Oh my god, jong! Deze post stond al weken klaar om te publiceren, maar blijkbaar duwde ik nooit op de knop! Eigenlijk wou ik gewoon een impressie geven van onze eerste Kerst in het nieuwe Huizeke Sluizeken.

Eind november gingen we samen met onze huisfotografe naar een kerstbomenkweker om wat gezinsfoto’s te laten maken. Er zaten enkele pareltjes tussen die ik al eerder op Instagram deelde, maar voor het kaartje beperkte ik me tot de allerbeste. Op de achterkant plaatste ik wel nog een grappige foto met een ludieke uitspraak van Elliot erbij. In de toekomst ga ik dat elke keer doen, denk ik, want eigenlijk wordt dat op die manier een mini-herinnering aan Elliot (of de andere kindjes) als kleuter.

Na al die zalige kerstbomen gezien te hebben en omdat onze oude (nep)boom dringend aan vervanging toe was en we geen 150 EUR aan een nieuwe nepper wilden geven, besloten we dit jaar voor een échte kerstboom te gaan. We gingen hem zelf kiezen in het veld en het hele gebeuren beviel ons zo hard dat we dat volgens mij voortaan elk jaar gaan doen. Maar dan hoop ik er wel eentje met kluit te vinden, want het is wat zonde dat we die vorige week op straat moesten zetten voor de groendiensten… Ik versierde de kerstboom opnieuw met onze vintage versiering en dit jaar hadden we ook voor het eerst een vintage piek.

Samen met mijn Femmavriendinnen pakte ik onze pakjes Pinterestgewijs in. De basis was bruin kraftpapier en dat werkten we af met veertjes, beschreven kerstbollen, touwtjes, retro foto’s en prentjes, glitterblaadjes, kortom: the works. Ik vond dat zo fijn om te doen dat ik volgens mij al mijn pakjes nu zo ga inpakken, maar dan ga ik toch eerst opnieuw mijn voorraadje materiaal moeten inslaan. :)

Omdat wij eigenlijk geen cadeautjes geven met Kerstmis, maar er toch pakjes onder de boom lagen, besloot ik wat spelletjes in te pakken voor de kindjes. Die lagen nog in mijn reservestapel (of al op zolder, wegens te simpel voor Elliot en nu pas geschikt voor de meisjes. Recyclage en al :)) maar kwamen nu goed van pas. De kindjes mochten hun pakje openmaken en daarna deden we ons allereerste minikerstfeestje-onder-ons. We voorzagen geen warm eten (te veel werk), maar maakten allemaal kleine hapjes waarvan we weten dat de kindjes die heel lekker vinden: vleesjes op rolletjes, kaassterretjes, rauwe groentjes met cocktailsaus, ananas en roereitjes. En toen vertelde ik Elliot dat hij de tafel mocht dekken… op de grond. Echt, waanzin alom! Elliot vond dat zó komiek, eten op de grond, stel u voor, seg! De dagen en weken erna heeft hij nog meermaals gevraagd om op de grond te mogen eten, dus een nieuwe traditie is geboren, denk ik. :) We maakten zelfs een heus dessertje (moelleux van de Aldi in de microgolf, maar whatever) dat de kindjes ook erg konden smaken. Dat van mezelf bewaarde ik netjes tot de kinders sliepen, toch efkes extra genieten. :)

En om de kerstperiode af te sluiten deden we opnieuw van metie- en petienieuwjaar en nodigden we alle meties en peties van de kindjes uit om te komen vieren. Vorig jaar deden we dat met gourmet en dat leek iedereen wel goed bevallen te zijn, so why change a winning team?

Ik kijk altijd erg uit naar de feestdagen, geniet er dan ook erg van, maar half januari ben ik ook telkens blij dat het weer achter ons ligt. Maar ik ben niet de enige met dat gevoel, zeker? :)