Een van Elliots belangrijkste recente ontwikkelingen is dat hij opeens geen dutje meer nodig heeft. ‘t Is te zeggen: in de loop van de namiddag wordt hij wel nog moe maar we krijgen hem met geen stokken nog in bed. Door het dutje over te slaan, kwam er weer ruimte voor uitstapjes. Superfijn, want de afgelopen 2 jaar hebben wij géén daguitstapjes gemaakt omdat Elliot niet kon/wou slapen op verplaatsing. Nu zijn er natuurlijk wel 2 baby’s bijgekomen, maar aangezien die voorlopig nog overal slapen, hebben we het er deze zomer van genomen. Elliot was sinds eind juli thuis, wat net voldoende tijd was om mij deftig te laten herstellen van de bevalling. Toen Klaas dan ook in verlof was, zijn we 2 keer een hele dag weggegaan: een keer naar de Zoo en een keer naar Oostende.

Elliot is gek van de trein, dus was het vanzelfsprekend dat we ook met de trein naar de Zoo in Antwerpen zouden reizen. Dat was wel heel spannend, want we waren ten eerste nog nooit een hele dag met Elliot op stap gegaan (door die dutjes dus) waardoor we niet wisten of hij ook in de namiddag nog vrolijk zou blijven. Bovendien waren Lily-Rose en Lucy-Mae toen nét 6 weken en waren we gebonden aan de buggy met twee Maxi-Cosi’s. Achteraf bekeken waren we veel makkelijker af geweest met enkel 2 draagdoeken, maar dan hadden we wel moeten sleuren met de luiertas. Zo is ‘t altijd wel iets. :) Gelukkig waren er in de stations en in de Zoo zelf altijd vriendelijke mensen die bereid waren om eventjes te helpen als we trappen moesten doen. En ja, Elliot vond de trein zalig, hé!

In de Zoo hebben we zowat alle dieren gezien, maar we hebben bitter weinig foto’s. Ik maakte een handvol foto’s met mijn iPhone en Klaas haalde in de speeltuin zijn camera boven. Om een hele dag foto’s te maken met een digitale camera hadden we echt onze handen veel te vol. De lunchpauze duurde trouwens een dikke 2u. Eerst zelf eten en dan naar de speeltuin zodat Elliot kon spelen terwijl ik de meisjes één voor één aanlegde. Want ja, zo tandemvoeden, echt discreet is dat toch ook niet, hé. :)

‘s Namiddags kreeg hij het heel moeilijk en viel hij bijna in slaap. Het aquarium kon hem weer een beetje doen herleven, maar daarna was het finaal op, haha!

En wat schreven we dan in ‘t lager in onze opstellen? ‘Moe maar voldaan keerden we terug naar huis.’ Awel ja. :)

We gaan sowieso nog eens terug naar een dierenpark, want Elliot spreekt er nog altijd van. Echt zalig dat hij zo genoten heeft! :)