hoor. Ik won een paar keer van Klaas en daarna wou hij dan niet meer spelen, tsk! Elliot heeft zich ook heel erg geamuseerd. Hij kon naar hartelust buiten spelen, we zetten op de warmste dagen zijn zwembadje op, hij kreeg aandacht van 6 volwassenen in plaats van 2…
Voor wie bezorgd is om Elliot na het zien van de foto’s hierboven: hij was op een van die boomstronken gaan staan maar viel toen recht met zijn hoofd op een van die leien (of hoe heten die stenen in ‘t midden?). Heel veel geweend, een sneetje boven zijn wenkbrauw en redelijk wat bloed. Met ijs erop en een pleister na het stelpen was het weer ok. De overige pleisters zijn maar voor de show, om zijn aandacht een beetje af te leiden. :)
Maar dus. Los van die valpartij was het een fijne vakantie, ja. :)
`
