Het was misschien niet Elliots eerste Pasen, maar het was wél de eerste Pasen waarop hij zelf paaseitjes kon rapen! Ik had niet verwacht dat hij er nu al iets aan zou gehad hebben, maar hij zit nu toevallig in de fase van “ik ruim keigraag op!” Dus eitjes oprapen en in een zakje gooien, dat was dolle pret!
Hier thuis bracht de paashaas vooral chocolade, maar ook een speelset van Haba. En voor de aandachtige lezers/kijkers: ja, dat is een hechtstrip naast Elliots oogje. Blijkbaar heeft hij dan toch iets van zijn petie geërfd, want zaterdag viel hij voor ‘t eerst een gat in zijn hoofd. Foei, salontafel! Gelukkig was het helemaal niet zo erg, maar het bloedde toch ferm. En ik was dan nog alleen met hem ook. Mijn moederhartje! Maar bon, ik vind dat het hem wel héél bad ass maakt. Niet? :)
Daarna gingen we naar mijn ouders, want daar waren de paasklokken ook voorbijgevlogen! Die hadden precies wel wat meer hun best gedaan dan de paashaas… Veel chocolade, maar ook mooie houten blokken, een dekbedovertrek en ondergoed van Transformers (weer petie-invloed :)) eeeennnnn vier kuikentjes! Die waren zo belachelijk schattig, zeg. De rest van de dag was één grote tweestrijd voor mij, want ik wou ze keigraag vastpakken, maar ik ben er toch ook bang van. Dus heb ik ze maar mooi in hun kooitje gelaten. Ik wou ze wel echt mee naar huis nemen, maar zolang wij nog niet gebouwd hebben, is er hier nog geen mooi plekje om hen in de tuin te laten lopen. Dus mogen ze bij mijn ouders blijven.
Daarna aten we taart en ‘s avonds broodjes. Elliot heeft veel gespeeld en ik heb nog wat gehaakt. De perfecte paaszondag, vond ik!
Tis toch wa cutiepie zu, ulder manneke! En wat wordt hij snel groot!
Ja, ’t is echt onvoorstelbaar hoe groot hij al is. De laatste weken merken we dat hij steeds meer begrijpt. Simpele dingen natuurlijk he, maar toch heel gek. :)
Zoveel mooie foto’s weeral!! Het zag er inderdaad uit als de perfecte paaszondag! Ha, de opruimfase… fantastisch toch… Konden ze dat maar voor altijd hebben :-) En zo’n salontafel-ongeluk of iets dergelijks zit er hier ook ooit eens aan te komen vrees ik.
Ondertussen is de wonde al toe. Hopelijk wordt het geen litteken, maar ’t ziet er toch vrij netjes uit, vind ik. :)
Gelukkig maar!!! Hield hij trouwens iets over van de waterpokken? Hier hebben ze allebei twee littekentjes in het gezicht nochtans niks gekrabd! Van Florian is het gelukkig maar op de zijkant en bijna bij zijn haarlijn dus dat valt wel mee maar van Elisa boven haar wenkbrauw en boven haar lip dat is stukken minder.
Goh, op de plekken waar de lelijkste pokjes stonden zie je wel dat zijn huid nog niet volledig gaaf is. Maar of dat nu echt littekens gaan blijven… Ik denk/hoop dat die wel nog gaan vervagen naarmate hij groeit. :) Hopelijk is dat bij jullie ook zo!