by Joyce | Aug 22, 2015 | Haakprojectjes |
Ik vertelde al dat ik tijdens mijn zwangerschap bij een Facebookgroepje ben gegaan, de januarimama’s. We komen daar allemaal goed overeen, maar in een groep van 24 vrouwen is het onvermijdelijk dat er tussen sommige madammen hechtere banden ontstaan omdat de ene persoon je meer ligt dan de andere. Virginie is er een van mijn besties. En vandaag beviel die toch wel niet opniéuw, zeker? Geike kreeg een flinke broer, Briek.
Een paar maanden geleden begon ik aan een haakprojectje voor Briek. Ik wou eens wat anders dan de dekentjes die ik eerder al voor haar en voor haar maakte, dus ik besloot een knuffel te haken. Na wat subtiel gevragestaart over welk model vos en welk kleur garen ze het mooist vond haakte ik dit exemplaar. Het gratis patroon vind je terug bij LMV. De foto’s zijn wel wat overbelicht, want in ‘t echt is de wol wat donkerder.
Het was soms wel wat vloeken en zweten en toen de poten klaar waren en ik begonnen was met het lijf eraan te haken, heb ik na 5 toeren het lijfje weer volledig uit moet halen omdat ik binnenstebuiten bezig was.
Maar al bij al vind ik ‘m toch goed gelukt. En ik denk dat Virginie er ook wel content mee was. Nu hopen dat Briek ‘m ook een beetje mooi zal vinden. :)
by Joyce | Jun 18, 2015 | Haakprojectjes |
Het maken van een babydekentje voor ons nichtje beviel me zo erg dat ik er ook eentje besloot te maken voor Sofie, een van mijn beste vriendinnen. Zij beviel woensdag van haar eerste kindje, Chloé June. *schrapt June van haar meisjesnamenlijstje, dju toch!*
Het was de eerste keer dat ik met echt kwaliteitsgaren werkte en nu wil ik natuurlijk niets anders meer, hé. :) Ik kocht 12 bolletjes Phil Coton 4, 4 in elke kleur. Ik vind het toch altijd nog wat gokken om te weten hoeveel ik nodig ga hebben, dus meestal begin ik met 1 bolletje in elke kleur. Dan zie ik hoe ver ik ermee kom en bestel ik achteraf bij.
Ik zorgde ervoor dat ik wist welke kleurtjes ze mooi vond en daarna dacht ik na over verschillende soorten dekentjes. Ik twijfelde eventjes tussen een granny square en een granny stripe, maar omdat ik voor Norah al een vierkant had gehaakt, besloot ik voor de laatste optie te gaan. Ik had nog nooit een granny stripe gehaakt, maar eigenlijk was het heel simpel.
Toen ik klaar was, zette ik er met grijs garen een randje vasten aan. Om het geheel nog een beetje verder af te werken en een wat verfijnder uitzicht te geven, ging ik er op het einde nog eens rond met een wit picotrandje.
En dan mocht ik alles inpakken!
Omdat ik nog wat extra verzorgingsproductjes had staan die wij toch niet gebruiken, kocht ik in de Hema een leuk zakje om die flesjes netjes in te stoppen. De envelop van het kaartje pimpte ik een beetje met van die stickers die je met een houten friscostokje ergens op moet wrijven. Hoe heet dat eigenlijk?
Ik geef graag cadeautjes. :)
by Joyce | May 15, 2015 | Dagelijks leven |
Ja, ik kom 5 dagen na de feiten nog bloggen over Moederdag terwijl iedereen op zondagavond zijn/haar postje al geschreven had. Maar ik wou een beetje deftige foto’s van mijn geschenkjes en mijn vent is een drukbezette mens hé. :)
Op Moederdag begonnen we ‘s ochtends op ‘t gemak aan onze dag. Tegen de middag werden we voor de lunch verwacht bij de mama en pluspapa van Klaas. ‘s Avonds hadden we afgesproken met mijn familie bij mijn mémé voor broodjes. Ik vind dat heel leuk, familiedagjes. En Elliot ook he. Veel aandacht voor dat manneke. Bij mijn schoonmoeder deed Klaas een kleine fotoshoot omdat ze daar sinds de geboorte van Norah een viergeslacht hebben.
Van Elliot (eigenlijk van de onthaalmoeder, maar soit :) ) kreeg ik een schattig bloemetje met een lief gedichtje. Superleuk dat ze daar in de opvang ook al aan meedoen, vind ik. Ik kijk al uit naar de dag dat hij zelf een versje gaat kunnen voordragen.
En nog een zalig cadeautje dat ik van mijn klein mannetje kreeg: hij sliep de nacht door én werd pas wakker om half 10 in plaats van de tegenwoordig gebruikelijke 8 uur. Dank u, zoon!
Van Klaas kreeg ik een boeketje. Ik vind het wel mooi, maar ‘t is niet meteen mijn smaak. Ik wil een gegeven paard niet in de bek kijken, maar het is nogal strak en modern, vind ik. Ik zie liever een kleurrijk, “bol” boeketje. Maar ja, dat komt ervan als je om half 11 ‘s ochtends op een zondag nog staat te zeggen dat je geen goesting hebt om naar de bloemist te gaan en een uur later alsnog op pad gestuurd wordt door je vrouw. Volgend jaar moet hij op voorhand een bestelling plaatsen, dan ben ik zeker van gerbera’s of pioenen. :) Ik moet wel zeggen dat ik de aronskelken mooier begin te vinden naarmate ze hier langer staan. :)
Ik moet wel bekennen dat ik een paar weken geleden al “mijne moederkesdag” gekocht had. Zoals ik eerder al zei ben ik van plan om een lapjesdeken te haken en daar heb ik gigantisch veel garen voor nodig. Ik heb de instructies van deze meneer (ja, meneren haken ook!) gevolgd om kleuren uit te zoeken. Ik heb er 27 nodig om vervolgens 25 lapjes in elke kleur te maken en dus begon ik een tijdje geleden met kleuren uitkiezen. Daarna bestelde ik van elke kleur een bolletje om te zien hoeveel vierkantjes ik uit een bolletje kan haken.
Die grote aankoop verantwoordde ik dus door te zeggen “dat het dan kon tellen als mijne moederkesdag”. Uiteindelijk bleken er 9 vierkantjes in 1 bol te zitten, dus moest ik van elke kleur nog 2 bolletjes extra bestellen. En dan nóg wat bolletjes om er op het einde nog een mooie rand rond te zetten. Allez ja. Die bestelling is dan goed voor mijn verjaardag eind deze maand hé. :) En het wordt dus ook een gigantisch duur deken. Als het af is, ga ik eens de rekening maken. It’s gonna be crazy. Maar volledig verantwoord hé. ‘t Is een deken om als gezin van te genieten. Ah ja. Dan mag dat duur zijn hé? En ‘t is uniek hé? Niemand anders gaat datzelfde deken hebben hé. Ah ja.
Een paar weekends geleden ging ik trouwens ook naar de Eurotuin om wat bloemetjes op te halen voor in de tuin. Ik vond er deze rieten mand. Ik zocht al heel lang een leuke opberger voor het haakwerk waar ik op dat moment mee bezig ben. Deze kon ik niet laten staan.
Dat is dan goed voor mijn verjaardag hé. Of had ik daar nu al iets voor gekocht?
by Joyce | Apr 15, 2015 | Haakprojectjes |
Nadat mijn haakseltjes voor Elliots feestje af waren, besloot ik dat ik eens iets anders wou proberen. Mijn schoonzus was toen al ruim halverwege haar zwangerschap, dus dacht ik dat een babydekentje misschien wel een tof idee was. Ik zocht nog eens op hoe je ook alweer een granny square maakt en kocht, geïnspireerd door een medejanuarimama, 11 kleuren wol om één gigantisch vierkant voor Elliots toekomstige nichtje te maken. Gisterenavond werd Norah geboren en vanavond gingen we op kraambezoek, dus kan ik nu eindelijk mijn laatste nieuwe haaksel showen. :-)
Ik ben er toch wel eventjes aan bezig geweest, maar ik haakte er ook niet elke dag aan verder. De eerste helft, dus tot alle kleuren een keer gebruikt waren, ging supersnel. Daarna duurde het langer voor elke toer af was omdat de toeren natuurlijk ook steeds langer worden.
En het duurde ook best lang omdat ik er niet aan verder kon werken wanneer Elliot wakker was. Die vindt het blijkbaar ook een mooi dekentje, en vooral die gaatjes vindt hij heel interessant, want hij kon er dus niet afblijven.
Ik dacht dat het een neutraal dekentje zou worden, want een regenboog leek mij zowel bij een meisje als bij een jongen te passen, maar nu het af is, vind ik het toch eerder girly. Misschien omdat er “veel” roze en lila in zit en omdat het heel vrolijk is? Of misschien gewoon omdat ik weet dat ik het haakte voor een meisje?
Of het nu een meisjes- of jongensdeken is: dat maakt voor Elliot blijkbaar niet uit. Ik vond het een beetje jammer dat ik het weg “moest” geven en ben er nu nog eentje aan ‘t haken voor onze kleine man. :-)
Eens het af was, zocht ik een leuke geschenkverpakking. Ik wou eigenlijk een stijlvolle doos met deksel, maar dat heb ik nergens in het juiste formaat (size XL) gevonden, dus werd het deze kartonnen vouwdoos. Ik deed nog een zijdepapiertje rond het dekentje, gewoon voor de show. :-) En omdat een rode doos toch maar gewoon een rode doos is, besloot ik ze nog wat verder te personaliseren door er met washitape de naam van Elliots kersverse nichtje op te plakken.
Hip hip hoera voor Norah!
by Joyce | Apr 6, 2015 | Dagelijks leven |
Het was misschien niet Elliots eerste Pasen, maar het was wél de eerste Pasen waarop hij zelf paaseitjes kon rapen! Ik had niet verwacht dat hij er nu al iets aan zou gehad hebben, maar hij zit nu toevallig in de fase van “ik ruim keigraag op!” Dus eitjes oprapen en in een zakje gooien, dat was dolle pret!
Hier thuis bracht de paashaas vooral chocolade, maar ook een speelset van Haba. En voor de aandachtige lezers/kijkers: ja, dat is een hechtstrip naast Elliots oogje. Blijkbaar heeft hij dan toch iets van zijn petie geërfd, want zaterdag viel hij voor ‘t eerst een gat in zijn hoofd. Foei, salontafel! Gelukkig was het helemaal niet zo erg, maar het bloedde toch ferm. En ik was dan nog alleen met hem ook. Mijn moederhartje! Maar bon, ik vind dat het hem wel héél bad ass maakt. Niet? :)
Daarna gingen we naar mijn ouders, want daar waren de paasklokken ook voorbijgevlogen! Die hadden precies wel wat meer hun best gedaan dan de paashaas… Veel chocolade, maar ook mooie houten blokken, een dekbedovertrek en ondergoed van Transformers (weer petie-invloed :)) eeeennnnn vier kuikentjes! Die waren zo belachelijk schattig, zeg. De rest van de dag was één grote tweestrijd voor mij, want ik wou ze keigraag vastpakken, maar ik ben er toch ook bang van. Dus heb ik ze maar mooi in hun kooitje gelaten. Ik wou ze wel echt mee naar huis nemen, maar zolang wij nog niet gebouwd hebben, is er hier nog geen mooi plekje om hen in de tuin te laten lopen. Dus mogen ze bij mijn ouders blijven.
Daarna aten we taart en ‘s avonds broodjes. Elliot heeft veel gespeeld en ik heb nog wat gehaakt. De perfecte paaszondag, vond ik!
