Een regenboogdekentje voor Norah

Nadat mijn haakseltjes voor Elliots feestje af waren, besloot ik dat ik eens iets anders wou proberen. Mijn schoonzus was toen al ruim halverwege haar zwangerschap, dus dacht ik dat een babydekentje misschien wel een tof idee was. Ik zocht nog eens op hoe je ook alweer een granny square maakt en kocht, geïnspireerd door een medejanuarimama, 11 kleuren wol om één gigantisch vierkant voor Elliots toekomstige nichtje te maken. Gisterenavond werd Norah geboren en vanavond gingen we op kraambezoek, dus kan ik nu eindelijk mijn laatste nieuwe haaksel showen. :-)

Dekentje-113

Ik ben er toch wel eventjes aan bezig geweest, maar ik haakte er ook niet elke dag aan verder. De eerste helft, dus tot alle kleuren een keer gebruikt waren, ging supersnel. Daarna duurde het langer voor elke toer af was omdat de toeren natuurlijk ook steeds langer worden.

Dekentje-112

Dekentje-111

En het duurde ook best lang omdat ik er niet aan verder kon werken wanneer Elliot wakker was. Die vindt het blijkbaar ook een mooi dekentje, en vooral die gaatjes vindt hij heel interessant, want hij kon er dus niet afblijven.

Dekentje-116

Ik dacht dat het een neutraal dekentje zou worden, want een regenboog leek mij zowel bij een meisje als bij een jongen te passen, maar nu het af is, vind ik het toch eerder girly. Misschien omdat er “veel” roze en lila in zit en omdat het heel vrolijk is? Of misschien gewoon omdat ik weet dat ik het haakte voor een meisje?

Dekentje-115

Of het nu een meisjes- of jongensdeken is: dat maakt voor Elliot blijkbaar niet uit. Ik vond het een beetje jammer dat ik het weg “moest” geven en ben er nu nog eentje aan ‘t haken voor onze kleine man. :-)

Eens het af was, zocht ik een leuke geschenkverpakking. Ik wou eigenlijk een stijlvolle doos met deksel, maar dat heb ik nergens in het juiste formaat (size XL) gevonden, dus werd het deze kartonnen vouwdoos. Ik deed nog een zijdepapiertje rond het dekentje, gewoon voor de show. :-) En omdat een rode doos toch maar gewoon een rode doos is, besloot ik ze nog wat verder te personaliseren door er met washitape de naam van Elliots kersverse nichtje op te plakken.

Dekentje-117

Dekentje-118

Hip hip hoera voor Norah!

Over 5 jaar ga ik kamperen en ik neem mee…

Soms krijg ik al eens ‘t zot in mijne kop. ‘t Is nu héél hard in de mode om te naaien en stikken en breien en ik vind dat stiekem wel cool en hip maar buuuhhhh, dat lijkt mij allemaal zó ingewikkeld. Om nog maar te zwijgen van de tijd dat dat waarschijnlijk allemaal in beslag neemt. En in het eerste en tweede leerjaar was ik in die verschillende steken tijdens de naailes toch niet zo heel goed. Maar nu vond ik dit en seriously, hoe schoooooon is dat deken?

granny square deken

Fotootje hier gevonden.

Dus nu moet ik dat maken he. Klaas zei eergisteren dat hij ervan droomt om later met een tentje te gaan kamperen in het Muziekbos om foto’s te maken en dat hij dan Elliot mee wil nemen omdat dat heel gezellig zou zijn. And I was like: “Euhm, en ik dan?” En dan zei hij dat ik toch niet wil gaan kamperen. Boo to the hoo, zeg. Ik wil geen week aan een stuk kamperen op een camping tussen andere mensen, nee. Maar zo eens 1 nachtje buiten, gezellig met mijn eigen gezinnetje, why not? Dus dan begon ik te dromen over hoe dat kampeeruitje er dan uit zou zien. We gaan dan een kampvuur maken (en hierbij ga ik even voorbij aan het feit dat dat daar niet mag) en dan hebben we natuurlijk een keigroot deken nodig waar we met heel ons gezin (tegen dan gaan we natuurlijk met meer zijn!) in passen. En toen herinnerde ik me dat ik dat deken op Pinterest had gevonden.

Chance dat ik vanmiddag mijn mémé zie. Ik ga eens moeten vragen hoe je ook alweer haakt en hoe je zulke lapjes aan elkaar flanst. :-)