by Joyce | Dec 30, 2017 | Dagelijks leven, Kindjes |
Soms vraag ik me af wie hier het hardst uitkijkt naar Sinterklaas, ik of onze kinderen. Ik denk dat het dit jaar de eerste keer was dat Elliot er ook echt enthousiast over was en wist wat er stond te gebeuren. Hij had wel wat zenuwen, want hoewel wij de Sint nooit linken aan braaf/stout zijn, bleek Elliot dus toch schrik te hebben.
Net zoals vorig jaar zorgde de Sint voor een mengelmoes van cadeautjes. Om te beginnen is er altijd een stuk ‘gewoon’ speelgoed. Dit jaar bleef Elliot maar doorbomen over de ‘pizzaria’ van Duplo. Daarnaast zit er ook altijd een puzzel en een boek in de zak van Sinterklaas. De puzzel van Crocodile Creek vond Sinterklaas tweedehands in goede staat, het geluidenboek Piratenmaal is wel nieuw omdat ik niet wou riskeren dat het al niet meer zou marcheren tegen dat het hier arriveerde. De smart game Castle Logix was ook een tweedehandsje omdat we niet zeker waren of Elliot dat wel tof zou vinden. Misschien ook maar best, want hij heeft er nog niet veel mee gespeeld. Misschien is hij er nog ietsje te klein voor, dus we wachten nog even af. Voor Lily-Rose en Lucy-Mae bracht Sinterklaas 2 Wheely Bugs (tweedehands zijn die even goed als splinternieuw!), houten puzzeltjes van de Lidl, flapboekjes van Ingela P. Arrhenius (schooooon!) en een geluidenboek. De bouwplaat van Duplo en de extra doos Duploblokken stond aan hun kant van het tafeltje maar is eigenlijk voor alle kindjes. Ze kregen ook nog dit insteekspel van Haba, maar dat was de Sint nog op de zolder vergeten…
Het zotste stuk was het keukentje. Samen spelen is samen delen en al. We kozen voor dat van de IKEA en pimpten het met een extra lik verf, een werkblad en spatwand in marmerfolie en goudkleurige handvaten, spoelbak en fornuis. Dat goud is al keihard aan ‘t afbladderen, dus ik moet nog eens denken wat ik daar juist mee ga doen. Houten groentjes, fruit en vlees/vis vonden we bij Kruidvat en Lidl, het supermooie serviesje komt van Zsa-Zsa Webshop.
Zoals de vorige foto bewijst was Elliot superblij, de meisjes konden het ook wel pruimen en met het keukentje is (gelukkig!) al dagelijks gespeeld. Eigenlijk nog het meest van al door onze miekes. <3
by Joyce | Dec 16, 2016 | Dagelijks leven |
Kerstmis komt eraan en dat betekent ook kaartjes versturen! Wanneer wij precies gestart zijn met een gezamenlijke kerstkaart weet ik niet meer, maar de eerste keer zal toch al een jaar of 5 geleden zijn, denk ik. Ik maakte me er wel graag gemakkelijk vanaf door kaartjes te kopen in de Hema of Action. Niks werk aan, gewoon een kerstwens schrijven en versturen. Maar dit jaar deden we het anders!
Ik werd gecontacteerd door Greetz met de vraag of ik hun kerstkaartenservice wou uitproberen. Dat moesten ze mij geen twee keer vragen! Klaas en ik bekeken samen de verschillende kerstkaarten en na diep nadenken besloten we dat we na 9 jaar samen, 4 jaar huwelijk en 3 kinderen misschien toch wel écht klaar waren voor een serieuze stap in onze relatie: een kerstkaart met foto. We vinden ‘t zelf leuker om van vrienden en familie kaartjes te krijgen waarop we het hele gezin in plaats van enkel de kindjes te zien krijgen, dus was het al gauw zeker dat we met ons vijven zouden poseren. Vorig weekend gingen we op bezoek bij mijn schoonouders en dat leek ons het uitgelezen plekje voor een foto. Het nemen van de foto duurde letterlijk 15 seconden, want Elliot had er totaal geen zin in. Dat er geen enkel kind naar het vogeltje kijkt (laat staan aan het lachen is), moeten de mensen ons maar vergeven. Ik vind het al keigoed dat er niemand aan ‘t huilen is, haha!
Klaas bewerkte de foto en ondertussen koos ik een ontwerpje en zocht ik een passend tekstje. Bij het uploaden van onze foto stootte ik wel steevast op problemen, maar blijkbaar lag dat aan mijn browser (Safari) want toen ik via Chrome herbegon, lukte het zonder enig probleem. Het ontwerpen ging supervlot, wat mij aangenaam verraste. Normaal gezien ben ik echt slecht met van die dingen, dé reden dat ik nog nooit een boekbundel van mijn blog of een fotoalbum van de kindjes heb gemaakt. Onze foto kon ik nog een beetje verslepen tot hij precies gekadreerd was zoals ik wou en binnenin kon ik netjes mijn tekstje typen. Ik kon ook nog spelen met lettertype, -grootte en -kleur, heel fijn!
Na een paar dagen kreeg ik mijn bestelling en opende ik vol verwachting het pakje. Het kaartje zag er precies uit als verwacht, echt heel mooi en stijlvol. Twee kaartjes (toevallig telkens het bovenste kaartje van een bundeltje) waren wel wat afgesleten aan de randjes. Toen ik dat via mail liet weten, kreeg ik prompt nog eens een tegoedcode om wat extra kaartjes te bestellen. Ik ben dus echt heel tevreden van hun service! De enveloppen werden bovendien netjes meegeleverd, dus na een halfuurtje adressen schrijven en postzegels kleven kon alles meteen op de post.
Ook nog kerstkaartjes nodig? Op deze pagina vind je hun volledige aanbod! Naast (kerst)kaarten vind je bij Greetz trouwens nog heel wat andere producten, zoals boeketjes, geschenksetjes van Rituals en zelfs Tony’s Chocolonely! Hoe cool is dat seg, chocolade in uw brievenbus!
Deze post is een samenwerking met Greetz.be. Zoals altijd blijft wat hier geschreven staat 100% mijn mening.
by Joyce | Dec 9, 2016 | Dagelijks leven |
Het zit er weer op. Dagen werden afgeteld, Sinterklaasliedjes gezongen, snoep rondgestrooid en cadeautjes gegeven. En nu is Sinterklaas weer naar Spanje. Of was het Turkije? Het was de eerste keer dat Elliot echt besefte wat er ging gebeuren en volledig mee was in het Sintverhaal en net zoals ik vorig jaar had gedacht, maakte dat het dit jaar extra magisch. Elliot zette zijn schoen, maar we moesten hem wel nog even herinneren aan het feit dat hij ook twee zusjes heeft die nog niet zelf hun schoentje konden zetten. In de slofjes stopte hij een suikerklontje, in zijn eigen schoen een wortel en zijn tekening voor de Sint.
Sinterklaas zorgde ook dit jaar weer voor een mengelmoes van cadeautjes. Een beetje gewoon speelgoed, een beetje knutselgerief (2 kleurboekjes, waskrijtjes van Panda en dikke potloden), een beetje uitdaging voor de hersentjes (puzzels en een boek). Oh, en een dinoverkleedpakje! <3
Dit jaar waren er voor het eerst ook diertjes van Schleich. Een setje van 4 oceaandieren, een duo dino’s en nog een enkele koe en varken.
Die variatie vinden de Sint en zijn Pieten fijn, en wij stiekem ook wel. Je kan toch ook geen auto’s blijven geven, hé? Hoewel de Sint wel nog rap dat jeepke van Playmobil in zijn speelgoedzak stopte toen hij merkte dat Elliot toch om een auto bleef vragen. :)
Lily-Rose en Lucy-Mae werden ook niet vergeten. Zij krijgen allebei een stoffen pop met konijnenoren en een houten kralending (seriously, geen idee hoe ik dat anders moet noemen). Voor hen samen was er ook een houten stapelpop die de Sint maanden geleden al van hun geboortelijst plukte. :)
Allez ja, een belachelijk volle Sinttafel eigenlijk, dus je zou kunnen zeggen dat de Sint overdreven heeft. Maar eigenlijk toch niet, want die mens was gewoon op de hoogte van ‘t feit dat wij nu bij mijn ouders wonen en in plaats van op twee adressen te komen heeft hij het dus gebundeld. Vandaar dat hier dus ook een aantal Transformers en een hele reeks figuurtjes uit The Good Dinosaur op Elliot stonden te wachten. En het politiekonijn en de vos uit Zootopia, wat een zalige film!
En Elliot? Die was in de wolken, hé. :)
Ook dit jaar kijk ik al uit naar volgend jaar, want volgens mij gaat hij dan ‘voor echt’ zelf een lijstje kunnen maken, knip- en plakwerk enzo. :)
by Joyce | Oct 12, 2016 | Dagelijks leven |
Dit is de voorlaatste zomerpost die hier dit jaar zal verschijnen. Aangezien we eind juli verhuisd zijn naar mijn ouders en zij rechtover een dreef en velden wonen, zijn we deze zomer precies vaker gaan wandelen dan vorig jaar. Soms nam Klaas zijn camera mee, soms liet hij hem thuis. We wandelden altijd hetzelfde toertje, maar dat kon Elliot niet schelen. ‘t Is ook verbazingwekkend hoe snel zo’n peuter dingen onthoudt. Tijdens een wandeling toonden we Elliot bijvoorbeeld hoefsporen in opgedroogde modder. De wandeling erna wees hij in de verte naar diezelfde plek en riep hij enthousiast iets over paardjes. Het duurde efkes voor we snapten wat hij bedoelde, maar toen onze euro viel stonden we weer maar eens versteld van hem. Onze kleine, grote man. <3
Anyway, ik bekeek nog eens ons fotoarchief op de computer van Klaas en selecteerde mijn favoriete foto’s. Op de laatste foto na allemaal gemaakt tijdens één wandeling. :)
Binnenkort herfstkleuren. <3
by Joyce | Apr 9, 2016 | Dagelijks leven, Feest |
Nu de Paashaas alweer efkes ‘t land verlaten heeft, is ‘t tijd om nog wat fotootjes te posten van Elliots zoektocht. Het is wel duidelijk dat de Paashaas hier nog niet veel ervaring heeft, want blijkbaar dacht die dat hij nog wel paaseitjes zou vinden als hij de dag voor Pasen naar de winkel ging. Gelukkig had het konijn dat bij omi en opi langskwam, meer ervaring! Hier thuis zijn het dus gewone eitjes van Milka geworden, maar hij vond het toch heel zot dat die hier overal verspreid lagen en dat hij goed moest zoeken. :) Bij omi en opi was het dan tijd voor het echte werk!
En op paasmaandag gingen we naar de andere grootouders, in Nederland. Geen paaseitjes gezocht maar wel buiten rondgecrosst tot hij niet meer kon. :)
Echt, zo’n buitenkind dat dat toch is. Dat heeft hij alvast niet van zijn ik-ben-ros-en-heb-sproeten-en-een-bleek-vel-moeder. :)
by Joyce | Jan 7, 2016 | Dagelijks leven, Huis wordt thuis |
Jaat ze. Wanneer iedereen zijn kerstboom weer opbergt op zolder, ga ik een postje schrijven over de mijne. Het is er vorige maand om verschillende redenen niet van gekomen (Klaas die er niet aan toe kwam om foto’s te maken, ik die dacht “Haaaaa, als ik niet kan schrijven over mijn baby’s, dan wil ik over niks schrijven!”) maar ik wil hem toch even showen, want ik ben er bijzonder fier op! En dit weekend ga ik hem ook afbreken, dus ‘t is nu of nooit, hé.
Maar dus. De voorbije jaren gebruikte ik eigenlijk altijd dezelfde versiering, hoewel er elk jaar wel wat kitscherige glitterdingen of souvenirs van uitstapjes bij kwamen. Klaas maakte er zelfs ooit eens een timelapse van. Anyway. Dit jaar zag ik hier een kerstboom passeren met allerlei vintage versiering en ik was op slag opnieuw verliefd. Echt, al die kleurtjes, al die vormen, ik vind die variatie veel interessanter dan de standaard kerstboom die versierd wordt met twee netjes bij elkaar passende kleurtjes. Het enige probleem was dat ik niks nada noppes ouderwetse kerstballen had. Dus ik vroeg nonchalant eens aan ons moeder of zij tijdens haar middagpauze in de kringloopwinkel kon binnenspringen. En echt, jong. ‘s Avonds stond ze aan mijn deur en legde ze mijn eettafel vol vintage kerstschatjes. Nog geen 40 euro voor alles. Netjes terugbetaald, zuh.
Ik deed al mijn oude kerstballen weg, maar hield de kitscherige bling bling en de souvenirs. Een echte oude piek heb ik nog niet gevonden, dus da’s een doel voor volgend jaar. In de kringloopwinkel hier in ‘t centrum vond ik dan nog een paar effen kerstballen in allerlei felle kleurtjes en in Dreamland ging ik een snoer witte lichtjes halen, want de gekleurde die ik al jaren gebruik zouden overkill geweest zijn in combinatie met de kleurrijke versiering.
En dan heb ik er een schapenvelleke onder gelegd om die lelijke staander te verbergen. En zo moesten onze cadeautjes ook niet op de grond liggen.
Echt. <3
