Naar jaarlijkse traditie vertrokken we vorige zaterdag naar de Ardennen voor een weekendje met de kant van de familie van Klaas zijn papa. We bleven tot maandag en hebben ontzettend veel chance gehad met het weer. We logeerden in een ruim huis met een heel grote tuin en deden twee keer een barbecue. Elliot overwon eindelijk zijn vrees voor gras, ‘t is te zeggen: hij durft er nu in stappen en rondkruipen. :) Hier thuis wou hij dat niet. Op zondag gingen we naar een wildpark en maandag konden we eindelijk onze nieuwe Tula Toddler uittesten tijdens een lange wandeling. Ik had die de dag ervoor ook al gebruikt om Elliot op mijn buik te dragen in het wildpark toen hij de buggy beu was, maar maandag was dus rugdraagdag. :) Ik ben er wel heel tevreden van, want zelfs met de Mei Tai kreeg ik na 5 minuten rugpijn als ik Elliot op mijn buik droeg. Met de Tula was dat helemaal niet het geval. Trouwens, in dat wildpark zijn we een stukje verloren gelopen want ineens liepen we effectief tussen de herten in plaats van op de afgebakende paadjes errond. Living on the edge!

Ardennen-111

Ardennen-112

Ardennen-113

Ardennen-114

Ardennen-115

Ardennen-116

Ardennen-117

Ardennen-118

Ardennen-119

Ardennen-120

Ardennen-121

Ardennen-122

Ardennen-123

Ardennen-124

Ardennen-125

Ardennen-126

Ardennen-127

Ardennen-128

Ardennen-129

En nog twee foto’s die ik zelf nam (dat ziet ge wel aan het hip filterke hé?), mijn grote man die met zijn camera op de zonsondergang wachtte en mijn kleine man moe maar voldaan op de terugweg naar huis:

klaas ardennen

elliot slaapt

Tot volgend jaar, Ardennen!