In mijn vorige post over ons tuinwerk vertelde ik uitgebreid (té uitgebreid?) over de border die we aan de achterkant van onze tuin maakten. Toen was die nog niet af omdat er nog struikjes moesten geleverd worden, dus een echte after-foto kon ik jullie niet tonen. Tot vandaag! (Efkes vermelden dat alle foto’s in deze post met mijn iPhone genomen zijn en de kwaliteit allesbehalve denderend is. Maar eens alles écht af is, komen er échte foto’s! Spannend!)
De plantjes werden vorige week dinsdag geleverd. Maar natuurlijk was er hier uitgerekend dan niemand thuis, dus moesten we op woensdagavond nog naar het postkantoor om de pakken op te halen. Ik was donderdag een hele dag thuis en Elliot moest uitzonderlijk niet naar de onthaalmoeder, dus Klaas nam zijn laatste vrije dag op zodat we met z’n drietjes thuis waren. Gezellig! Tijdens Elliots ochtenddutje plantten we de resterende 9 struikjes en zetten we ook rond die plantjes een stuk Bekaertdraad. Je weet maar nooit, met onze twee wervelwinden van honden.
‘s Namiddags zijn we dan met z’n drietjes naar de Gamma gereden om hout te kopen voor onze bedden. Voor in de moestuin hé. We gaan werken met opgehoogde bedden en na lang wikken en wegen hebben we toch gekozen voor houten bedden. Dat kostte behoorlijk wat, maar ik had natuurlijk wel een bonneke van 21% korting. Volgend weekend gaan we nog eens terug om beits te kopen met een bonneke dat pas vanaf halverwege deze week geldig is. Wie niet rijk is, moet slim zijn hé! Klaas is dan begonnen met zagen (‘t was eens niet ik!) en lijmen en hameren. Naar ‘t schijnt was het begin moeilijk, maar tegen eind dit weekend waren 2 van de 7 bedden toch al klaar én zaten alle korte zijkanten voor de bedden ook al in elkaar. Nu enkel nog de lange kanten en dan alles aan elkaar zetten. En de hele boel beitsen. En dan alles in de moestuin plaatsen en dat hoekje van de tuin verder netjes afwerken.
Dit weekend ging hij er normaal aan verder doen, maar aangezien het mooi weer was, heeft hij zich wat beziggehouden met de hekjes. Die hingen al (tijdelijk) op zodat de honden niet zouden graven in de moestuin én omdat het anders moeilijker was om te bepalen op welke hoogte de steunpalen voor het hek moesten komen. Anyway. Die hekjes zagen er zo uit…
… maar na dit weekend zien ze er zo uit:
Het lukte dan nog niet om het met de verstekzaag te doen, dus heeft die arme Klaas aaaaaalll die punten met de hand moeten zagen! Nu ziet het er nog niet zo mooi uit, want alles moet nog in het wit geverfd worden. Hopelijk lukt dat ons nog in de komende weken.
Terwijl Klaas daarmee bezig was, heb ik opnieuw gras gezaaid. Dat moest sowieso nog gebeuren in ons dambordje (het stukje voor het hek, hier twee foto’s boven) en ik heb de rest van het gazon dan maar meteen meegenomen. We zijn van plan om dat vanaf nu zeker jaarlijks (en als ‘t efkes kan halfjaarlijks) te doen, omdat je gras dan mooier blijft.
Er is licht aan het einde van de tunnel!
