by Joyce | Jan 28, 2018 | Bouw |
Weten wat aan deze post voorafgaat? Lees dan eerst deel 1, deel 2, deel 3, deel 4 en deel 5 van onze bouwreeks.
De binnenmuren dus. Allez, eigenlijk is het ruimer dan dat, want ook de plafonds moesten nog afgewerkt worden. Omdat we alle technieken zelf deden, bleven die na de ruwbouwfase immers bloot zodat alle leidingen nog konden getrokken worden. Wanneer dat gebeurd was, moesten de plafonds nog afgewerkt worden met gyproc. Dat deed Klaas zelf, met véél hulp van mijn vader en schoonvader. Gelukkig, want wat.een.stom.werk. Ik wil nooit in mijn leven nog gyproc zien, en dan heb ik het nog niet eens zelf moeten doen, seg. Normaal was dit trouwens een werkje dat pas uitgevoerd zou worden nadat er overal chape over de vloerverwarming was gegoten, maar door de vertraging die we daar opliepen konden we de plafonds al wat vroeger beginnen afwerken. Als er één ding is dat ik achter bekeken zou uitbesteed hebben als we er genoeg geld voor hadden gehad, dan was het het plaatsen van de gyproc geweest. Daar leek maar geen einde aan te komen! Maar bon, ‘t was dan ook een grote oppervlakte en na 3 weken konden we ook deze taak van onze to do list afvinken.
Die gyproc van de binnenmuren én de plafonds moest natuurlijk ook nog opgestopt worden. Dat betekent gewoon dat enkel de naden en vijsgaten toegestreken werden met plamuursel want een volledige laag is bij gyproc niet nodig. Gelukkig maar, want zo konden we deze taak net betaalbaar genoeg houden om uit te besteden. Hoe lang het ophangen van de gyproc ook had geduurd, de opstop zelf doen zou nog eens minstens zo lang geduurd hebben, zéker omdat alles daarna nog moest afgeschuurd worden. Nu kwam er gewoon een werkman of 3 en op letterlijk 4 dagen was ons hele huis van onder tot boven, 585 m², opgestopt én afgeschuurd. Klaar om te verven dus!
Omdat er na afronding van de opstop nog stééds geen chape was op de benedenverdieping, leek het Klaas logischer om eerst te primeren en te verven en pas daarna te beginnen vloeren. We bestelden online primer en verf van Sikkens en gedurende ongeveer een week stopte Klaas de eerste verdieping volledig in een wit jasje. RAL 9010 uiteraard, of wat had ge gedacht? Volgens het label zou 1 laag primer en 1 laag verf volstaan, maar uiteindelijk werden het toch 2 laagjes verf. Ik had het kunnen peizen, hé! Toen hij op de eerste verdieping klaar was met verven, was er beneden NOG ALTIJD GEEN PUR. Dus heeft Klaas boven lekker verder gewerkt en onze laminaat gelegd. Die konden we zelf gaan afhalen hier op ‘t einde van de straat.
Daarbij kreeg hij gelukkig opnieuw nog hulp van mijn vader waardoor onze eerste verdieping (op de badkamer die een tegelvloer kreeg na) op een dikke 4 dagen volledig voorzien was van laminaat. En toen geschiedde er een wonder en konden we éindelijk beneden verderdoen aan de vloeropbouw (zie vorige post) waarna we dan ook konden primeren en verven. Daar heb ik precies geen foto’s van, maar onze maagdelijk witte muren zien jullie later dan wel eens wanneer ik interieurfoto’s post. ^^
Voor mijn volgende post gaan we eens naar buiten, want dan toon ik jullie het resultaat van de metselwerken.
by Joyce | Oct 5, 2017 | Bouw |
Weten wat aan deze post voorafgaat? Lees dan eerst deel 1, deel 2, deel 3 en deel 4 van onze bouwreeks.
Ik heb dat hier nog niet gezegd, maar sinds deze zomer zijn wij dus verhuisd naar ons nieuw huis, hé. En dat terwijl mijn reeks blogposts over de bouw is blijven steken op het moment dat we de vloerverwarming legden en de chape lieten leveren. Volgens mij komt dat omdat dit mijn volgende post zou zijn, die over de ramen, en we daar zó veel malchance mee hebben gehad dat ik er tegenop zag om erover te moeten schrijven.
Bon, mijn relaas dus. De ramen zouden na de kerstvakantie geleverd worden. Eindelijk, want we hadden ze eigenlijk voor Kerst al willen hebben om winddicht te zitten. We hadden een heel scherpe offerte gekregen, met wat extra promo’s, en ook de kassementen in groene MDF hadden we in de offerte laten opnemen, want het leek ons wel zo handig als alles meteen netjes afgewerkt zou zijn. En toen kwam de dag dat ze de ramen kwamen plaatsen. Ik kreeg telefoon van Klaas, dat een van de ramen niet paste. De ramenfabrikant hield vol dat het onze schuld was omdat wij een verkeerd formaat hadden afgetekend op de ramenlijst. Dat was wel zo, maar zij hadden eenzijdig de afmeting van het raam veranderd en zich niet gehouden aan de lijst met afmetingen die wij van de bouwfirma hadden gekregen en naar hen hadden doorgestuurd. Dit probleem was ‘makkelijk’ op te lossen door de muur ietsje hoger te maken, want het raam paste in de breedte wél. Klaas deed de aanpassingswerken zelf, en daarmee waren we er vanaf. Hoopten we. Want een dag later kreeg ik opnieuw telefoon dat het raam van de dakkapel óók niet paste. Ik vroeg hoe dat in godsnaam kon, want dat raam had zelfs nog niet in productie mogen zijn. Er moest gewacht worden tot de dakkapel zelf uitbekleed was en de definitieve maat opgenomen kon worden. Ook daar wilden ze de handen in onschuld wassen, want ondanks dat wij 5 keer telefonisch en in person hadden benadrukt dat dat raam pas achteraf mocht komen, hadden we het raam wel afgetekend in de ramenlijst. Wisten wij veel dat zij dat dan in productie zouden nemen en ineens zouden doen alsof ze nooit ‘Ok ja, met dat raam wachten we dan nog efkes tot het effectief geproduceerd mag worden’ hadden gezegd tegen ons? Uiteindelijk werd er toch een ander raam afgeleverd en geplaatst, maar dat heeft toch nog tot begin augustus geduurd, bijna 7 maanden na de rest van de ramen dus.
Toen alles geplaatst en betaald was, vroeg ik wanneer we een seintje moesten geven voor het leveren van de kassementen in MDF. En toen vielen ze toch wel uit de lucht, zeker. Die waren niet opgenomen in de offerte, hoor. Ik stuurde schriftelijk bewijs dat dat zeker wel het geval was, want hiér staat het zwart op wit en hiér zie je zelfs welke meerprijs jullie ons daarvoor aangerekend hebben. ‘Ah ja, dat was een fout van de verkoper, daarmee bedoelde hij de multiplex kader waarin de ramen komen te zitten.’ En dat was dat. De multiplex kader waarover nooit gesproken werd en die dus niet in de offerte stond, hebben we blijkbaar wel betaald en werd geplaatst, maar de kassementen waarover we wel meerdere keren spraken en die wél op offerte stonden, daar konden we naar fluiten. Dus nu zitten we hier, met mooie ramen, prachtige venstertabletten (dank u, moeke en vake!) maar met ultralelijke omlijstingen, or should I say, gebrek aan omlijstingen. De architect verzekerde ons dat de verkoper zeker steken heeft laten vallen en dat we, zelfs zonder de kassementen, een superzotte deal hebben gedaan want dat we elders nooit voor die prijs zo veel ramen mét kader hadden gekocht. Maar dan nog, het blijft sucken dat we er niet op gerekend hadden achteraf nog kosten te hebben aan de kassementen, want daar is nu effectief geen budget meer voor.
Ik ga nu geen namen noemen want zie dat ze ons dan nog een proces aan ons been lappen, maar als je wil weten bij welke firma je zeker niét moet zijn in de Vlaamse Ardennen: een mailtje naar joyce@huizekesluizeken.be beantwoordt al je vragen!
Soit, de ramen zitten er nu in, het huis is met 3 maanden vertraging effectief gemetst geraakt, de voordeur is eindelijk correct afgesteld en heeft een cilinderplaatje en het ziet er allemaal heel mooi uit. En da’s wat op het einde van de rit telt, zeker?
Next up: de binnenmuren en plafonds! Spannend en al!
by Joyce | Jun 9, 2017 | Bouw |
Weten wat aan deze post voorafgaat? Lees dan eerst deel 1, deel 2 en deel 3 van onze bouwreeks.
Zoals ik op het einde van mijn vorige post liet uitschijnen, kwamen we nog voor verrassingen te staan toen we aan de vloeropbouw konden beginnen. Alle technieken, op de vloerverwarming na, en de isolatie waren af. Dat betekende dat we onze vloerisolatie (PUR) en chape konden inplannen. Wat wij echter niet wisten was dat die werken op het gelijkvloers pas uitgevoerd konden worden eens het metselwerk langs buiten klaar was. Zolang dat niet gestart was, zaten we immers nog met kieren onder de muren. Op zich was dat geen probleem geweest, ware het niet dat het metselwerk een vertraging van zowat 3 maanden opliep omdat de a-holes van de ramenfirma ons keihard gejost hebben. (Meer daarover in een aparte blogpost.) Zo komt het dus dat de volledige vloeropbouw (op de eigenlijke tegels na) op de eerste verdieping en zolder dus al in januari in orde was, om vervolgens pas eind april/begin mei door het gelijkvloers gevolgd te worden.
Eind januari werd dus op 1 dag tijd op de eerste verdieping PUR gespoten.
Daarna kon Klaas meteen aan de slag met de vloerverwarming. Het lastigste daaraan was het afrollen van de leidingen, want die waren ontzettend zwaar. Gelukkig had hij hulp van mijn vader en schoonvader en moest er op de zolder geen vloerverwarming komen, waardoor de klus toch op tijd geklaard was.
Precies 1 week na de PUR werd de chape gegoten, deze keer ook op zolder. Hoewel we op de zolder geen PUR hebben, lieten we wel een akoestische mat onder de chape leggen. Als we daar later een slaapkamer voor ons zouden maken, gaat dat toch wat geluid dempen naar de kindjes toe.
De chape moest vervolgens 3 weken drogen voor we mochten vloeren, maar omdat we door de vertragingen van de ramen toch niet meer gehaast waren, besloten we de laminaat nog achterwege te laten. Het was lang wachten tot we in mei op het gelijkvloers ook PUR, vloerverwarming en chape kregen, dus in de tussentijd voerde Klaas nog heel wat andere werken uit. Zo werden de plafonds en de zolder bezet met gyproc, werden daarna alle vijsgaten en naden opgestopt én primerde en verfde Klaas de volledige eerste verdieping. Hij legde er zelfs al laminaat. Zó lang hebben we moeten wachten.
Hieronder nog een paar fotootjes van het gelijkvloers. Netjes in volgorde, dus eerst PUR, dan de vloerverwarming erop, en dan als laatste een fotootje van de chape. Who knew dat dat zo droog was?! Ik docht dat dat vloeibaar op de werf arriveerde en uitgegoten werd, zoals beton.
Next up: het Tragische Verhaal van de Ramen!
by Joyce | Mar 5, 2017 | Bouw |
Weten wat aan deze post voorafgaat? Lees dan eerst deel 1 en deel 2 van onze bouwreeks.
Aan het einde van mijn vorige post was onze ruwbouw af (maar nog niet winddicht, want er zaten nog geen ramen en deuren in) en kon Klaas beginnen aan de afwerking. Die eerste fase is suuuupersaai, want de technieken stonden als eerste op de planning. Klaas doet alles zelf, met heel wat hulp van mijn vader en zijn stiefvader, omdat we op die manier veel geld uit kunnen sparen. Het moet natuurlijk ook een beetje in orde zijn en omdat we het niet zagen zitten om verschillende aannemers aan te spreken om legplannen op te stellen, klopten we aan bij firma’s die zelfbouwpakketten aanbieden. Die firma’s overlopen dan met jou het plan van je huis en stellen belachelijk veel vragen over dingen waar je zelf nog niet eens bij stil had gestaan. Dan maken ze een (leg)plan van de techniek in kwestie en zorgen ze ervoor dat al het materiaal dat je voor de werken nodig hebt aan je deur geleverd wordt. Ons elektriciteitspakket bestelden we bij Easykit, voor sanitair, vloerverwarming, zonneboiler en ventilatie tekenden we bij Sack. Wat ik wel een beetje een bummer vond, is dat ik dacht dat de prijs die we afspraken ook effectief all-in was. Dat was toch een beetje een misrekening. Op zich is alles wel correct verlopen en hebben we niks te klagen, hoor. ‘t Is maar dat Klaas echt al 20 keer naar den Brico gegaan is ‘voor gewoon nog wat vijskes’ of een ander willekeurig bouwgerelateerd item. En elk factuurke was dan 20 eurootjes of zo, peanuts als je het vergelijkt met de totaalsom van een nieuwbouw. Maar toch, als je al die Brico-uitstapjes eens samentelt, tikt dat toch aan. Soit.
We begonnen eerst met de ventilatie omdat die buizen het grootst zijn en het dus beter was dat die als eerste gelegd werden.
Toen dat klaar was, werden de afvoeren van het sanitair gestoken en pas daarna waren de effectieve sanitaire leidingen aan de beurt.
Daarna was het tijd voor de elektriciteitswerken.
Terwijl die laatste bezig waren, heeft mijn vader ook op zijn eentje de plafonds van heel het huis tot de zolder toe geïsoleerd. <3
Er moesten uiteraard ook kabels voor internet en tv getrokken worden. Sfeerbeeldjes van onze leefkeuken en zithoek. :)
Dat lijkt nu waarschijnlijk wel allemaal heel gemakkelijk en snel, maar die werken hebben toch een tweetal maanden in beslag genomen. Gelukkig kon Klaas in principe elke dag in het huis werken (als hij geen foto’s moest maken voor zijn bijberoep) want als dat allemaal in weekends of ‘s avonds moest gebeuren, dan waren we nu vast nog niet klaar met de technieken…
Na deze werken moesten we eventjes stoppen, want voor de vloerverwarming gelegd kon worden, moest er natuurlijk eerst PUR gespoten worden. De vloeropbouw hou ik voor een volgende post, want daar hangt toch een verhaaltje aan vast. Zijde al curieus?
by Joyce | Feb 18, 2017 | Bouw |
Een tijdje geleden werd ik gecontacteerd door een journalist van De Standaard Magazine. Of we het zagen zitten om mee te werken aan een interview over opnieuw bij je ouders of schoonouders intrekken tijdens de bouw of verbouwing van je woning. We hebben daar een avond over moeten nadenken, maar uiteindelijk besloten we het toch te doen. Dat het niet altijd rozengeur en maneschijn is, dat hoef ik jullie wellicht niet te vertellen. Ik denk dat iedereen wel kan inschatten hoe pittig het is om na jarenlange zelfstandigheid opeens weer een groot gezin te vormen met je ouders, zéker als je een heleboel kindjes mee verhuist. En het is niet enkel voor ons inleveren, ook voor mijn ouders is het uiteraard een uitdaging. Maar bovenal zijn we hen natuurlijk gewoon heel dankbaar dat we hier zo lang mogen wonen. Zonder hen was het voor ons simpelweg niet haalbaar geweest om ons eigen huis te bouwen, zowel financieel als praktisch.
Het resultaat van het interview stond vandaag in De Standaard Magazine.
Zot, hé!
