Er is alweer een week voorbij, zeg! Belachelijk gewoon.
Vanaf deze week voel ik mij anders, merk ik. De misselijkheid en hoofdpijn zijn al sinds enkele weken achter de rug en mijn bekken begint nu pas wat pijn te doen, iets dat ik bij Elliot al vanaf 9 weken had. Maar ik merk dat die buik eigenlijk al zo’n beetje in de weg begint te zitten. Mijn kousen aandoen moet ik al doen met mijn ene enkel op mijn andere knie (wie zwanger is geweest, snapt vast wel wat ik bedoel) en ik merk dat ik al een beetje naar voor moet wiegen om met een wipje uit de auto te geraken. Allez ja, ik kan het eigenlijk niet anders omschrijven dan dat de fase van het ‘lomp zijn’ al aangebroken is. Fysiek niet erg of zo, maar ik merk dat dat mij wel in de war brengt en dat ik er wat emotioneel van word. Bij Elliot gebeurde dat allemaal pas rond de start van mijn derde trimester terwijl ik nu amper 15 weken ver ben. Fysiek voel ik mij dus al veel verder dan ik eigenlijk ben. Hoeveel daarvan te wijten is aan het feit dat er twee baby’s in mijn buik zitten en hoeveel enkel en alleen aan het feit dat het mijn tweede zwangerschap is, weet ik niet. Hoe ervaren jullie dat, ladies die al twee (of meer) keer zwanger zijn geweest?
Wat de voorbereidingen betreft, ben ik op zowat alle vlakken al een klein beetje in gang geschoten. Deze week ben ik bijvoorbeeld begonnen aan de geboortelijst. Bij Elliot had ik daar veel vragen en dilemma’s over, omdat ik niet goed wist wat ik nu écht nodig had en wat zéker niet, hoeveel ik van alles nodig had en wat ik beter kon uitstellen tot ik effectief bevallen was. Van al dat tobben dacht ik nu dus verlost te zijn, want bij een tweede weet je alles al, hé? Nee dus, of ik toch niet. Nu twijfel ik over andere dingen, bijvoorbeeld omdat ik simpelweg niet weet of de baby’s samen in een bedje gaan slapen of apart. Hebben we een extra babybedje nodig of zal het met eentje ook wel lukken? Hoeveel lakens en dekens heb ik dan nodig? Voorzien we een dubbele draagmand of twee enkele? Zou ik met heel het buggygedoe niet beter wachten tot ze geboren zijn? Moet ik nu echt een nieuwe babyfoon kopen omdat er voor onze huidige geen uitbreiding beschikbaar is? Koop ik één neusreiniger of heb ik er twee nodig voor de hygiëne? Zucht. Gelukkig heb ik nog veel tijd. :)
Het geboortekaartje heb ik uitgekozen en kort besproken met mijn broer. Hij gaat proberen iets te ontwerpen dat overeenstemt met wat ik in gedachten heb. Ook van de doopsuikers ben ik zogoed als zeker. Ik moet enkel nog over de details nadenken. En dat we geen andere auto kopen, is sinds vorige week ook beslist. :) Ik voel mij wel redelijk belachelijk nu ik dit zo allemaal opschrijf, en mijn vriendinnen doen vaak wat lacherig over ‘t feit dat ik zo georganiseerd ben. Maar bon, ik kan wel zeggen dat ik bij Elliot niet zo extreem vroeg was met alles. ‘t Is maar dat ik nu zeker wil dat alles op tijd klaar is, simpelweg omdat ik ook geen idee heb of ik over pakweg 10-15 weken nog heel mobiel ga zijn… Bovendien vond ik het vorige keer zaaaaalig om de laatste twee maanden quasi niks meer te moeten doen. Alleen nog broeden en genieten van dat leven in mijn buik. :)
Nu is deze post toch weer langer geworden dan ik gepland had. Oh well! :) Benieuwd naar week 15 van Elliot?
Je ziet er geweldig uit! Ik ben ook nogal georganiseerd :) dat geeft rust!
Dankjewel! Ik ben ook niet op alle vlakken zo georganiseerd, hoor. *moffelt snel die berg strijk weg achter de deur*
Ik was totaaaaaal niet zo georganiseerd en toen zoonlief weken te vroeg geboren werd, had ik daar dik spijt van. Dus: groot gelijk heb je! ;)
Oh ja, dat zou ik ook echt vreselijk vinden. :( Ik was er nogal van overtuigd dat ik nu weer ver overtijd zou gaan zoals bij Elliot, maar het is nu echt allemaal koffiedik kijken…
haha ge gaat mij nog inhalen qua voorbereidingen!
Haha, ik denk dat dat moeilijk wordt, jij moet al bijna bevallen! :P
Die tweede zwangerschap zag mijn buik er ook al veel vroeger veel groter uit. Maar ik denk dat zo’n tweede baby ook wel helpt om de boel al wat vroeger te vergroten ;) Fysiek had ik net veel minder last dan bij Elise (toen ik vanaf een week of 20 met een hoge bloeddruk kampte en vocht vasthield). Maar dat was dus maar één baby ;) En het is inderdaad wel heel fijn om die laatste weken voor de bevalling lekker rust te kunnen nemen, zowel fysiek als mentaal. Al had ik toen ik weeën kreeg van Guust ineens de neiging om de muren in de gang te retoucheren- iets wat ik al ver daarvoor wou doen maar natuurlijk niet aan toe was gekomen :p Heb me nog net kunnen bedwingen ;)
Haha, ik dacht altijd dat dat bij mij ook zo zou zijn, maar eens het dan in gang schoot was ik echt all over the place en konden al die huishoudelijke taakjes mij gestolen worden. :P
Ik ging al iets zeggen over hoe georganiseerd gij zijt tot ik u comment zag. ;) Groot gelijk! Ik denk dat ik op het einde gestresseerd werd door wat ik nog allemaal moest doen…
One step ahead of you. ;)
Haha, op ‘t einde wenste je zeker dat je een beetje meer boke in je had gehad. :P
Zo tof dat je dat zowel dit keer als de vorige keer zo goed bijhoudt, zo heb je echt wel het hele verhaal van je zwangerschap achteraf (en altijd leuk dat je de beide kan vergelijken)!
Ja, ik vind het héél leuk om te kunnen vergelijken! Bij het schrijven van een nieuwe weekpost ga ik ook altijd eens lezen wat ik diezelfde week bij Elliot schreef. :) Ik zit nog altijd met het idee om later die posts te bundelen, zodat ik een boekje heb van mijn zwangerschap. Lijkt me heel fijn om in te bladeren. :) En ‘t is toch uitgebreider dan een zwangerschapsdagboek waar je aan vragen of aantal regels gebonden bent.
toen ik zwanger was van Willem-Frederick en Elizabeth had ik op 20 weken ook al het gevoel dat ik elk moment zou kunnen bevallen. Zo zag mijn buik er ook uit trouwens :-) Dat georganiseerd zijn, is in mijn ogen geen overbodige luxe bij een tweelingzwangerschap.. De kans dat je vroeger bevalt is reëel. (En vroeger betekent niet per sé ‘te vroeg’ he, maar gewoon, op 37weken bijvoorbeeld)
I know, vandaar dat ik mij nu ook een beetje laat gaan. :) Het gaat nu al zo snel voorbij dat dat derde trimester er gaat zijn voor ik er erg in heb, denk ik… En als ik nog vanalles moet doen, zou ik toch maar stress krijgen. Da’s ook niet goed voor de zwangerschap he. :)