Voornemens voor 2015
(Waarschuwing: deze post bevat héél veel woorden en héél weinig foto’s. Veel succes!)
De voorbije dagen heb ik heel wat mooie posts gelezen op andere blogs waarin nagegaan werd hoe het jaar geweest was. Ik had deze keer echt geen zin om dat te doen, ook al omdat mijn jaar maar om één zaak heeft gedraaid en ik dus snel uitverteld zou zijn:
Bovendien had ik voor 2014 ook geen goede voornemens gemaakt. Deels omdat ik er gewoon niet bij stil heb gestaan, maar ook omdat ik onbewust niet te veel plannen wou maken. Wie weet wat het moederschap mij zou brengen en hoe ik dat zou ervaren. Ik wou mezelf dus niet te veel doelstellingen opleggen. If anything was mijn enige goede voornemen gewoon: “Zo goed mogelijk mijn best doen”.
Mijn Kerst- en Nieuwjaarscadeautjes hebben er nu wel voor gezorgd dat ik voor het nieuwe jaar heb nagedacht over voornemens. Dit is mijn buit na Kerst bij de familie van Klaas en Nieuwjaar bij die van mij:
De twee boeken bovenaan, van Ellis en Mulisch, waren Secret Santa-cadeautjes voor Klaas. Hij leest graag, maar maakt er tegenwoordig geen tijd meer voor. Al zijn vrije tijd gaat nu naar zijn fotografie en dat begrijp ik ook wel. Het zijn wel twee romans waar ik zelf in geïnteresseerd ben. De Figuranten is het vervolg op Less Than Zero, een boek dat ik ooit eens ben beginnen lezen maar om een of andere reden nooit heb afgemaakt. Ik lees een boek wel liever in de originele taal (allez, voor zover ik die taal machtig ben, hé), maar ik maak wel al eens een uitzondering. Van Siegfried had ik nog nooit gehoord, maar de achterflap is veelbelovend. Het gaat blijkbaar over een schrijver die een groot geheim over Hitler ontdekt. Ik ben al benieuwd!
Mijn eigen Secret Santa gaf mij een boekenbon van Standaard Boekhandel. Voor mij is dat zowat het beste cadeau dat ik me kan inbeelden. Boeken zijn zo persoonlijk dat ik het bijvoorbeeld heel moeilijk vind om zelf een boek uit te gaan kiezen voor mijn beste vriendin. Laat staan dat ik dat zou kunnen voor iemand die ik niet echt goed ken. Dan is een bon het ideale cadeau. Ik begon meteen online een lijstje op te stellen, en zoals dat altijd gaat bij mij heb ik toch nog 20 euro extra moeten betalen, want eens ik mijn winkelmandje begin vol te laden, kan ik moeilijk stoppen. Ik kocht dus ook nog 12 Years A Slave van Solomon Northup, Het Diner van Herman Koch, The Book Thief van Markus Zusak, Woesten van Kris Van Steenberge en De engelenmaker van Stefan Brijs. Van 12 Years A Slave zag ik eerder dit jaar de film en ik was compleet verkocht. Slavernij is ook een thema dat mij nogal aanspreekt, dus ik kijk ernaar uit dit boek te lezen. Over Het diner en Woesten heb ik al veel goeds gehoord en ook de achterflap intrigeert mij. In Het diner gaan twee koppels op restaurant om over alles behalve hun twee zoons te praten. Die hebben blijkbaar iets uitgespookt waardoor ze in “Opsporing verzocht” zijn gekomen. Woesten is een roman over het begin van de twintigste eeuw en vertelt het verhaal van een tweeling waarvan de ene broer een wel heel triest leven leidt. Ik lees supergraag familieromans, romans die het verhaal van een familie over de generaties heen beschrijven. Tijdens mijn studies ontdekte ik er zo een paar (van Jonathan Safran Foer, Nicole Krauss, Judy Budnitz en Jeffrey Eugenides) en ze konden me stuk voor stuk boeien van begin tot einde. Ik heb het idee dat Woesten deze sfeer een beetje gaat benaderen, maar ben het niet zeker. Ik hoop alleszins van wel! Over The Book Thief en De engelenmaker heb ik nog geen recensies gelezen, maar de eerste gaat over een meisje dat tijdens WOII boeken steelt. Ik lees heel graag over WOII en de Holocaust. De engelenmaker kwam ik per toeval tegen toen ik boeken zocht en de samenvatting sprak me meteen aan. In dit boek keert een geheimzinnige dokter na 20 jaar terug naar zijn geboortedorp met drie ernstig zieke kinderen. Veel gefluister en geheimdoenerij precies. Dat maakt mij altijd zó nieuwsgierig hé!
De onderste twee boeken kreeg ik van mijn ouders. In Haken en Kleur: Feest van Claire Boeter & Saskia Laan staan een aantal leuke haakprojectjes. Ik koos het boekje uit omdat er een patroon voor een vlaggenlijn in staat. Die wil ik haken om te gebruiken als decoratie op Elliots groeifeest en tijdens zijn cake smash. Veilig bevallen van Beatrijs Smulders werd mij aangeraden door mijn medejanuarimama’s. Néé, opnieuw bevallen is nog lang niet aan de orde, maar ooit willen we wel een broertje of zusje voor Elliot en dan wil ik de bevalling van hem liefst niet opnieuw meemaken. Het lijkt me een heel interessant boek, erg van toepassing op mensen die graag natuurlijk ouderschap verkennen en toepassen.
Na deze héél lange uitleg over mijn nieuwe vondsten kom ik nu dus aan het uiteindelijke onderwerp van mijn blog: mijn voornemens.
1. Meer lezen. Ik hou zó hard van lezen, maar om een of andere reden komt het er nooit meer van om daar ook effectief tijd voor te maken. Vroeger las ik in bed, maar tegenwoordig ga ik maar op het laatste nippertje slapen, en als je naast een slapende baby ligt, wil je ook niet te veel licht en ritselende bladen… Toen ik zwanger was, lag ik uren in bad te weken met een boek. Na mijn bevalling was in bad gaan ten eerste niet heel aangenaam meer en ten tweede het uitgelezen moment voor die baby om luidkeels om zijn moeder te beginnen blèren. Ergens in de eerste weken van Elliots leven ben ik dus van lange badjes overgestapt naar snelle douches. Dus vanaf nu ga ik weer meer in bad gaan ook, leesgelegenheid opzoeken! Ik zit ook op Goodreads, een app waar je leestips van je vrienden kan terugvinden en je eigen leesgedrag kan bijhouden, en die doen elk jaar een challenge. Je bepaalt zelf hoeveel boeken je het komende jaar wil lezen en dat spel houdt dat dan bij voor jou. Ik heb mijn teller dit jaar, net zoals vorig jaar, op 12 gezet. Heel weinig in vergelijking met de meesten, maar met een baby in huis lijkt 1 uitgelezen boek per maand mij al heel mooi. Op Pinterest vond ik ook deze challenge die mij héél cool lijkt. Ik denk dat ik dit lijstje gewoon in mijn achterhoofd ga houden en op ‘t gemakske ga afwerken. Soms weet ik niet goed welk boek ik zou kiezen en dan is het misschien tof als ik eens een andere manier heb om een keuze te maken. Ik ga trouwens ook eens een mooi schriftje kopen in de Hema om daarin een lijstje bij te houden van welke boeken ik nog wil kopen. Op Goodreads hou ik mijn gelezen boeken wel bij, maar niet wat ik nog wil lezen. Ik ben me nu ook aan ‘t afvragen of ik telkens een postje zou schrijven over het boek dat ik net gelezen heb, maar iets houdt mij precies nog tegen. We zien wel.
2. Werk maken van onze moestuin. Sinds mijn laatste posts over onze tuin hebben we nog een klein beetje verdergewerkt, maar op het moment dat we misschien nog een paar weken werk zouden gehad hebben, besloot onze waterpomp weer voor problemen te zorgen. Klaas is zich daar dan bezig mee beginnen houden en de tuin werd op de lange baan geschoven. Wat moeten we nog doen? Het hek en de boog verven (heeft wel al een laag gekregen), nog een paar groentebedden in elkaar steken en beitsen, de bedden vullen met goede grond/compost, rondom de bedden worteldoek + schors leggen, en het tuinpaadje verder aanleggen (dat is wel al voor een groot stuk klaar en zal normaal nog maar een extra dagje duren). Dus zolang het nu nog koud is buiten, ga ik me efkes een beetje bezighouden met uitdokteren wat we juist willen zaaien/planten en hoe ik dat dan juist moet doen. Eens het een beetje warmer en droger wordt, kunnen we de moestuin verder in orde brengen, zodat we aan de start van het moestuinseizoen klaar voor actie zijn.
3. Deftig leren haken. Ik ga er meteen in vliegen, want als ik tegen Elliots groeifeest een vlaggenlijn én een kroon wil haken, zal ik mij mogen haasten. Over 1 maand en 4 dagen is het al zover!
4. Nog meer geduld en begrip leren hebben. Vooral wat Elliot betreft, maar ook in mijn relaties met anderen. Ik zeg vaak te snel wat ik vind en niet iedereen neemt mij dat in dank af. Soms is ‘t beter om gewoon te zwijgen in plaats van altijd in discussie te willen gaan. Pick your battles.
5. Tot een betere verstandhouding komen met mijn eigen moeder. Een kind krijgen heeft veel van onze gelijkenissen aangetoond (je baby niet laten huilen, snel troosten, overall gewoon een liefdevolle ouder zijn en je kind op de eerste plaats zetten) maar heeft ook veel verschilpunten blootgelegd. Als er één karaktertrek is die ik van mijn moeder heb geërfd, dan is het wel het feit dat ik vind dat ik altijd gelijk heb. Ook als ik ongelijk heb hé. Dan heb ik nog gelijk. Da’s echt, hoor. Maar dat zorgt er dus wel voor dat we allebei heel koppig zijn en altijd het laatste woord willen hebben. Als ik dan andere keuzes maak dan zij indertijd, zorgt dat vaak voor wrijving. De laatste tijd gaat het wel al veel beter, maar toch is het een issue dat regelmatig komt bovendrijven. Dus, aan mijn eigen moeder: ik besef dat het mogelijk is dat je mij dit misschien niet in dank gaat afnemen, dat ik dit hier zo openbaar post, maar het is een onderwerp dat mij al maanden bezighoudt en waar ik héél erg mee zit. Voornemen Vijf is er dus eentje waar ik samen met jou aan wil werken, moeke. Meer rust, een betere verstandhouding en meer begrip voor elkaar. Moeder en grootmoeder worden moet ons nóg dichter bij elkaar brengen, niet uit elkaar drijven. :-)
6. Uitstapjes maken met Klaas en Elliot. Deze zomer zou ik toch graag eens met Elliot naar de zee gaan, maar ook de Brielmeersen in Deinze wil ik eens bezoeken. Het is daar naar ‘t schijnt echt de moeite, dus ik wil dat wel eens zelf gaan uitchecken. Pairi Daiza zou ik ook graag nog eens doen. Ik hoop dat Elliot er dit jaar meer aan zal hebben dan vorig jaar.
Voilà. Mijn zes voornemens voor 2015. Ik denk dat ze perfect haalbaar zijn, dus ik zie het volledig zitten!