Er is alweer een week voorbij, zeg! Belachelijk gewoon.

15 weken

Vanaf deze week voel ik mij anders, merk ik. De misselijkheid en hoofdpijn zijn al sinds enkele weken achter de rug en mijn bekken begint nu pas wat pijn te doen, iets dat ik bij Elliot al vanaf 9 weken had. Maar ik merk dat die buik eigenlijk al zo’n beetje in de weg begint te zitten. Mijn kousen aandoen moet ik al doen met mijn ene enkel op mijn andere knie (wie zwanger is geweest, snapt vast wel wat ik bedoel) en ik merk dat ik al een beetje naar voor moet wiegen om met een wipje uit de auto te geraken. Allez ja, ik kan het eigenlijk niet anders omschrijven dan dat de fase van het ‘lomp zijn’ al aangebroken is. Fysiek niet erg of zo, maar ik merk dat dat mij wel in de war brengt en dat ik er wat emotioneel van word. Bij Elliot gebeurde dat allemaal pas rond de start van mijn derde trimester terwijl ik nu amper 15 weken ver ben. Fysiek voel ik mij dus al veel verder dan ik eigenlijk ben. Hoeveel daarvan te wijten is aan het feit dat er twee baby’s in mijn buik zitten en hoeveel enkel en alleen aan het feit dat het mijn tweede zwangerschap is, weet ik niet. Hoe ervaren jullie dat, ladies die al twee (of meer) keer zwanger zijn geweest?

Wat de voorbereidingen betreft, ben ik op zowat alle vlakken al een klein beetje in gang geschoten. Deze week ben ik bijvoorbeeld begonnen aan de geboortelijst. Bij Elliot had ik daar veel vragen en dilemma’s over, omdat ik niet goed wist wat ik nu écht nodig had en wat zéker niet, hoeveel ik van alles nodig had en wat ik beter kon uitstellen tot ik effectief bevallen was. Van al dat tobben dacht ik nu dus verlost te zijn, want bij een tweede weet je alles al, hé? Nee dus, of ik toch niet. Nu twijfel ik over andere dingen, bijvoorbeeld omdat ik simpelweg niet weet of de baby’s samen in een bedje gaan slapen of apart. Hebben we een extra babybedje nodig of zal het met eentje ook wel lukken? Hoeveel lakens en dekens heb ik dan nodig? Voorzien we een dubbele draagmand of twee enkele? Zou ik met heel het buggygedoe niet beter wachten tot ze geboren zijn? Moet ik nu echt een nieuwe babyfoon kopen omdat er voor onze huidige geen uitbreiding beschikbaar is? Koop ik één neusreiniger of heb ik er twee nodig voor de hygiëne? Zucht. Gelukkig heb ik nog veel tijd. :)

Het geboortekaartje heb ik uitgekozen en kort besproken met mijn broer. Hij gaat proberen iets te ontwerpen dat overeenstemt met wat ik in gedachten heb. Ook van de doopsuikers ben ik zogoed als zeker. Ik moet enkel nog over de details nadenken. En dat we geen andere auto kopen, is sinds vorige week ook beslist. :) Ik voel mij wel redelijk belachelijk nu ik dit zo allemaal opschrijf, en mijn vriendinnen doen vaak wat lacherig over ‘t feit dat ik zo georganiseerd ben. Maar bon, ik kan wel zeggen dat ik bij Elliot niet zo extreem vroeg was met alles. ‘t Is maar dat ik nu zeker wil dat alles op tijd klaar is, simpelweg omdat ik ook geen idee heb of ik over pakweg 10-15 weken nog heel mobiel ga zijn… Bovendien vond ik het vorige keer zaaaaalig om de laatste twee maanden quasi niks meer te moeten doen. Alleen nog broeden en genieten van dat leven in mijn buik. :)

Nu is deze post toch weer langer geworden dan ik gepland had. Oh well! :) Benieuwd naar week 15 van Elliot?