Jullie kunnen nog steeds mijn enquête invullen. (Amanda, ik kijk naar u, hé. ;)) Daarmee helpen jullie mij een beetje én maken jullie kans op een fotoshoot. Allez, hup!
Een dikke maand geleden maakte ik een post met daarin mijn Travel Bucket List. Ik moet zeggen dat die tot nu toe motiverend werkt. In die post vertelde ik dat ik droomde van een scratch map, een wereldkaart waarop je de landen die je al bezocht hebt kan wegkrabben. Ik voegde de daad bij het woord en bestelde er eentje op Bol… Om dan letterlijk 2 dagen later te zien dat ze de prijs 3 euro verlaagd hadden. Tsk tsk!
Ze werd geleverd na ons weekje vakantie in de Ardennen. Tijdens die week maakten we ook een uitstap naar Luxemburg, dus kon ik meteen die extra 3 millimeter wegkrabben! Ik was daar nog nooit geweest. Anyway, een beetje over de landen die ik krabde: België, Nederland, Luxemburg en Frankrijk. Want Disneyland is Frankrijk, hé. :) Hoewel we binnen dit en twee jaar toch graag eens “voor echt” naar Parijs zouden gaan. Ik krabde ook New York weg. Oorspronkelijk was ik van plan om de Verenigde Staten volledig weg te krabben, maar toen hoorde ik dat ik mij beter beperkte tot de staten die we effectief bezocht hadden. (Awooeee, januarimama’s! ;)) Ik ben zelf ook al naar Griekenland gegaan en, volgens mij, ook naar Duitsland, maar we hebben besloten om de kaart alleen te gebruiken voor landen waar we samen zijn geweest. Helaas zijn dat er nog niet echt veel.
En ter illustratie van mijn inspiratie en motivatie (al die -aties, het is duidelijk dat het mij menens is!): ons weekend Amsterdam is geboekt! We hebben via Airbnb gereserveerd en gaan met z’n drietjes eind oktober de stad bezoeken. No worries, moeder, niet het weekend van uwe verjaardag. ;) Ik kijk er echt al belachelijk hard naar uit.
Wat een knap manneke. <3 De kader hangt wel nog te hoog, omdat we hem voorlopig aan het haakje van de vorige kader hebben gehangen. De kaart moet dus nog een beetje naar beneden verschuiven, maar ik vind die muur nu te kaal in vergelijking met vroeger. Ik ga dus op zoek naar nog een paar leuke printjes. Suggesties?
PS. Ik heb onder het kader waarin jullie reacties kunnen achterlaten gezorgd voor de optie om een e-mail te krijgen wanneer er nieuwe reacties gepost worden. Kan handig zijn om dat eerste vakje dus aan te vinken. Op die manier krijgen jullie een melding als ik reageer op jullie berichtje en moet ik het niet meer via een apart mailtje sturen. Handig! :)
Allez, zeg. Ik was in Blogland al regelmatig de Liebster Award tegengekomen. Geen fysieke trofee of zo, maar wel een tag die bedoeld is om kleine bloggers een beetje te promoten. Als je genomineerd wordt, moet je een paar vragen beantwoorden. Stiekem was ik al een hele tijd aan ‘t hopen eens genomineerd te worden. Ik ben geen seut of zo, hoor. Dat is gewoon zoals in de lagere school een vriendenboek krijgen om in te vullen, hé. Jullie voelden zich dan toch ook gevleid? Toch? ‘t Is toch waar, hé? Ge moet dat niet ontkennen. En ik beantwoord heel graag vraagjes. Ik voel het idee voor een nieuwe blogcategorie opborrelen. Anyway. Ik werd voor de Liebster Award genomineerd door Voskosmos, een heel grappige blog die ik nog maar pas ontdekt heb. Ze stelde mij 9 vragen.
1. Wat is je dierbaarste herinnering uit je kindertijd?
Ik heb niet specifiek één dierbare herinnering die er tussenuit springt, maar enkele van de zaken waar ik vanbinnen nog altijd warm van word: onder de eettafel winkeltje spelen met mijn broer, met onze dekbedden, kussens en knuffels een “bedje” maken tussen de zetels en zo naar films kijken (Arachnophobia!), naar Disneyland gaan, op reis gaan naar Frankrijk en Spanje, gaan logeren bij mijn mémé en daar stout zijn en toerkes rond de tafel lopen zodat ze niet aan mij kon en ze haar lach niet meer kon inhouden, om het eerst naar de brievenbus lopen met mijn pépé. Die dingen. Vooral uitstapjes blijven mij bij. Oh, en die keer dat mijn ouders de spiegels van de kleerkast hadden gehaald om ze in de gang op te hangen, maar ze efkes in de living hadden gelegd tot ze tijd hadden om ze op te hangen. En hoe mijn broer en ik dan mekaar achterna zaten, over de spiegel sprongen en ik mij mispakte en in de spiegel sprong. En hoe ik mijn broer en ouders toen liet geloven dat hij erin was gesprongen. Heeft toch een paar jaar geduurd eer ik dat heb durven opbiechten. Meteen ook zowat de enige keer dat mijn broer de zogezegde schuldige was, haha. Sorry, Vince!
2. Wat zou je eerst redden als je huis in brand staat?
Mijn baby. En dan mijn zwangerschaps- en babydagboek en Elliots herinneringenkoffertje. Maar ik denk altijd dat het een traag brandje zou zijn, dus in mijn verbeelding sleep ik alles op ‘t gemakske tot in de tuin, zodat alleen het huis zelf afbrandt.
3. Wat is je favoriete blogpost van op je eigen blog?
Jong, dat is een veel te moeilijke vraag! Ik heb er 5 geselecteerd:
– Een half jaar en 1 jaar, omdat de eerste post de meest intieme foto’s van mij met mijne zoon bevat en de laatste het verslag is van de allereerste verjaardag van mijn baby. Emo!
– Tuinwerk: deel 3, omdat ik echt trots ben op wat we van onze tuin gemaakt hebben, hoewel ik de laatste stand van zaken nog niet in deze post getoond heb.
– Elliots geboorteverhaal, omdat dat het relaas is van het heftigste dat ik ooit heb gedaan.
– First World Problems, omdat ik graag ne keer zaag.
Oeps. Ja. Als laatste post kan ik niet kiezen tussen Elliots groeifeest en Cake smash. Die van het groeifeest omdat dat gewoon een heel fijne dag was waarop we echt onze zin hebben gedaan en onze familie en vrienden mee kwamen vieren. Die van de cake smash omdat ik nog altijd supercontent ben met de foto’s die we toen zelf hier thuis hebben gemaakt.
4. Welke film kan je ontelbaar keer opnieuw blijven zien?
Allez zeg, weeral zo’n lastige vraag. Er zijn veel films die ik al ontelbaar veel keren opnieuw heb gezien. 2012, Deep Impact, Independence Day, The Holiday, National Lampoon’s Christmas Vacation,… En alles van Tom Hanks. Ik zie heel graag films. ‘t Moeten niet eens heel goeie zijn. Wat mij nu wel opvalt is dat het vooral rampenfilms en Kerstfilms zijn. Mmmmmm, rampen en Kerstmis. <3
5. Op wie heb/had je een gênante crush?
Mijn crush is niet gênant. Maar dus: op Tom Hanks. Ik dénk dat dat ergens in ‘t zesde middelbaar begonnen is als een mopje zelfs. Maar ondertussen, tja. What can I say? The love is real, y’all. Dit clipje maakt mij helemaal warm vanbinnen, vol liefde en nostalgie. Waarschijnlijk omdat het mij doet denken aan onze huwelijksreis naar New York met Kerst. En omdat het met Tom Hanks is. Echt, ik zie andere acteurs nog niet zo gauw doen wat hij in dat clipje deed. En de laatste tijd kwam hij af en toe in de media met randomgoodguydinges (ja, dat zijn 4 verschillende links!) die hij deed. Die mens is zo gewóón. Zucht. Ik wil hem echt keiiiihard knuffelen. Ik weet zeker dat hij mij echt tof zou vinden en terug zou willen knuffelen.
6. Wat was er het eerst, de kip of het ei?
Ik denk het ei. Want eieren zijn er altijd geweest, maar kippen niet. Dus het lijkt mij logisch dat er op een keer uit een ei de allereerste kipachtige gekomen is. En die legde dan een ei waarin er een nog kipachtigere zat. Maar ja, ik ben geen bioloog, hé. Nu ga ik daar weer de rest van de avond over zitten nadenken.
7. Wat zou de eerste wet zijn die je in het leven roept als je eerste minister zou zijn?
Zwaardere straffen voor dronken bestuurders. En een jaar zwangerschapsverlof zou ook wel tof zijn, precies. ^^
8. Met wie, dood of levend, zou je graag eens een hele avond op restaurant gaan?
Met Tom Hanks. Maar ik zou ook wel graag mijn pépé nog eens kunnen zien en hem vertellen over mijn leven. Hem nog eens vastpakken enzo. Ik denk dat ik dat nog het liefste zou hebben.
9. Wat is het slechtste cadeau dat je ooit gekregen hebt?
Goh, dat weet ik eigenlijk niet. De meeste mensen vragen mij eerst waar ze mij een plezier mee kunnen doen. Gelukkig, want ik ben precies een moeilijke volgens sommigen. Nochtans ben ik niet zo moeilijk. Geef mij een roman en ik ben content. Allez, meestal toch. :) Ik vraag zelf eigenlijk ook meestal aan anderen wat zij graag cadeau zouden krijgen. Te bang dat ik iets zou geven dat ze echt maar niets vinden. :)
1. Is er een rare eetcombinatie waar je dol op bent?
2. Wat is je guilty pleasure?
3. Hoe sta jij onder de douche? Met je gezicht of met je rug naar het water? Waarom?
4. Vertel eens wat je lievelingscitaat is? En van wie is het?
5. Zag jij dit kleedje als zwart met blauw of als wit met goud?
6. Welk nutteloos talent bezit je?
7. Welk boek zou je mij aanraden?
8. Wat was je meest gênante moment?
9. Waar zou je het liefst van al op vakantie gaan?
10. Heb je ooit iets meegemaakt dat zo grappig was dat je bijna (of kom, stiekem een béétje) in je broek plaste? Vertel eens het verhaaltje!
Tijdens de laatste maanden van mijn werkloosheid ben ik een aantal dingen beginnen herevalueren. Ik had het gevoel dat ik voor Iets Groots stond, op het randje van een Verandering. Ik voelde mij geïnspireerd, ja, maar ik kon er eigenlijk niet meteen mijn vinger op leggen. Ik heb er even aan gedacht om professioneel te gaan schrijven, maar dat is toch ook niet meteen wat ik wil. Het moet leuk blijven en ik was bang dat moéten schrijven ervoor zou zorgen dat ik er op den duur een afkeer van zou krijgen. De afgelopen weken begon het idee meer vorm te krijgen en realiseerde ik mij dat ik mijn schrijfplatform al had: mijn blog. Ik ben me erin gaan verdiepen, ben er een boek over aan het lezen en een cursus over aan het volgen. Eigenlijk denk ik niet dat er hier iets wezenlijks gaat veranderen. ‘t Is te zeggen: ik denk niet dat er een grote ommezwaai komt en dat ik artikels zoals in een tijdschrift ga schrijven. Maar ik wil wel meer schrijven. Vaker. Want soms bleef het hier toch wel heel stil. If anything heeft mijn bezinning ervoor gezorgd dat ik weer inspiratie gevonden heb, dat mijn passie terug is.
Een van de dingen waarover het boek en de cursus het hebben is het achterhalen van wie nu eigenlijk je lezers zijn. Ik ken er natuurlijk een aantal. Ik weet dat mijn familieleden meelezen. Ik heb al een aantal nieuwe mensen leren kennen, vooral via de reacties op mijn posts. Maar als ik naar mijn statistieken kijk, merk ik dat er ook heel wat stiekeme meelezers zijn die niks van zich laten horen en dus anoniem blijven! Dus heb ik een heuse enquête opgesteld, seg! Jullie krijgen eerst en vooral wat algemene vragen, zoals jullie woonplaats en leeftijd. Daarna komen de vragen die meer toegespitst zijn op mijn blog zelf en die me zullen helpen om een duidelijker beeld van jullie te vormen. Op die manier kom ik er ook achter wat jullie verwachtingen zijn. Superinteressant, denk ik!
Het zou me ongelooflijk blij maken als jullie de enquête invulden! Mijn dank zal groot en eeuwig zijn. Maar dat is nog niet alles. Ah nee. Ik stel er iets tegenover… Over exact 1 week, op vrijdag 11 september om 23u59, sluit ik de enquête af. Ik stop de namen van iedereen die de vragen beantwoord heeft in een pot en een belachelijk schattige, onschuldige kinderhand zal dan op zaterdag 12 september één naam kiezen. Die persoon wint een fotoshoot door Klaas. Hij is verantwoordelijk voor zowat alle foto’s op mijn blog en ik krijg daar toch heel vaak complimenten over, dus ik denk dat dat wel een mooie prijs is, niet? Enkele voorbeeldjes zien? Klik hier. Alles is mogelijk, of je nu een shoot met je vent/madam wil, een reeks van jullie gezin of enkel van jullie kindjes. Hell, voor ‘t zelfde geld ben je van plan om je huis volgende maand te koop te zetten en zoek je nog een vastgoedfotograaf: your wish is his command. :)
Opgelet: ik hoor van sommige lezers dat ze hun antwoorden ingevuld hebben, maar dat het niet lukt om ze door te geven. Misschien mis ik zo dus antwoorden van jullie. Blijkbaar wil het nog wel al eens marcheren als je de enquête invult op laptop/computer in plaats van op een gsm. Kunnen jullie in de reacties laten weten of je deelnam aan de enquête? Je mag ook een mailtje sturen via de e-mailknop rechts op je scherm. Ik laat jullie dan weten of ik jullie antwoorden ontvangen heb. Bedankt!
Alvast bedankt & may the odds be ever in your favor!
Aangezien we zaterdag geen plannen hadden en het supermooi weer was, besloten we ‘s namiddags met wat fruit en koekjes naar het park te trekken voor een picknick. Hoewel het hier net om de hoek is, gaan we er eigenlijk niet vaak genoeg naartoe. Maar bon, dat zorgt er dan wel voor dat als we dan toch eens gaan, het ook elke keer leuk is. We namen ook ons picknickdeken mee en installeerden ons op het glooiende grasveld. In de zomer kan je hier heerlijk zonnebaden of frisbeeën (zoals wij deden met de verdwaalde frisbee die we vonden) en in de winter is het een populaire plek om te sleeën. Dat heb ik nog nooit gedaan. Enerzijds omdat ik geen slee heb en anderzijds omdat ik bang ben om helemaal beneden aan het grasveld in de vijver te belanden.
En hier nog een korte timelapse!
Elliot vond het er superleuk, vooral ook omdat er andere kindjes waren die hij in de gaten kon houden. Samen spelen is nog niet echt aan hem besteed, tenzij een van ons twee meegaat met hem. Na een tijdje begon hij wat te jammeren en te zagen, dus wisten we dat het tijd was om naar huis te gaan zodat hij een kort dutje kon doen.
Wij maakten van dat halfuurtje rust gebruik om nog eens onze summer burgers te maken. Ik vond het “recept” (want eigenlijk is er niet veel te recepteren aan) op deze blog. Zó simpel om te maken en zó lekker. Geeft ons ook meteen een zomers gevoel.
Hoe je de burgers maakt?
1. Je bakt je hamburgers. Ik vind rundsburgers het lekkerst. Als ze bijna klaar zijn, leg je op elke burger een plakje kaas.
2. Je snijdt wat tomaten in schijfjes en trekt je zak rucola open.
3. Je maakt een sausje van mayonaise met daarin balsamicoazijn en gehakte basilicum. Ik heb daar geen hoeveelheden van. Ik doe dat op smaak. Cos I’ve got it like that.
4. Je roostert wat hamburgerbroodjes boven de broodrooster.
5. Dan beleg je alles. Je doet je hamburger broodje open en je doet eerst een laag saus. Wij strooien daar vaak ook wat geroosterde uitjes op. Daarna leg je de burger-met-plakje-kaas erop en daarop de tomaat en de rucola. Voor je de bovenkant van je broodje erop legt, bestrijk je die ook nog eens met wat saus.
In principe is enkel een slaatje als “side” genoeg, maar wij laten ons vaak ook nog verleiden door gekruide potato wedges. Tja. Ge leeft maar ene keer, hé?
Ik wou even kort vermelden dat jullie mijn blog kunnen volgen via Bloglovin’. Je kan daar alle blogs opslaan die je volgt en dan krijg je meteen een handig overzichtje van alle nieuwe posts.
