De laatste van de ‘week’-kaartjes zit erop! Vanaf nu is er maar elke maand een officiële foto meer. Goed, want na snel eens doorgenomen te hebben wat ik voor de vorige update schreef, merk ik dat er eigenlijk niet zo heel veel veranderd is op die 2 weekjes tijd.

Overdag gaat alles zijn gangetje en krijg ik het redelijk goed rond met de twee. Soms zit er wel eens eentje te jammeren in de relax omdat ze wat ongeduldig is terwijl ik haar zus aan het voeden ben, maar het komt niet gauw tot echt hartverscheurend huilen. Gelukkig is er ook meestal iemand anders in huis om even te gaan troosten. ‘s Avonds hebben ze nog steeds een lastig blokje van 19u tot 21u ongeveer. We moeten dus zien dat we op tijd gegeten hebben, want anders zitten we elk met een jammerend kind op schoot. Ze willen dan een paar keer kort op elkaar drinken om uiteindelijk tussen 20u en 21u in slaap te vallen. Eigenlijk nog precies hetzelfde als in mijn vorige update dus.

Ze zijn ook veel socialer dan Elliot op die leeftijd was, vind ik. Die was tegen 3 maanden echt al ‘vreemd’ en aanvaardde nog maar 3 personen: ik, Klaas en omi. De meisjes brabbelen en lachen daarentegen naar iedereen. Het is echt hartverwarmend om te zien hoe hun gezichtje opklaart en ze meteen een guitig snoetje trekken vanaf het moment dat ik tegen hen begin te babbelen. Ze beginnen ook te kirren en gilletjes te slaken. <3

We zijn er trouwens eindelijk toe gekomen om foto’s te maken met het eerstelachkaartje. Wat de data betreft heb ik wel een beetje valsgespeeld omdat ik niet precies wist op welke dag ze officieel voor ‘t eerst lachten, maar bon. Da’s het lot van een tweede (en volgende) kind, zeker? :)

Ik ga eens vragen aan Klaas om van achter mijn rug foto’s of een filmpje te maken als ik tegen hen praat. Alhoewel deze foto’s toch ook wel zalig zijn:

Tot volgende maand!