by Joyce | Apr 9, 2016 | Dagelijks leven, Feest |
Nu de Paashaas alweer efkes ‘t land verlaten heeft, is ‘t tijd om nog wat fotootjes te posten van Elliots zoektocht. Het is wel duidelijk dat de Paashaas hier nog niet veel ervaring heeft, want blijkbaar dacht die dat hij nog wel paaseitjes zou vinden als hij de dag voor Pasen naar de winkel ging. Gelukkig had het konijn dat bij omi en opi langskwam, meer ervaring! Hier thuis zijn het dus gewone eitjes van Milka geworden, maar hij vond het toch heel zot dat die hier overal verspreid lagen en dat hij goed moest zoeken. :) Bij omi en opi was het dan tijd voor het echte werk!
En op paasmaandag gingen we naar de andere grootouders, in Nederland. Geen paaseitjes gezocht maar wel buiten rondgecrosst tot hij niet meer kon. :)
Echt, zo’n buitenkind dat dat toch is. Dat heeft hij alvast niet van zijn ik-ben-ros-en-heb-sproeten-en-een-bleek-vel-moeder. :)
by Joyce | Feb 14, 2016 | Feest, Kindjes |
Vorig weekend vierden we een feestje want onze kleine, grote man werd twee! Twéé! Echt, ik vond dat nog vreemder dan toen hij één werd. Dan kan je nog een beetje spreken van een baby, maar nu bekijken de mensen mij toch maar aardig als ik het over mijn baby heb. Maar hij zal altijd mijn eerste baby blijven. <3
Vorig jaar werd hij op zijn verjaardag wakker met de windpokken, dit jaar was het minder erg. Een fikse verkoudheid en enkele dagen koorts. Hij voelde zich dus niet 100% dus besloten we om het vrij rustig te houden. We hebben niet te veel spel gemaakt van zijn cadeautjes, we hebben niet alles op alles gezet om verjaardagsfoto’s te nemen (we moeten nog altijd een foto maken met de Milestone Card van 2 jaar, oeps!) en op zijn feestje hebben we hem gewoon op zijn gemak gelaten in plaats van hem een kroon op te zetten (wil hij toch niet), met 15 man voor hem te zingen en hem een kaarsje uit te doen blazen.
Zijn verjaardag was op vrijdag, dus Klaas en ik namen een dag verlof en hielden Elliot thuis van de opvang. ‘s Ochtends was hij om 6u al wakker, maar om half 9 wou hij toch weer slapen. Dus zijn wij lekker meegegaan en hebben we nog 2-3u geslapen met ons drietjes. :) ‘s Namiddags gingen we voor ‘t eerst naar de binnenspeeltuin en dat vond hij echt supertof. Klaas ging overal mee op en we moesten naar niets kijken want we waren er toch alleen. Na een dik uur spelen, was hij moe (ah ja, want toch ook een beetje ziek) en gingen we terug naar huis. ‘s Avonds gingen we naar mijn ouders en haalden we frietjes van de frituur.
De dag erna hadden we zijn feestje gepland en hoewel ik de biscuits voor de taart al de avond ervoor had gebakken was het toch weer een race tegen de klok om alles op tijd klaar te krijgen. De taart moest nog verder afgewerkt worden, maar ik moest ook nog opruimen en overal afstoffen zodat Klaas nog kon stofzuigen en dweilen. Daarna nog snel naar de Colruyt om brood en beleg voor ‘s avonds en dan konden we eindelijk de tafel dekken. Iedereen kwam aan, maar Elliot was dus echt kéihard onder de indruk, hé. Het eerst halfuur is hij niet van mijn schoot gekomen en zijn cadeautjes konden hem ook niet veel schelen. Zo veel volk in zijn huis, dat is hij niet gewoon. :)
In mijn mamagroepje postte iemand maanden geleden een foto van een bulldozertaart. Omdat Elliot zot is van alles dat met auto’s of camions of gewoon stoeregrotedingenmetwielen te maken heeft, heb ik die foto meteen opgeslagen om later als inspiratie te gebruiken. Ik maakte twee biscuits, een rechthoekige en een ronde, en sneed de rechthoekige nog eens doormidden zodat ik twee lagen had. Tussen die lagen deed ik slagroom (gemaakt door mijn mémé) en schijfjes banaan. Voor ik de ronde biscuit op de rechthoek zette, deed ik nog eens een laagje slagroom en banaan. Om de taart af te werken maakte ik een cream cheese frosting met cacaopoeder. Om de taart zo donker te krijgen (‘t moest nu eenmaal een berg aarde voorstellen) moest ik er wel zo veel cacaopoeder in kappen dat je van de Philadelphia eigenlijk niet veel meer smaakte. Bon, ‘t was nog altijd superlekker. :) Afwerken deed ik met wat losse cacaopoeder en de speelgoedjes voor op en rond de taart vond ik in de Zeeman voor 7 euro of zo. Ideaal! :) Elliot was keihard onder de indruk. De taart stond al op tafel toen ik mij stond te schminken en ik hoorde ineens niéts meer in de living. Ik vond dat keiverdacht en ging een beetje in paniek kijken of hij er niet van aan ‘t eten was. Maar hij stond dus naast de tafel, gewoon met zijn mondje open naar die taart te gapen, haha! Mijn mémé zorgde voor nog een heleboel andere taartjes. Zo was er ook nog flan, brésiliennetaart, kriekentaart en confituurtaart.
Het feestje sloten we af met belegde broodjes. Ik vraag mij nu af of dat overal zo is, dat verjaardagsfeestjes om 15u beginnen met koffie en taart en dat er dan om 18u broodjes worden gegeten. Of is dat iets dat regionaal gebonden is? Bij ons is de familie is dat alleszins de traditie. :)
Op ‘t einde van de avond was hij zo overprikkeld dat hij niet in slaap geraakte in zijn bedje. Dus heeft hij maar een beetje op mij geslapen. Ik vind het tof als hij in zijn bed slaapt en wij nog efkes iets met ons twee kunnen doen, maar stiekem vind ik dat toch nog altijd genieten, zo een slapend manneke op mijn arm. En dan maar snuffelen in zijn haar. Dat doet toch iets met mij, wetende dat het de laatste maanden zijn dat ik exclusief met hem bezig kan zijn.
Binnenkort post ik ook nog zijn 2 jaar-update, maar ik moet al mijn papiertjes nog eens samenrapen om te zien wat ik ga schrijven. Tegenwoordig zijn er hier veel goede voornemens, maar weinig uitvoering. Ik steek het handig op de combinatie drukke peuter in huis/naar mijn twee baby’s dragend lichaam proberen luisteren/voltijds werken!
by Joyce | Aug 25, 2015 | Reizen |
Sinds een paar jaar gaan mijn ouders elke zomer een dagje naar Engeland met mijn broer. Hij verzamelt Transformers en in de Toys R Us in Medway vindt hij vaak nog stuks die ze hier in België niet verkopen. Normaal gezien gingen we vorig jaar opnieuw mee, maar we realiseerden ons te laat dat ze ons niet met Elliot op de ferry zouden laten aangezien hij nog geen kids-ID had. Gelukkig was dat dit jaar anders!
We stonden iets na vijven op (geeeeuw!) zodat we om 6u konden vertrekken. Elliot deed nog een goede dut in de auto en tegen dat we aankwamen in Calais was hij klaarwakker en belachelijk enthousiast bij het zien van al die gigantische vrachtwagens.
Onze ferry vertrok om 8u40 en anderhalf uur later (9u10 in Engeland) kwamen we aan in Dover. Bij het vertrek vanuit Calais gingen we even op het dek en zagen we het vasteland achter ons kleiner worden. We ontbeten aan boord en Elliot amuseerde zich kostelijk aan het raam.
Serieus, precies alsof hij door het raam staat te plassen hier. :)
` 
We gingen ook even snuisteren in het winkeltje en daar verkochten ze toch wel een van mijn meest favoriete snoepjes, zeker? Op de terugweg had ik trouwens nog een paar ponden over, dus ging ik nog eens terug en kocht ik 2 boekjes.
Ik kan me niet meer herinneren of Elliot nog geslapen heeft tijdens de rit van Dover naar Medway, maar hij was alleszins heel vrolijk toen we aankwamen. En al zeker toen hij al het speelgoed zag en een paar dingen mocht uitkiezen. Elliot speelt tegenwoordig heel graag met autootjes. Groot en klein, hout, metaal of plastic, met of zonder geluid, het maakt allemaal niet uit. Zolang het maar rijdt. Het racewagentje rijdt met een druk op het middelste knopje vanzelf een aantal meter vooruit. Dolle pret voor de rest van de dag! Ze hadden er trouwens een hele afdeling houten speelgoed. Al een geluk dat we niet rijk zijn en ons huis geen extra speelkamers heeft, of we waren met een aanhangwagentje moeten terugkomen. :)
Ik vond er ook dit “latch board”. Voor ‘t eerst ontdekt op de blog van Young House Love, maar volgens mij vind je dat hier in België niet.
Na de vorige jaren vooral Canterbury bezocht te hebben, besloten we dit jaar een ander stadje te verkennen. Na een kort autoritje kwamen we aan in Rochester, een heel gezellig stadje met veel leuke winkeltjes. Je kan er ook enkele plekken bezoeken die een rol spelen in de romans van Charles Dickens, maar daar hadden wij geen tijd meer voor.
Dikke liefde voor het winkeltje hierboven! Zulke hippe spulletjes, maar helaas ook aan hippe prijsjes…
Van Baggins Book Bazaar had ik meer verwacht na het lezen van de recensies op internet. Ik moet wel eerlijk toegeven dat ik helemaal niet genoeg tijd had om de winkel deftig uit te pluizen, want het aanbod was inderdaad gi-gan-tisch.
Terwijl ik nog eventjes in Baggins Book Bazaar aan het rondsnuisteren was, ging het manvolk naar een klein grasveldje met Elliot. Daar kon hij met zijn autootjes spelen. Veel toffer dan moeder vergezellen naar een duffe boekenwinkel!
Daarna gingen we iets eten in The Golden Lion. Ik was al verkocht toen ik de woorden “gourmet burgers” op de kaart zag staan. Heel lekker gegeten op het terras!
Na de lunch gingen we nog even terug naar een winkel met knutselmateriaal. Ik kocht er enkele rolletjes washitape en houten letters om later Elliots deur te versieren of zo. Misschien doe ik er nog iets anders mee. We zien wel. Ik vond er ook de kleurposters van Omy. Ik kijk al uit naar het moment dat ik die aan de muur of op de vloer ga kunnen plakken zodat Elliot kan kleuren.
Daarna merkten we dat het voor Elliot genoeg geweest was en beslisten we terug te rijden naar Dover. Op die manier kon Elliot het meest cruciale moment even een uurtje dutten in de auto. Dat was een groot succes, want op die manier bleef hij eigenlijk heel de dag vrolijk en hadden we echt een fijne dag.
In Dover verkenden we het kasteel. Een dure bedoening, vooral als je weet dat we er anderhalf uur voor sluitingstijd arriveerden, maar Klaas vond het zijn geld waard, al was het maar omdat hij er enkele heel mooie foto’s wist te maken.
‘s Avonds zochten we in Dover dan een plekje om te eten, wat eigenlijk niet zo simpel was. Je vindt er genoeg restaurantjes, maar als je ‘s middags al warm hebt gegeten, is dat ‘s avonds niet meer nodig natuurlijk. Uiteindelijk belandden we bij Subway en eigenlijk heeft dat ons superhard gesmaakt!
Om 21u20 plaatselijke tijd vertrok onze ferry, dus met het tijdsverschil waren we pas iets voor middernacht terug in Calais. Daarna moesten we nog een dik anderhalf uur rijden, dus wij zaten pas tegen 2u ‘s nachts in ons bedje. Voor zo’n leuk uitstapje hadden we dat natuurlijk wel over. En voor de twijfelaars: aan de linkerkant rijden ben je volgens Klaas na 10 minuten al gewoon en wij betaalden voor onze auto (want je betaalt niet per persoon maar per voertuig) slechts 23 euro retour. Voor dat geld maak je nog niet eens met twee personen een treinreisje naar Brussel. ;)
by Joyce | Aug 19, 2015 | Reizen |
Twee weken geleden trokken we met mijn ouders, broer en mémé een weekje naar de Ardennen. We verbleven er in een leuk huis in Mabompré, in de buurt van Houffalize, tussen de velden en grazende koeien. Ik heb niet zo precies bijgehouden wat we allemaal gedaan hadden omdat ik dacht dat ik achteraf de puzzelstukken mooi samen zou kunnen passen aan de hand van de foto’s die Klaas gemaakt had. Tot ik na een paar dagen merkte dat hij regelmatig zijn camera vergat. Oeps!
We verkenden Bastogne, La-Roche-en-Ardenne en Houffalize…
… keken beestjes in het wildpark in La-Roche-en-Ardenne…
… gingen naar de samenvloeiing van de Ourthes (en daar heb ik niet eens een deftige foto van!)…
… zagen rare fonteintjes (dit is er maar eentje van!)…
… en bezochten het stuwmeer van Nisramont.
We maakten ook een uitstapje naar Luxemburg. Ik was daar nog nooit geweest, zeg! We stopten net over de grens, in Clervaux, en verkenden het stadje. Op zoek naar een plekje om te eten belandden we bij Hotel Koener. Het zag er daar poepchic uit, maar het menu was superbetaalbaar. We hebben er lekker gegeten en de ijsjes waren megagroot en heel mooi versierd. Onze ober deed zelfs zijn best om Nederlands te spreken (dat Luxemburgs is toch echt een raar taaltje!) en besteedde veel aandacht aan Elliot. In Clervaux vond ik ook een winkeltje met verantwoord speelgoed, maar ik ben er wijselijk buiten gebleven. ;) Hieronder dus ook een megamottige foto, maar bon, ik moet toch bewijzen dat ik er geweest ben, hé? :)
Op een van de laatste dagen van onze vakantie wou het manvolk gaan kajakken. Ik ben volledig uit mijn comfortzone gestapt en ging mee. En toen was er toch wel een vaarverbod, zeker? Dat was vast een teken.
We hebben echt veel geluk gehad met het weer. De eerste avond dat we er waren heeft het even heel fel geregend en gehageld, maar daarna is het droog en zonnig gebleven tot de laatste avond. Maar toen was er in heel België regen en onweer, dus eigenlijk was dat ook niet zo erg. We hadden wat gezelschapsspelletjes mee, dus ik speelde voor het eerst in mijn leven Cluedo! We speelden er ook Nautilus, een strategisch spel dat ik een hele tijd geleden kocht, maar nog nooit uitprobeerde. Dat was ook heel tof. En ik heb ook voor het eerst gekubd. Gekubbd? En ik deed dat toch wel goed, hoor. Ik won een paar keer van Klaas en daarna wou hij dan niet meer spelen, tsk! Elliot heeft zich ook heel erg geamuseerd. Hij kon naar hartelust buiten spelen, we zetten op de warmste dagen zijn zwembadje op, hij kreeg aandacht van 6 volwassenen in plaats van 2…
Voor wie bezorgd is om Elliot na het zien van de foto’s hierboven: hij was op een van die boomstronken gaan staan maar viel toen recht met zijn hoofd op een van die leien (of hoe heten die stenen in ‘t midden?). Heel veel geweend, een sneetje boven zijn wenkbrauw en redelijk wat bloed. Met ijs erop en een pleister na het stelpen was het weer ok. De overige pleisters zijn maar voor de show, om zijn aandacht een beetje af te leiden. :)
Maar dus. Los van die valpartij was het een fijne vakantie, ja. :)
by Joyce | Jun 1, 2015 | Dagelijks leven |
Na de gezelligheid van vorige zomer gingen we twee weekends geleden opnieuw naar de kermis. Elliot had er nu al veel meer aan. Waar hij vorige zomer enkel aan het touwtjeskraam kon spelen, heeft hij nu eendjes gevist (met zijn handjes weliswaar) en verschillende ritjes op de draaimolens gemaakt. (‘t Is trouwens nog niet simpel om daar een beetje deftige foto’s van te maken, hoor!) Hij heeft een oliebol gesmuld en is twee keer met zijn papa en opi van de reuzeglijbaan gegaan. Hij vond het superleuk en wij hebben keihard meegenoten. :)
In augustus opnieuw!
`
