by Joyce | Mar 9, 2015 | Kindjes |
Eergisteren konden we éindelijk Elliots cake smash doen! Normaal gingen we dat de dag na zijn groeifeest doen (over dat groeifeest komt er morgen trouwens tóch nog een post aan!) maar met die windpokken was dat natuurlijk geen zicht… We besloten dus een maandje te wachten en daar zijn we blij om. Elliot is eindelijk weer volledig in orde: zijn windpokken bijna volledig genezen en eindelijk snot- en hoestvrij. En daardoor is hij nu dus ook weer veel vrolijker dan hij een maand geleden was. Hout vasthouden dat het zo blijft!
Klaas selecteerde de best gelukte foto’s al, maar ze moeten nog nabewerkt worden. Hier zijn wel twee fotootjes achter de schermen!
En zondagnamiddag was het dan zo zonnig en (relatief) warm dat we in plaats van met de auto gewoon te voet naar mijn ouders gingen. Allez, wij te voet en Elliot op zijn fietsje. Vond hij zálig!
De afgewerkte foto’s van de cake smash volgen later!
by Joyce | Feb 8, 2015 | Kindjes |
Geen maanden meer, nee, een jaar! Cuh-ray-zay. Het verwondert mij dat ik niet geweend heb. :) Dit postje komt met een paar dagen vertraging omdat we er donderdag een familiedagje van gemaakt hebben. Elliot was thuis en Klaas had een dagje verlof. Elliot werd wakker om 9u en dan zijn we samen opgestaan en hebben we samen ontbeten. Allez ja, wij ontbeten en Elliot gooide zijn boterham op de grond omdat hij de honden zo graag ziet eten. :) Daarna speelde hij, kleedde ik hem aan en maakten we zijn laatste leeftijdmijlpaalfoto’s (wat een woord!).
Daarna was hij weer moe, dus tegen 11u ging hij opnieuw slapen. Ondertussen ging ik naar de printshop om de gephotoshopte krijtbordjes voor zijn groeifeest (dank u, Sarah!) te laten drukken. Ik pakte ook zijn cadeautje in, want daar was ik de dag ervoor niet meer aan toe gekomen.
Toen hij wakker werd, heeft hij eerst bij mij gedronken (Woohoo, 1 jaar borstvoeding! Nooit gedacht dat we dat zouden gedaan hebben. :)) en dan was het tijd om zijn pakje te openen.
Hij kreeg zes zakjes met plastic dieren. Echt heel veel beestjes, maar ze kwamen uit de Action en voor nog geen 3 euro voor een zakske kundetochniesukkelenhé? Als deze een succes blijken, kunnen we op termijn misschien investeren in Schleich. Zou wel tof zijn! Ik was trouwens ook bijna vergeten om hem zijn verjaardagskroon op te zetten! Hij vond het héél amusant om die binnen de kortste keren van zijn hoofd te trekken, maar het is toch gelukt om het vast te leggen op de gevoelige plaat. :)
Dju, dat is toch een schoon kind. :)
Na een beetje gespeeld te hebben, at hij nog wat fruit en dan was het tijd om te vertrekken! We wilden graag een uitstapje maken op Elliots verjaardag en ons eerste idee was het zwembad. Maar toen kwamen we erachter dat je in geen enkel zwembad in de buurt nog een zwemshort mag dragen, en Klaas is geen Speedo-man. Dus moesten we iets anders bedenken. Ik herinnerde me dan ineens de Brielmeersen in Deinze. Een mooi park, naar ‘t schijnt, en veel beestjes om naar te kijken, en een speeltuin. Dus wij daar naartoe. We waren er zogoed als alleen (want ja, het was megamegakoud en het sneeuwde!) en dat was wel bijzonder. Elliot zat gelukkig lekker ingeduffeld in zijn fleece voetenzak. Moeke en papa hadden het wat kouder, want die waren hun handschoenen vergeten. :)
Soms zijn mijn ogen al eens toe op een foto, ja.
Elliot vond de geitjes megazalig en nu is het hier ten Huizeke Sluizeken dus officieel 2 tegen 1: wij willen een geitje!
Elliot zat ook nog eventjes op de schommel en hij vond dat tof, tot hij het na een halve minuut beu was en begon te jammeren. Baby’s, excuseer, peuters hé!
Daarna konden we het echt niet meer uithouden en zijn we terug naar huis gekeerd. Nog eventjes de Colruyt binnengesprongen (ook dat vindt Elliot superleuk, want in ‘t karreke krijgt hij dan altijd een broodkorstje om te smikkelen) en daarna zijn we naar mijn ouders gegaan om samen te eten. Voor ons was ‘t frituur, voor Elliot een groentebakje. Dat is ook altijd feest voor hem, want hij eet graag groentjes en in die bakjes zitten keiveel verschillende dingen, tot maïs, prinsessenboontjes en rode kool toe! Daarna gingen we naar huis en ging Elliot (héél) moe maar ongetwijfeld voldaan slapen. :)
En gisterenochtend… werd hij wakker met de windpokken. Perfecte timing, mijn lieve zoon, want vandaag vierden we zijn groeifeest! Later meer daarover!
by Joyce | Jan 30, 2015 | Feest, Kindjes |
Het is vandaag een jaar geleden dat ik 41 weken ver was. (Dat doet er mij aan denken dat ik hier misschien eens Elliots geboorteverhaal moet posten. Puur voor de nostalgie, hé? Dat heb ik op mijn vorige blog ook gedaan, maar dan in ‘t Engels.) Ik kan maar moeilijk geloven dat de tijd zo voorbijgevlogen is. Komende donderdag wordt Elliot 1 jaar, zeg. Dat is nu toch niet meer serieus, hé? Maar bon, donderdag vind ik maar een triestige dag om jarig te zijn eigenlijk, zo doordeweeks, maar dat is niet erg. Zaterdag zetten we hem uitgebreid in de bloemetjes op zijn groeifeest! Zoals ik al eerder postte, wou ik een vlaggenlijn haken om als decoratie te gebruiken op het feest. Ik had er twee nodig omdat ik ze ook als achtergrond wil gebruiken voor zijn cakesmash, maar twee lijnen was toch een beetje te veel van het goede. Gelukkig kon ik omi-hulp inschakelen en moest ik er zelf maar eentje haken. Het heeft lang geduurd eer ik mij er vollenbak aan heb gezet, maar dat was omdat ik constant de mist in ging. Eens ik snapte hoe het moest, heb ik als een zot gehaakt en was ze op een dag of 3 klaar. :) Gisterennamiddag zijn we dan naar mijn ouders gegaan zodat ik daar aan zijn gehaakte verjaardagskroon kon beginnen, voor in ‘t geval dat ik hulp zou nodig gehad hebben. Ik ben twee keer moeten herbeginnen, maar uiteindelijk zat het na drie uur al in elkaar. Goed hé? En ‘t is mooi gepast, da’s ook belangrijk! En dan zijn er nog wat andere dingetjes die ik wou maken, zoals kaartjes om bij de dessertjes te zetten, faux-krijtbordjes en een tijdlijn van polaroids. Een sneak peek!
De krijtbordjes wou ik eerst effectief op een krijtbord maken, maar ik wist al op voorhand dat ik dat niet zo mooi zou vinden als een gephotoshopte versie. Dus zei ik tegen Klaas dat het mij met een goede tutorial wel zelf zou lukken om dat met Photoshop te doen, but who are we kidding? Ik ben er nog altijd niet aan begonnen en ik ben écht niet computerslim genoeg om dat op een paar dagen onder de knie te krijgen. Anyway, ik heb nog een paar dagen tijd, dus het komt wel in orde…
by Joyce | Dec 25, 2014 | Dagelijks leven |
Vorig jaar was hij er technisch gezien ook al bij (en zorgde hij ervoor dat ik op geen énkele manier nog een béétje gemakkelijk in de zetel kon zitten), maar nu is het officieel: Elliots eerste Kerstmis.
Gisterenavond werd zijn haar voor de vierde keer geknipt. Toch altijd wat wennen als zijn haar weer zo kort is, hoor…
by Joyce | Dec 16, 2014 | Dagelijks leven |
Vorige zaterdag vierden Klaas en ik onze tweede huwelijksverjaardag. Hoe gék is dat? Enerzijds klinkt dat superkort, vind ik, en lijkt het alsof we al veeeeeel langer getrouwd zijn. Anderzijds is 2 jaar toch wel al “lang” hé? Ik ben nog maar 24,5. En ja, dat half jaartje telt. Anyway, diegenen die ons een beetje kennen weten dat wij al jaren een belangrijke traditie in stand houden. ‘t Is te zeggen: voor ons is ze belangrijk. Wanneer we iets te vieren hebben (normaal gezien mijn verjaardag en onze zoveel-jaar-samen) gaan we eten bij de Griek en gaan we daarna naar de film. De allereerste keer dat we daar gingen eten, kozen we voor moussaka, maar dat was echt een heel zwaar gerecht. De tweede keer kozen we voor de plateau du chef (dat klinkt toch echt super-Grieks, hé?) en we hebben nooit meer iets anders gewild.
Al voor Elliot er was (zelfs voor hij “gemaakt” was) zei ik dat ik niet “die moeder” zou worden die haar kinderen voor het minste bij de grootouders afzet voor tijd voor zichzelf. Behálve wanneer het over onze huwelijksverjaardag gaat. Da’s één dag in het hele jaar die ik ‘s avonds met Klaas alleen wil vieren. Mijn verjaardag is dus weggevallen als een Griek-en-cinema-date, maar dat zorgt er alleen voor dat ons uitje nóg specialer was. Ik heb zelfs een Martini gedronken, zeg. Los van een slokje van Klaas zijn Desperados om eens te proeven wat dat nu eigenlijk voor iets was, heb ik sinds onze trouw niet meer gedronken. Ik voelde het dus wel een beetje.
Na onze wettelijke trouw gingen we ‘s avonds naar de eerste Hobbitfilm, vorig jaar gingen we naar de tweede kijken en dit jaar kozen we uiteraard voor de derde! Hij was weer supergoed, behalve dan het laatste halfuur. Dat suckte. Ik heb een echte innerlijke fangirl, dus jullie kunnen wel raden waarom ik de laatste 30 (of zo) minuten maar niets vond.
Om half 7 hebben we Elliot naar mijn ouders gebracht en hij heeft zich daar goed geamuseerd en flink geslapen. Toen we thuiskwamen, zijn we hem iets na middernacht nog gaan halen, want voor een echte sleepover ben ik nog niet klaar. *moeke is een mietje*
Maar serieus, welke film moeten wij dan volgend jaar gaan bekijken?
