Amai, wat heb ik uitgekeken naar Sinterklaas! Veel meer dan mijne zoon zelf. Nu is dat nog zo, hé? Elliot besefte het toch nog niet. :)
We hadden een heel druk weekend, vol met Sinterklaascadeautjes. Het begon al vrijdagavond, want toen was de Sint al bij mijn ouders geweest. Die had gehoord dat opi het hele weekend weg was en heeft slim geredeneerd dat opi wellicht wou zien hoe blij zijn kleinkind was met zijn cadeautjes. Wat een slimme Sint! We hadden Elliot verteld dat Sinterklaas bij omi en opi op bezoek was geweest en dat hij cadeautjes had gebracht, ‘misschien zelfs autootjes! Goh goh!’ Toen we binnenkwamen, bleef hij stokstijf staan en durfde hij de eerste 5 minuten niet bewegen of rechtstreeks naar het speelgoed kijken. Haha, wat een raar manneke is dat toch soms. Nadien kwam hij wel los en heeft hij keiveel gespeeld. :)
De ochtend erna kwam hij bij ons thuis! Er waren wat verschillende dingen, zodat er wat variatie was. Het grootste stuk was een houten autobaan. Naar ‘t schijnt komen er nog uitbreidingen, zei de Sint mij. :) De autobaan was een groot succes, maar ook Visjes Vangen van HABA wordt al regelmatig gespeeld. Ben ik toch wel blij om, want ik wist eerst niet goed of een gezelschapsspelletje al wel zou lukken. Elliot kreeg ook de film van de Minions. Hij vindt die supergrappig in Despicable Me 2, dus een film met énkel Minions leek een potentieel schot in de roos. :)
Elliot kon een hele dag spelen met al het nieuwe speelgoed en hij heeft ook keeeeiiiveel gesnoept. :) De volgende ochtend waren we uitgenodigd in de opvang voor het Sinterklaasontbijt. Altijd heel lekker en er is ook altijd een pakje van de Sint met snoep en boekjes enzo. Er waren ook nieuwe auto’s voor in de opvang en die had Elliot natuurlijk meteen gezien. Klein drama omdat hij er nog niet mee mocht spelen. Typisch. :)
‘s Namiddags hadden we dan eindelijk een echte afspraak met de Sint, in het parochiecentrum hier in ‘t dorp. Dat was écht geen succes. Elliot bekeek alles van een afstandje, grabbelde vrolijk in de snoepmand van Zwarte Piet terwijl ik had gedacht dat hij bang zou geweest zijn en gedroeg zich normaal. Tot we bij de Sint mochten gaan… We kwamen een beetje te dicht en toen klampte hij zich ineens keihard vast aan mij, begon superhard te wenen en krijsen en maakte een groot drama. Echt, ‘t was precies alsof ik had verteld dat de Sint hem mee zou nemen en pas volgend jaar terug zou brengen bij ons. Hij was zo kwaad dat hij zelfs het loopfietsje dat hij kreeg weg sloeg, terug in de richting van de Sint. Jawadde.
Daarna moest hij een kwartier bekomen en lag hij volledig tegen mij na te snikken. Gelukkig kreeg hij toen een lolly en kwam Zwarte Piet nog eens langs met zijn mandje snoep. :)
Toch een geslaagd weekend, vond ik, al was het wel héél druk. Ik ben extra benieuwd naar volgend jaar. Volgens mij gaat hij dan écht beseffen wat er te gebeuren staat. Nog een extra hoopje magie erbij. :)
Hoe cool is da, een titel met een hashtag erin? Wreed cool, vind ik.
Ik heb besloten om deze maand deel te nemen aan de #boostyourpositivity-campagne. En de eerste opdracht is al meteen om te schrijven over je ochtendroutine. Ik heb dat nog geen week geleden gedaan, in deze post zelf, dus ik ga niet opnieuw schrijven, hé. :) Dus voeg ik hier nog eventjes de hashtag #boostyourpositivity aan toe!
Anyway.
Voor ik ging werken was de afspraak dat ik mee opstond met Klaas. Ik maakte Elliot dan klaar om te vertrekken en vulde zijn boekje voor de opvang aan. ‘s Avonds zorgde ik er al voor dat er propere luiers in zijn luiertas zaten en dat de luieremmer klaar voor vertrek was. Klaas was van boterhammendienst. Dat ging goed zo, en ik moest pas ten laatste om 6u30 opstaan om mijn venten om 6u45 uit te kunnen zwaaien.
Maar nu ga ik dus werken en moet ik om 6u45 méé de deur uit. Het is nog altijd wat zoeken, maar onze ochtendroutine ziet er al wat anders uit. De avond ervoor zorg ik er nog steeds voor dat Elliots opvangboekje in orde is en dat zijn luiers in de tas aangevuld zijn. Ik sta nu eerst op, tussen 6u05 en 6u10. Dan ga ik me wassen, aankleden en schminken. Rond 6u20 staat Klaas op om hetzelfde te doen en zijn boterhammen te maken. Tegen 6u30 haalt Klaas Elliot uit bed en begint hij hem klaar te maken. Rond dat tijdstip kom ik ook uit de badkamer.
Maar daar begint dus het probleem. Elliot zit in een ‘moekefase’ en hangt weer enorm aan mij, wat resulteert in huil- en krijsbuien als Klaas de ochtendshift voor zijn rekening neemt. Normaal zou ik dan nog snel mijn boterhammen moeten maken, maar dat gaat dus niet want ik moet overnemen van Klaas om het Gejank te stoppen.
Vanaf nu gaan we dus een nieuwe routine proberen. Als Klaas zichzelf heeft klaargemaakt, vliegt hij opnieuw de keuken in. :) I like my men in the kitchen. Daar maakt hij dan naast zijn eigen boterhammen ook nog die van mij. (Hoewel we binnenkort allebei warm gaan beginnen eten op het werk en ik nog een gezonder ontbijt dan boterhammen met choco wil vinden. Dat is trouwens niet simpel als je geen fan bent van muesli en havermout.) Als mijn werk in de badkamer erop zit, ga ik Elliot halen en aankleden. En dan is ‘t hopen dat we wél op tijd de deur uit geraken. :)
Was de ochtendspits bij jullie in ‘t begin ook zoeken? En alstublieft: zeg mij wat jullie eten bij het ontbijt. Ik heb inspiratie nodig! Het moet wel een beetje autoproof zijn, want geen tijd om thuis te ontbijten. :)
Aangezien we zaterdag geen plannen hadden en het supermooi weer was, besloten we ‘s namiddags met wat fruit en koekjes naar het park te trekken voor een picknick. Hoewel het hier net om de hoek is, gaan we er eigenlijk niet vaak genoeg naartoe. Maar bon, dat zorgt er dan wel voor dat als we dan toch eens gaan, het ook elke keer leuk is. We namen ook ons picknickdeken mee en installeerden ons op het glooiende grasveld. In de zomer kan je hier heerlijk zonnebaden of frisbeeën (zoals wij deden met de verdwaalde frisbee die we vonden) en in de winter is het een populaire plek om te sleeën. Dat heb ik nog nooit gedaan. Enerzijds omdat ik geen slee heb en anderzijds omdat ik bang ben om helemaal beneden aan het grasveld in de vijver te belanden.
En hier nog een korte timelapse!
Elliot vond het er superleuk, vooral ook omdat er andere kindjes waren die hij in de gaten kon houden. Samen spelen is nog niet echt aan hem besteed, tenzij een van ons twee meegaat met hem. Na een tijdje begon hij wat te jammeren en te zagen, dus wisten we dat het tijd was om naar huis te gaan zodat hij een kort dutje kon doen.
Wij maakten van dat halfuurtje rust gebruik om nog eens onze summer burgers te maken. Ik vond het “recept” (want eigenlijk is er niet veel te recepteren aan) op deze blog. Zó simpel om te maken en zó lekker. Geeft ons ook meteen een zomers gevoel.
Hoe je de burgers maakt?
1. Je bakt je hamburgers. Ik vind rundsburgers het lekkerst. Als ze bijna klaar zijn, leg je op elke burger een plakje kaas.
2. Je snijdt wat tomaten in schijfjes en trekt je zak rucola open.
3. Je maakt een sausje van mayonaise met daarin balsamicoazijn en gehakte basilicum. Ik heb daar geen hoeveelheden van. Ik doe dat op smaak. Cos I’ve got it like that.
4. Je roostert wat hamburgerbroodjes boven de broodrooster.
5. Dan beleg je alles. Je doet je hamburger broodje open en je doet eerst een laag saus. Wij strooien daar vaak ook wat geroosterde uitjes op. Daarna leg je de burger-met-plakje-kaas erop en daarop de tomaat en de rucola. Voor je de bovenkant van je broodje erop legt, bestrijk je die ook nog eens met wat saus.
In principe is enkel een slaatje als “side” genoeg, maar wij laten ons vaak ook nog verleiden door gekruide potato wedges. Tja. Ge leeft maar ene keer, hé?
Gisteren begon naar mijn gevoel de vakantie. Eergisteren was Elliots laatste dagje bij de onthaalmoeder en hij gaat pas op maandag 24 augustus terug. Zogoed als vijf volle weken samen dus, heerlijk! Ik hoop dat we véél goed weer zullen hebben zodat we elke dag buiten kunnen en veel in het water kunnen plonzen. Er staat sowieso al een weekje Ardennen gepland, maar we willen natuurlijk ook nog een aantal andere uitstapjes maken. We zien nog wel!
Sowieso moet ik de moestuin nog wat in orde brengen, want ondertussen heb ik al wat planten weg moeten halen (de rucola en spinazie waren bijvoorbeeld opgeschoten) en er zijn nog een paar tomatenplanten die ik moet opbinden en waar ik de dieven van moet weghalen. Ik heb nooit gepost over hoe ons moestuintje eruitzag toen de eerste kiemplantjes tevoorschijn kwamen, maar dat ga ik binnenkort nog wel doen. Een beetje een before & after dus. Ik ging nog eens door de oude foto’s waarover ik oorspronkelijk ging bloggen en nu valt het mij pas op hoe groen dat stukje van onze tuin de afgelopen weken/maanden geworden is. Ik kan me het onderstaande nauwelijks nog herinneren. :) Het zag er alleszins vree netjes uit in vergelijking met nu, haha!
Klaas is pas vanaf 3 augustus thuis, maar gisteren en vandaag is hij wel thuis. We besloten er van te profiteren en gingen gisterenochtend samen met mijn ouders naar de markt. We kochten er (natúúrlijk) een kip aan ‘t spit en brachten nog wat koffiekoeken mee naar huis. Elliot heeft zich goed geamuseerd, maar ja, die is ook altijd content als hij ergens op verkenning is. :) Misschien moeten we ook maar eens een laatavondwandeling maken met ons drietjes. Nog een keer een zonsondergang als deze zien zou fijn zijn.
Hopelijk kan ik binnenkort over nog wat uitstapjes schrijven!
Toen ik zwanger werd, besloot ik op een forum mee te schrijven in een topic voor mama’s die uitgerekend waren voor dezelfde maand als ik. We waren nog geen 12 weken ver toen we de overstap naar Facebook maakten en ondertussen zijn we al 2 jaar aan ‘t tetteren. Er wordt dagelijks héél veel gepost en dat is echt superfijn. Er is altijd wel iemand die raad kan geven als je met een probleem zit, maar evengoed wordt er over de meest banale dingen eerst gebabbeld. We delen letterlijk lief en leed met elkaar. Ik durf zelfs zeggen dat zij mij, op dit moment in mijn leven, beter kennen dan mijn vriendinnen in het echte leven. Echt, ik had nooit gedacht dat ik online zo’n vriendschappen zou kunnen vinden. Dikke liefde voor alle januarimama’s! Zelfs al ben ik er eigenlijk eentje van februari. :)
Maar dus, de januarimama’s. Om de zoveel maanden (meestal tweemaandelijks) komen we samen. Tot januari waren dat babymeetings, maar nu zijn het uiteraard al peutermeetings. Omdat we zo fel verspreid zitten (er zijn mama’s van de Westhoek, van rond Brussel, uit het verre Limburg en alles daartussen) zorgen we ervoor dat we elke keer een andere locatie kiezen in de hoop het voor iedereen eens mogelijk te maken om langs te komen. Ik denk dat we gewoonlijk met een stuk of 10 samenkomen. Soms meer, soms minder. Dat vind ik al niet slecht, op een totaal van 24 moeders. :) En zaterdag was het weer zover. Ik ben helemaal op mijn eentje (nu ja, ik had wel mijne zoon mee) naar Diepenbeek gereden, jong. Toch wel een beetje fier op mijzelf! En het was het helemaal waard. Het was supermooi weer en er was weer veel lekkers te eten (want iedereen brengt iets mee, van pastasalades over pizza’s naar brownies en koekjes). Onze lieve gastvrouw Marie haalde zowat al haar speelgoed boven en zo konden de kindjes spelen in een springkasteel, zandbak en speelhuisje, konden ze in het zwembad plonzen, hadden ze een tentje om even rustig in te zitten en konden ze naar hartelust van de glijbaan glijden.
De laatste dagen waren voor mij echt te warm. Kijk naar mijn bleek huidje, mijn sproeten, mijn haar en ik moet er geen tekeningske bij maken dat ik daar niet tegen kan, hé? Maar toch heb ik nog altijd veel liever te warm dan te koud weer. En Elliot ook, want zoals ik al verschillende keren zei wil dat manneke dus echt constant buiten zijn, hé. Zowat elke minuut dat hij wakker was, was hij buiten. Hij speelde elke dag met of in het water. En élk vliegtuig had hij gezien, getuige de foto’s hieronder. Klaas en ik hebben ‘s avonds ook nog nooit zo veel buiten gezeten als nu, denk ik. Echt fijn! En de moestuin? Daar staat ondertussen heel veel groen. We aten al veel radijsjes, spinazie en sla, de aardbeien beginnen eindelijk ook te komen, en ik bespeur al een paar tomaatjes. Daarover later nog eens een update.
Een impressie van de laatste dagen!
Mijn naam is Elliot ik heb net leren loeren.
Ik hoop dat er nog veel van deze dagen mogen volgen deze zomer. Maar nu mag het efkes een graad of 5 afkoelen. ;-)
