Ah, tuinwerk. Toch een beetje een haat-liefdeverhouding. Ik heb altijd zo veel ideeën, maar als het over tuinwerk gaat, duren die klusjes toch altijd zo lang. Toch zeker omdat het dan eerder over de aanleg van onze tuin gaat en niet gewoon over gras maaien of een haag snoeien. En trouwens, ik heb zó veel chance met Klaas. Ik zeg al heel mijn leven dat “ik” later een huis wil bouwen in plaats van kopen en dat “ik” ga zorgen dat er veel uitgespaard wordt door veel “zelf” te doen. Dat ik zelf eigenlijk niets kan, dat vergat ik altijd. Gelukkig is Klaas méér dan een handige harry. Op dat vlak vullen we elkaar perfect aan. Ik commandeer, hij voert uit. :-)

Maar dus. De aanleg van onze tuin. Toen we ons huis kochten, was er aan de achterkant van onze tuin gewoon zo’n mooie, stijlvolle Bekaertdraad. Daarachter staat een schuur van een van de buren. Naarmate de tijd verstreek, kwam daar steeds meer brol te staan. Serieus. Betonmolens, bidons, een remorque, bakstenen, dakpannen. In die schuur stond blijkbaar ook een wc waarvan je de afvoer naar buiten zag komen in een geïmproviseerde septische put. You name it, he had it. En we konden dat echt niet meer ZIEN, hé. Dus besloten we een omheining te plaatsen. We hielden wel van het uitzicht van een houten afsluiting, maar zagen het niet zitten om die elk jaar te moeten verven én we wilden ook niet riskeren dat die na 5 jaar vermolmd zou zijn. Dus gingen we in de richting van een betonnen afsluiting met een houtlook. We dachten die eerst te laten plaatsen, maar de offerte wees uit dat dat meer dan dubbel zo duur zou zijn als dan wanneer we het zelf deden. En aangezien wij ons geld toch liever aan andere dingen hangen (ik was volgens mij toen nét zwanger), besloten we dat maar te doen.

Er kwam heel wat voorbereidend werk aan te pas, want toen de vorige eigenaars van ons huis hun omheining plaatsten, deden ze dat blijkbaar met de bedoeling die daar voor eeuwig te laten staan.

Toen de omheining er eindelijk volledig uit lag, konden de palen geplaatst worden.

En op 15 augustus (de Hoogdag, ja!) kregen we versterking van mijn pa, de stiefpa van Klaas en van Klaas zijn beste vriend om te helpen om de betonnen platen in de palen te schuiven.

We plantten voor de omheining nog wat struikjes (geen foto van) en toen was de zomer zowat gedaan en vielen we stil. Dit was dan het eindresultaat:

En hier een voor en na:

Al gauw bleek dat we dat hele struiken-planten-gedoe niet zo slim hadden aangepakt, want het gras groeide gewoon verder en de honden liepen de struiken kapot omdat we die niet afgeschermd hadden. Dit jaar wilden we het dus nog eens proberen. We wilden een netjes afgebakende border om onze struiken in te zetten en wilden meteen zeker zijn dat er gras- en onkruidgewijs geen problemen meer zouden zijn. Vooral deze Pinterestfoto gaf mij inspiratie.

Klaas begon met het graven van een sleuf voor de boordstenen…

… en plaatste dan de boordstenen met hulp van mijn pa.

Toen dat klaar was, legde Klaas de grond achter de border gelijk, legden we samen de worteldoek (vaarwel, onkruid!) en bedekte IK (that’s right, ik deed dat helemaal alleen!) die met een dikke laag schors.

Terwijl ik bezig was met de schors vulde Klaas de rest van de sleuf aan de voorkant verder aan met een dubbele rij klinkers. Op die manier kunnen we (who are we kidding, kan Klaas) het gras volledig afrijden omdat hij aan de ene kant over de klinkers kan rijden.

De rest van de sleuf vooraan de klinkers moest dan nog verder opgevuld worden met aarde. Het gras aan de linkerkant van onze tuin werd nog wat afgeschept omdat onze tuin niet mooi gelijk ligt en de klinkers aan die kant dus eigenlijk onder het niveau van het gras lagen. Ondertussen is dat stuk grond ook aangevuld met graszoden (die komen van elders in de tuin, waar het gras weg moest…) maar daar hebben we geen foto meer van.

Daarna konden we de struikjes herplanten die de honden én de winter overleefd hadden. Daar hebben we voor de zekerheid ook maar een schone draad rond gezet en voorlopig (we zijn nu toch al enkele dagen verder) is er nog geen hondenschade aangericht. Nu is ‘t enkel nog wachten op onze bestelling. De plantjes die kapot zijn gegaan hebben we opnieuw besteld, maar die worden pas begin oktober geleverd. Blijkbaar hebben we ook geen detailfoto van de geplante struikjes, maar hieronder zien jullie wel een panoramafoto van hoe het er momenteel uitziet.

Wat denken jullie? Ziet er toch schoon uit, hé? We zijn nog steeds volop bezig want rechts van de border komt nog een moestuin. Daar is Klaas nu elke dag na zijn werk in bezig en we hopen die “winterklaar” te hebben tegen eind oktober. En dan volgt er nog een update hé.