by Joyce | Aug 22, 2015 | Haakprojectjes |
Ik vertelde al dat ik tijdens mijn zwangerschap bij een Facebookgroepje ben gegaan, de januarimama’s. We komen daar allemaal goed overeen, maar in een groep van 24 vrouwen is het onvermijdelijk dat er tussen sommige madammen hechtere banden ontstaan omdat de ene persoon je meer ligt dan de andere. Virginie is er een van mijn besties. En vandaag beviel die toch wel niet opniéuw, zeker? Geike kreeg een flinke broer, Briek.
Een paar maanden geleden begon ik aan een haakprojectje voor Briek. Ik wou eens wat anders dan de dekentjes die ik eerder al voor haar en voor haar maakte, dus ik besloot een knuffel te haken. Na wat subtiel gevragestaart over welk model vos en welk kleur garen ze het mooist vond haakte ik dit exemplaar. Het gratis patroon vind je terug bij LMV. De foto’s zijn wel wat overbelicht, want in ‘t echt is de wol wat donkerder.
Het was soms wel wat vloeken en zweten en toen de poten klaar waren en ik begonnen was met het lijf eraan te haken, heb ik na 5 toeren het lijfje weer volledig uit moet halen omdat ik binnenstebuiten bezig was.
Maar al bij al vind ik ‘m toch goed gelukt. En ik denk dat Virginie er ook wel content mee was. Nu hopen dat Briek ‘m ook een beetje mooi zal vinden. :)
by Joyce | Jul 14, 2015 | Dagelijks leven |
Toen ik zwanger werd, besloot ik op een forum mee te schrijven in een topic voor mama’s die uitgerekend waren voor dezelfde maand als ik. We waren nog geen 12 weken ver toen we de overstap naar Facebook maakten en ondertussen zijn we al 2 jaar aan ‘t tetteren. Er wordt dagelijks héél veel gepost en dat is echt superfijn. Er is altijd wel iemand die raad kan geven als je met een probleem zit, maar evengoed wordt er over de meest banale dingen eerst gebabbeld. We delen letterlijk lief en leed met elkaar. Ik durf zelfs zeggen dat zij mij, op dit moment in mijn leven, beter kennen dan mijn vriendinnen in het echte leven. Echt, ik had nooit gedacht dat ik online zo’n vriendschappen zou kunnen vinden. Dikke liefde voor alle januarimama’s! Zelfs al ben ik er eigenlijk eentje van februari. :)
Maar dus, de januarimama’s. Om de zoveel maanden (meestal tweemaandelijks) komen we samen. Tot januari waren dat babymeetings, maar nu zijn het uiteraard al peutermeetings. Omdat we zo fel verspreid zitten (er zijn mama’s van de Westhoek, van rond Brussel, uit het verre Limburg en alles daartussen) zorgen we ervoor dat we elke keer een andere locatie kiezen in de hoop het voor iedereen eens mogelijk te maken om langs te komen. Ik denk dat we gewoonlijk met een stuk of 10 samenkomen. Soms meer, soms minder. Dat vind ik al niet slecht, op een totaal van 24 moeders. :) En zaterdag was het weer zover. Ik ben helemaal op mijn eentje (nu ja, ik had wel mijne zoon mee) naar Diepenbeek gereden, jong. Toch wel een beetje fier op mijzelf! En het was het helemaal waard. Het was supermooi weer en er was weer veel lekkers te eten (want iedereen brengt iets mee, van pastasalades over pizza’s naar brownies en koekjes). Onze lieve gastvrouw Marie haalde zowat al haar speelgoed boven en zo konden de kindjes spelen in een springkasteel, zandbak en speelhuisje, konden ze in het zwembad plonzen, hadden ze een tentje om even rustig in te zitten en konden ze naar hartelust van de glijbaan glijden.
Good times!
by Joyce | Jun 18, 2015 | Haakprojectjes |
Het maken van een babydekentje voor ons nichtje beviel me zo erg dat ik er ook eentje besloot te maken voor Sofie, een van mijn beste vriendinnen. Zij beviel woensdag van haar eerste kindje, Chloé June. *schrapt June van haar meisjesnamenlijstje, dju toch!*
Het was de eerste keer dat ik met echt kwaliteitsgaren werkte en nu wil ik natuurlijk niets anders meer, hé. :) Ik kocht 12 bolletjes Phil Coton 4, 4 in elke kleur. Ik vind het toch altijd nog wat gokken om te weten hoeveel ik nodig ga hebben, dus meestal begin ik met 1 bolletje in elke kleur. Dan zie ik hoe ver ik ermee kom en bestel ik achteraf bij.
Ik zorgde ervoor dat ik wist welke kleurtjes ze mooi vond en daarna dacht ik na over verschillende soorten dekentjes. Ik twijfelde eventjes tussen een granny square en een granny stripe, maar omdat ik voor Norah al een vierkant had gehaakt, besloot ik voor de laatste optie te gaan. Ik had nog nooit een granny stripe gehaakt, maar eigenlijk was het heel simpel.
Toen ik klaar was, zette ik er met grijs garen een randje vasten aan. Om het geheel nog een beetje verder af te werken en een wat verfijnder uitzicht te geven, ging ik er op het einde nog eens rond met een wit picotrandje.
En dan mocht ik alles inpakken!
Omdat ik nog wat extra verzorgingsproductjes had staan die wij toch niet gebruiken, kocht ik in de Hema een leuk zakje om die flesjes netjes in te stoppen. De envelop van het kaartje pimpte ik een beetje met van die stickers die je met een houten friscostokje ergens op moet wrijven. Hoe heet dat eigenlijk?
Ik geef graag cadeautjes. :)
by Joyce | Dec 21, 2014 | Dagelijks leven |
Vandaag hadden we opnieuw een bijeenkomst van onze koekjesclub! Toen ik 3 jaar geleden afstudeerde, merkte ik dat het moeilijk was om je vriendinnen nog even vaak als vroeger te zien. Met Kerstmis las ik toen dit boek en kreeg ik inspiratie… Ik stuurde een berichtje rond op Facebook et voilà, de Koekjesclub was geboren! Geen idee hoeveel keer we ondertussen al samen zijn gekomen, en ik heb ook geen zin om te tellen, maar het is altijd heel tof. Gewoonlijk spreken we op zaterdagavond af en brengen we allemaal iets lekkers mee om te eten, maar deze keer moest het uitzonderlijk op zondagnamiddag. Omdat Elliot nog steeds ziek is (dubbele oorontsteking) en de borstvoeding daardoor momenteel een beetje stroef verloopt, besloot ik hem mee te nemen. Hij had het echter heel lastig en wou daar niet slapen (en hij had in de voormiddag ook al geen dutje gedaan), dus na een uurtje ben ik terug naar huis vertrokken. Gelukkig was dat genoeg tijd om iedereen eens te zien en koekjes uit te wisselen!
Het was voor mij de eerste keer dat ik geen koekjes maakte. Ik koos nu voor de meest smeuïge brownies ooit, volgens het recept van een van mijn medejanuarimama’s. (Later meer daarover!) Ze zijn echt suuupergoed gelukt, al zeg ik het zelf! De tinnen doosjes vond ik in de Zeeman en de labels zijn van Hema of IKEA, ik ben het vergeten.
En nu ga ik nog een beetje overschotjes binnenspelen.
