Deze week is de week dat ik opnieuw met het borstvoedingskussen ben beginnen slapen. Eigenlijk een verbetering ten opzichte van vorige keer, want toen ik zwanger was van Elliot was ik volgens mij nog geen 12 weken ver toen ik dat kussen kocht. Toen had ik al veel eerder last van mijn bekken, maar nu is het toch weer onmiskenbaar: de bekkeninstabiliteit is terug. Iets dat deze keer wel veel vroeger begonnen is: het feit dat ik ‘s nachts elke keer wakker word als ik mij op mijn andere zij wil draaien. Dat gaat blijkbaar niet meer in mijn slaap. Deels door mijn bekken maar vooral door de dikke buik. Ik wil mijn buikspieren ook niet te hard belasten (de huisarts zei dat ik daarmee moest opletten omdat ik toch wat van een diastase heb) dus omdraaien is tegenwoordig een actiever gebeuren. :)
Ik voel de baby’s nu elke dag bewegen, maar heb wel het gevoel dat het subtieler is dan bij Elliot. Ofwel vergelijk ik onbewust met de gigastampen en duwen die ik naar ‘t einde toe kreeg, dat kan ook. :) Hoe het ook zij: ik ben er content mee, met die geruststelling meerdere keren per dag.
Trouwens. Ik heb niks van rare goestingskes en eet/snoep eigenlijk ook niet meer dan anders. Maar man, ik heb zo hard zin in préparé. Ik moet mijzelf echt bedwingen en word soms echt kregelig van ‘t feit dat ik daar zo veel zin in heb maar het niet mag eten. Het broodje-préparé-na-de-bevalling is al lang besteld, maar ik herinner mij van vorige keer dat dat mij toen toch niet zo heel hard smaakte, na 36u wakker zijn en keihard afgezien te hebben. Maar nu gaat het anders zijn, ik voel het. Deze keer ga ik er wel belachelijk hard van genieten.
Iets dat ik mij nu trouwens dagelijks afvraag is hoe ver mensen die mij totaal niet kennen denken dat ik ben. Dus zonder dat ze weten dat er twee baby’s in mijn buik zitten. Toch zeker al een week of 32, hé? Ik vind dat echt nog steeds een supermaf idee. :) Volgende week ga ik voor de buikfoto eens hetzelfde kleedje aandoen dat ik droeg toen ik 20 weken ver was van Elliot. Dat wordt nog… euh… interessant. :)
Benieuwd naar week 19 van Elliot?
Haha, zin in préparé heb ik niet, gelukkig maar :-). Je buik is wel al énorm gegroeid in vergelijking met vorige week vind ik!
Benieuwd naar de foto van volgende week :-)
Raar he, hoe dat van week tot week ineens zo sprongen kan maken? En tijdens andere weken verandert er dan precies niets. :)
Giiiiiiaaarl!!
Zo ne zotten buik al! :D
Dank u. :P
Ik slaap nog altijd met mijn borstvoedingskussen, oeps! Dat ligt zo gezellig :-) Mijn goestingske was een zachtgekookt eitje, maar toen ik eindelijk mocht had ik er drie weken geen zin in. Ik had nochtans gezworen van een eierkoker mee te nemen naar de kliniek!
Brrrr, dat zegt mij echt niets, zachtgekookte eitjes! Ik ben altijd bang dat ik daar ziek van ga worden omdat dat zo lopend is. ^^
Ik eet nooit prépare dus daar had ik ook geen last van, wel van gerookte zalm of rauwe ham :-) Één baby in de buik vond ik bij momenten al een bizar idee, laat staan dat je er inderdaad twee meedraagt :-)
Oh, gerookte zalm vind ik echt een moeilijke! Sommige mensen zeggen dat het ok is om dat te blijven eten, anderen zeggen dat alles dat gerookt is not done is. Ik blijf er dus ook vanaf. Maar dat mis ik inderdaad ook soms. :)
Ik ontdek net jouw blog, via fiekefatjerietjes.
Wat een leuk concept! Iets dat ik vanaf nu wil blijven volgen. Ik kijk al uit naar je volgende foto en je persoonlijke bijhorende tekst.
Wij verwachten net als jullie de ooievaar in de maand juli.
Oh, fijn dat je het hier tof vindt! :) En dan ook nog uitgerekend in juli! Hier zal het wel juni worden, maar je kan in juli nog verder broeden met fiekefatjerietjes, hé. ;)