Ik hoor het u al denken, hé. ‘Hunk? Februari? Die heeft toch niks gepost over januari en nu ineens over februari wel? #ksnappetnie’ Dat is omdat ik in januari technisch gezien nog niet deelnam aan de Book Challenge die Katheen van Verbeelding in elkaar stak voor dit jaar. In 2015 ontdekte ik het bestaan daarvan en ik begon mee te doen. Na mijn laatste blogpost daarover las ik nog enkele boeken op de trein, maar tja, dat was ook het moment dat ik opnieuw zwanger was en we weten ondertussen allemaal al wat er dan gebeurt op deze blog, hé? Juist, ja. Het spel valt stil. Ik ben wel van plan om nog eens een blogje te schrijven over de boeken die ik nog gelezen heb na 12 Years a Slave maar nu ga ik efkes focussen op wat ik nu aan het lezen ben.

Vanaf 3 februari neem ik dus opnieuw de trein. Ik pendel niet per se graag, maar ik vind het wel héél fijn om elke dag een dik uur te kunnen lezen zonder mij daar schuldig over te moeten voelen. Thuis komt dat er niet van, met al die kinders. :) Toen we verhuisden naar mijn ouders kon ik natuurlijk niet al mijn boeken mee verhuizen, dus ik nam enkel die exemplaren mee waar ik begin 2016 in gestopt was, samen met nog wat naslagwerken die ik met nieuwe baby’s in huis wel zou kunnen gebruiken. Ik wist dat ik toch pas opnieuw zou lezen als ik weer de trein op moest en aangezien we eind maart 2017 weer naar ons eigen huis zouden verhuizen, zou ik met die paar boekjes dus wel toekomen. Maar ja, jullie weten ook hoe dat gaat met een bouw: we gaan niet eind maart verhuizen, hé. Een streep door mijn rekening, want ik had mezelf verplicht enkel boeken te lezen die al in mijn bezit waren, want dat kan nu toch niet zijn dat die boekenkast vol staat met ongelezen romans, hé? Bon, ik ga hier en daar eens een boek proberen lenen van familie of kennissen en anders is er altijd nog de bib.

Het eerste boek dat ik las was er eentje waarin ik tijdens de zwangerschap gestopt was. Allez, eigenlijk weet ik het al niet meer zo goed. Ik herinner mij dat het steevast op de stoel naast ons bad lag en dat ik tijdens mijn wekelijks dobberpartijtje soms wat lag te lezen. The Miniaturist van Jessie Burton kon mij in het begin echter totaal niet boeien. Het verhaal kwam naar mijn gevoel niet op gang, de uitwerking van de personages lag me niet, ge kent dat wel. Dat boek is naast het bad blijven liggen tot we verhuisden en uiteindelijk heb ik het zelfs meegenomen tijdens de verhuis. Ik kan dat niet, boeken ongelezen laten. Eens ik begonnen ben, moét het uit. Al duurt het jaren. The Miniaturist was het eerste boek dat ik meenam op de trein. Ik dacht eerst om het volledig eerlijk te houden en te herbeginnen vanaf de eerste pagina, maar uiteindelijk heb ik dat toch maar niet gedaan. In januari heb ik dan zogezegd het eerste stukje gelezen, hé? Dat komt op hetzelfde neer. Ik wist nog in grote lijnen wat er in de eerste hoofdstukken was gebeurd, en effectief: ik begon het graag te lezen! Petronella (Nella voor de vrienden) Brandt is 18 jaar oud wanneer ze in Amsterdam arriveert als kersverse vrouw voor een rijke handelaar. Hij blijft heel afstandelijk maar geeft haar wel een peperduur miniatuurhuis als huwelijksgeschenk. Om dat huisje in te richten wendt ze zich tot een ‘miniaturist’ (Geen idee hoe dat in ‘t Nederlands heet eigenlijk. Ne miniaturist? :)) maar hoooo, dan gebeuren er toch wel rare dingen! De stukken die ze toegestuurd krijgt zijn héél persoonlijk en tonen aan dat de miniaturist dingen weet die ze eigenlijk niet kan weten. Er zitten een paar zotte plotwendingen in die ik helemaal niet had zien komen, maar het verhaal van the miniaturist zelf blijft wel wat onderbelicht. Geen idee hoe die nu eigenlijk zo precies wist wat voor voorwerpjes ze moest maken, het bleef allemaal een beetje vaag. Ik kan hier niet te veel over vertellen zonder dingen te verklappen. 3,5 sterren zou ik geven, denk ik. Een leuk boekje om te lezen, maar geen groot meesterwerk dat ik als een absolute must aan anderen zou aanraden. Oh, en de categorie waarvoor ik dit boek las: een boek met een illustratie op de cover. Nogal random, maar ja.

Mijn tweede roman van de maand was Het meisje in de trein van Paula Hawkins. Past perfect binnen de categorie ‘Een boek dat iedereen en z’n moeder al heeft gelezen, behalve jij’. Ik had dit boek zelf niet, maar kon het lenen van mijn schoonvader. Toen ik de foto hierboven op Instagram en Facebook postte, waren de meningen ongelooflijk verdeeld. Sommige mensen vertelden dat ze het supergoed vonden, anderen waarschuwden me dat het zwaar overroepen was. Voor mij persoonlijk zat het er zo’n beetje tussenin. Dat ik 100 pagina’s moet lezen voor er een beetje actie in een boek te bespeuren valt, dat vind ik niet zo tof. En al zeker niet als ik mij gedurende die 100 pagina’s dan nog eens keihard zit te ergeren aan het hoofdpersonage. Ik vond Rachel helemaal niet aimabel en bovenal een zielig geval. Hoe het zo ver met haar is kunnen komen kan ik wel begrijpen, maar het was te veel van hetzelfde. My two cents. Het boek leest wel heel snel weg en ik ben ook wel tot op het einde blijven gissen naar hoe de vork nu precies in de steel zat. Een aanrader voor wie niet te veel wil nadenken tijdens een boek dat leest als een trein (no pun intended). Drie sterrekes, denk ik.

Mijn lijstje ziet er ondertussen zo uit:

1. Een boek met meer dan 700 pagina’s (ieder jaar een beetje meer)
2. Een boek met minder dan 200 pagina’s (om het voorgaande puntje te compenseren)
3. Een boek geschreven door meerdere auteurs
4. Een boek geschreven door iemand die jonger is dan jou
5. Een boek waarvan er wereldwijd minstens 100.000 exemplaren werden verkocht
6. Een self published boek (een boek dat niet werd uitgegeven bij een grote uitgeverij, maar zelf door de auteur werd uitgegeven. Ik heb nooit gezegd dat deze challenge makkelijk ging zijn. ? )
7. Een boek gepubliceerd in 2017
8. Een boek geschreven door een celebrity (filmster, muzikant,…)
9. Een boek met een titel die meer dan vier woorden telt (want er gaat niets boven een boek met een lange titel)
10. Een boek met een titel die bestaat uit één woord
11. Een boek met een kleur in de titel
12. Een boek met een nummer in de titel
13. Een boek met een illustratie op de cover  The Miniaturist – Jessie Burton
14. Een non-fictie boek
15. Een boek over boeken of waarin boeken een belangrijke rol spelen
16. Een boek over reizen of waarin een reis een belangrijke rol speelt (roadtrip, wandeltocht,…)
17. Een boek over muziek of waarin muziek een belangrijke rol speelt
18. Een boek waarin één van de seizoenen centraal staat
19. Een boek waarin meerdere generaties van één familie aan bod komen
20. Een boek gepubliceerd voor je geboren werd
21. Een boek dat je al een keertje las
22. Een ver-van-je-bed-boek oftewel een boek dat zich aan de andere kant van de wereld afspeelt
23. Een boek dat zich afspeelt in een land waar je al een keertje op reis bent geweest
24. Een boek uit de bibliotheek
25. Een boek dat je leende van een vriend(in) of een mede Verbeelding Book Club lid
26. Een boek met een vleugje magie erin (full on fantasy of magisch realisme)
27. Een boek dat je ooit op school moest lezen om te zien wat je er nu van denkt of om het eindelijk te lezen omdat je het toen niet las
28. Een boek dat iedereen en z’n moeder al heeft gelezen, behalve jij  Het meisje in de trein – Paula Hawkins
29. Een boek dat ergens ter wereld op de verbannen lijst staat
30. Een eerste deel in een reeks

Ik ga dat sowieso nooit allemaal gelezen krijgen dit jaar, maar bon. Dan doen we volgend jaar nog wel efkes verder. :)