Toen Elliots nichtje geboren werd, haakte ik voor haar een regenboogdekentje. Zoals ik hier al zei, was Elliot jaloers. Hij wou constant met het dekentje spelen, het vastnemen, aan de gaatjes voelen. Ik vond het zelf ook heel mooi gelukt, dus besloot ik een kopie te maken, deze keer voor Elliot. Hieronder geen uitgebreide foto’s van het resultaat want die konden jullie in de eerste post ook al zien, maar ik wou wel eventjes tonen hoe ik dit dekentje afgewerkt heb.
Norahs dekentje werkte ik af door de losse draadjes in te weven, maar nu heb ik eens iets anders geprobeerd. Ik maakte gekleurde pompons die ik vervolgens vastmaakte aan de losse draadjes. Zo zit alles ook goed vast én het ziet er heel leuk uit. Ik ben alvast blij met het resultaat. :)
Mooi resultaat weer! En is Elliot blij?
Wel, zoals dat met peuters gaat hé: nu hij er zelf eentje heeft waar hij wél mee mag spelen, besteedt hij er plots geen aandacht meer aan. Wat een ondankbaar jong! :P