Foto

Gisteren legden we Elliot in bed en besloten we samen nog naar een film te kijken. Hij was goed, en toen hij gedaan was, checkte ik nog even mijn gsm voor we gingen slapen. En Parijs was ontploft. We gingen pas anderhalf uur later slapen.

Toen we naar bed gingen, keek ik nog eens in Elliots bedje. Hij lag daar zo mooi. Ik haalde hem eruit en legde hem bij ons in bed. Hij bleef gewoon zalig slapen, draaide zich een beetje meer op zijn zij en nestelde zich lekker tegen zijn hoofdkussen. We hebben nog vijf minuten liggen kijken naar hem. Gewoon kijken, naar zijn onschuld. Ik snuffelde aan zijn handje, die zoete, plakkerige peutergeur. Ik kuste zijn handjes, wreef zijn haar nog eens opzij, gaf nog wat kusjes op zijn bolle wangetjes.

Dan deden we het licht uit. Slapen. Op naar een mooier morgen. Voor hem.