Op citytrip naar Amsterdam met een peuterpuber
Nadat ik jullie vorige week al toonde wat ik meebracht uit Amsterdam is het nu tijd voor een verslag van ons reisje. We waren thuis goed op tijd vertrokken om 14u, maar toch was het tegen 18u toen we arriveerden. We hadden veel verkeer en echt gigantisch veel file. Ons appartementje vond ik via Airbnb. Ik contacteerde een verhuurder, maar zijn appartement bleek minder goed gelegen voor ons omdat er geen (gratis) parkeergelegenheid was. Zijn vriend verhuurde echter ook een appartement, mét een ondergrondse parkeerplaats. Na wat foto’s gezien te hebben was de deal al vlug beklonken en konden we beginnen plannen. Zie hoe cool, zo met dat water errond! Wij zaten in een hoekappartement op de derde verdieping. Elliot keek er graag door het raam.
Anyway, die eerste avond dus. We dachten nog buitenshuis te gaan eten en meteen van de gelegenheid gebruik te maken om de tram te nemen. Toen bleek al meteen dat we zelfs met de tram heel ver van alles verwijderd zaten. Elliot was moe, we hadden honger. Allez ja, geen ideale situatie dus. We keerden dan maar terug naar huis en brachten Chinees van ietsje verderop in onze straat mee. Gelukkig eet Elliot alles. :) Gaan slapen was ook geen succes, dus meneer is wakker gebleven tot wij gingen slapen en zelfs toen heeft het nog een hele tijd geduurd voor hij eindelijk wilde slapen. De eerste kennismaking met de tram was wél een succes…
De volgende dag at Elliot een boterhammetje en toen we rond half 11 eindelijk konden vertrekken, besloten we maar gewoon de Albert Heijn binnen te stappen voor wat koffiekoeken. Die vond Elliot ook wel lekker. Maaaaarrrr hij begon dus alweer lastig te worden (ah ja, dat komt ervan als ge vindt dat 6u30 een schoon uur is om te staan terwijl ge pas rond middernacht zijt gaan slapen he, manneke), dus keerden we maar terug naar ons appartement. Gelukkig deed hij daar zonder problemen een goeie dut.
Toen hij na zijn dut wat fruit had gegeten, gingen we snel op pad. Deze keer zou hij ons niet liggen hebben. We namen opnieuw de tram en toen bleek dat Elliot zwaar fan is. Echt. Tegen het einde van het weekend had zijn tramliefde zulke dramatische proporties aangenomen dat hij het op een krijsen en huilen zetten als we ergens een tram zagen waar we dan niét op gingen. Wat onze uitstapjes betreft: we hebben het vrij simpel gehouden. Ik wilde heel graag eens naar Kitsch Kitchen, dus dat was ook meteen onze eerste stop. Op de foto’s lijkt het niet zo, maar Elliot kreeg daar een gigantische temper tantrum. Echt, jong. Wat een gehuil. We hebben nog geprobeerd om hem om te kopen met een bal, maar dat hielp ook maar een halve minuut. Snel betaald en terug naar buiten dus. :)
Daarna wandelen we een stukje verder richting de 9 straatjes. Da’s exact wat je zou denken: een cluster van 9 straatjes waar tallozen kleine, leuke winkeltjes zitten. Ideaal om efkes te windowshoppen.
Omdat we op een raar uur ontbeten hadden, overviel ons rond 17u een klein hongertje. Bij Caldi e freddi haalden we een pizza slice. Superlekker!
Oh, en Elliot wil een Segway.
Daarna besloten we terug naar ons appartement te gaan. Elliot begon opnieuw moe te worden, dus was het hoog tijd om efkes tot rust te komen.
We speelden op ‘t gemak nog een beetje met de autootjes, keken nog wat tv en lieten Indisch leveren aan huis. Opnieuw heel lekker, vonden we alle drie! Elliot ging zonder problemen slapen en Klaas en ik keken nog naar een keibelachelijke film op Netflix.
De volgende ochtend ging Klaas koffiekoeken halen bij AH terwijl ik Elliot klaarmaakte. Na het ontbijt maakten we een wandeling naar het Flevopark, ongeveer tien minuutjes van ons appartement. Elliot kon er wat voetballen, hij zag veel andere kindjes en honden en het was er gewoon ook erg mooi. Ik denk dat Elliot dit de leukste uitstap van het weekend vond. Naast de talloze ritjes op de tram dan. :)
Molshopen dienen duidelijk om in te terten…
Daarna gingen we opnieuw naar het appartement en aten we de restjes Chinees en Indisch op. Toch zalig, hé, dat daar altijd nog zo veel van over is? Na Elliots dutje besloten we nog even naar het centrum te gaan, zodat ik de Flying Tiger kon verkennen. Het was letterlijk een blitzbezoekje, want Elliot had er hoegenaamd géén zin in.
Hieronder een fotooke speciaal voor mijn stoere vader, die onlangs bekende visueel te genieten van een muur vol kleurrijke kaarsen…
Na 2 of 3 snelle shopkes vluchtten we naar de auto en begonnen we anderhalf uur vroeger dan gepland aan onze terugreis. We stopten nog in de Burger King voor een Whopper en reden dan verder. Het laatste uur van de terugrit was één gekrijs en gehuil. Man, echt. Wat een nachtmerrie. Elliot wou echt uit zijn stoel, uit de auto, maar dat was echt geen optie. We probeerden wat kinderliedjes op te zetten, hem een film te laten kijken op Netflix, maar niks. Toen kwamen we thuis, zette ik hem in de zetel en *poef* gehuil voorbij. Meneer was blij, vrolijk, kon weer voluit brabbelen en lachen. Wat een huisduif. :)
Hoewel Elliot het heel lastig had en dat ons uitstapje zeker stroever deed verlopen, waren er toch echt wel veel schone momenten ook. Zijn gezichtje als hij de tram zag, de ritjes op de tram, het ravotten in het park, samen lekker eten. Hij zat/zit echt in een gemene sprong, dus ik wijt het voor 80% daar aan en voor 20% aan de verandering van omgeving. Ik snap nu wel goed waarom sommige mensen hun kinderen liever bij de grootouders afzetten om met z’n tweetjes op reis te gaan, maar ik zou het wel zelf nog altijd niet doen. Dan heb ik liever een iets moeizamer reisje, want ik weet dat ik Elliot keihard zou missen en mij echt slecht zou voelen als ik hem achterliet. Dat heb ik er nu ook niet voor over. Het Moederschap komt al met genoeg schuldgevoelens. ;)
