My perfect morning song

Week 2 van de #boostyourpositivity-campagne! Vorige week konden we schrijven over onze ochtendroutine, maar dat had ik de week ervoor al gedaan. Deze week is de opdracht de volgende: ‘What’s your perfect morning song? Van welk nummer worden jullie vrolijk? Staan jullie gezwind op? Welke tune tovert spontaan een glimlach op je gezicht? Deel jouw #myperfectmorningsong’ Daar moest ik toch even over nadenken.

Want ik heb eigenlijk geen ochtendliedje. Wat een rare opdracht ook eigenlijk. :) Ik bedacht echter wel al gauw dat ik het over een ietwat andere boeg kon gooien. Ik ontbijt op het werk en mijn collega’s zetten de radio aan van zodra ze op het werk aankomen. Altijd Studio Brussel, dus ik ben ineens weer mee met alle nieuwe liedjes. En blijkbaar zijn er toch twee die ik best kan pruimen en ondertussen met mijn ochtenden associeer.

Låpsley – Hurt me

Coasts – Oceans

Dat lied van Coasts doet mij trouwens denken aan Dance The Way I Feel van Ou Est Le Swimming Pool. En dus krijg ik daar een heel raar gevoel van, want als ik Dance The Way I Feel hoor, moet ik altijd denken aan de zanger ervan die zelfmoord pleegde op Pukkelpop. Soms heb ik wel morbide gedachten. Heel soms. Zo vroeg op de ochtend. Tja. Wadoedederaaneh?

Maar sowieso zijn er nog, hé. Ik was van plan om vandaag aandachtig te luisteren, maar die radio is echt achtergrondgeluid precies. De dag was al bijna om toen ik eraan dacht en op dat moment was het allemaal boenkeboenkemuziek. En laat dat nu niet echt mijn ding zijn. :)

Oh! Nog vergeten. Mijn favoriete groep, Bloc Party, brengt binnenkort een nieuwe cd uit (of is hij al uit? Ik weet het niet, schaam op mij…) en nu hoor ik zowat elke dag Two More Years. Ik vind dat best raar, want volgens mij is dat eigenlijk niet eens zo’n bekend lied. Ze mogen ook eens hun andere liedjes draaien, hoor. :)

Toch schoon, hé?

Liebster Award: the sequel

Voor wie het nog niet weet: Huizeke Sluizeken is genomineerd voor de Belgian Mom Blog Awards! Zoooooot. Gaan jullie eens stemmen voor mij? Dan krijg je een dikke, virtuele kus! Stemmen kan hier

Herinneren jullie je nog dat ik een tijdje geleden een Liebster Award kreeg van Voskosmos? Nu heb ik er toch wel weer een gekregen, zeker? Deze keer van Evelien. Ik vul graag vraagjes in, dus ik ben blij!

liebster award

1. Welke huishoudelijke taak vind je absoluut niet leuk?
Kuisen. In de ruime zin van het woord, dus de opeenvolging van stof afdoen, stofzuigen en dweilen. Zeker na het twee jaar op mijn eentje gedaan te hebben. Sinds ik werk worden de taken wel weer netjes verdeeld. Ik stof af, Klaas stofzuigt en ik dweil.

2. Wat is je favoriete “bezighouding” op een regenachtige zondagnamiddag?
In de zetel hangen en tv kijken. Of strijken, da’s ook zo’n typische zondagsactiviteit. :)

3. Van welk seizoen hou je het meest?
Goh. Eigenlijk ben ik bij de start van elk seizoen blij dat het er is, maar na een tijdje kijk ik weer uit naar het volgende. Op dit moment ben ik superblij dat het herfst is, maar verlang ik ook al naar sneeuw en Kerstmis. En eens de kerstperiode voorbij is en we goed en wel eind januari zijn, ben ik echt lastig omdat ik zonneschijn en warmte wil. Die vrouwen, hé. Nooit content.

4. Als je mocht een vakantiebestemming kiezen, ongeacht de kostprijs, welke zou dat dan zijn?
De roadtrip in Amerika! Of IJsland. Of Australië en Nieuw-Zeeland. Allez ja. ‘t Zou alleszins een heel lange rondreis zijn, maar de bestemming, dat weet ik niet zo goed. :)

5. Verklap me je favoriete zoete zonde!
Reese’s Peanut Butter Cups Miniatures. Allechance dat ik dat hier in België nog haast nergens heb gevonden. Maar los daarvan ook de normale dingen, hé: boterhammen met choco. Of Pim’s. Maar eigenlijk zijn mijn zondes hartige dingen. Ik eet veel te graag chips en dergelijke.

6. Trouwen of samenwonen?
Duh, trouwen. :) Ik heb altijd willen trouwen. Behalve een paar jaar in ‘t middelbaar, toen ik het een vreselijke gedachte vond dat iedereen mij zou aanstaren als ik een trouwkleed aan had, haha! Ik heb het mij uiteindelijk toch niet aangetrokken. :) Over een dikke twee maand zullen we al 3 jaar getrouwd zijn, zeg!

7. Onthaalmoeder of crèche?
Onthaalmoeder. Ik vind het een voordeel dat Elliot in een kleinere groep kindjes zit en dat hij in een huiselijke sfeer opgevangen wordt. Bovendien is onze onthaalmoeder mijn tante/meter, dus ik weet zeker dat hij daar in goeie handen is.

8. Is er een verzorgingsproduct dat je absoluut niet kan missen?
Ja, de basics, hé: shampoo en conditioner. En tandpasta toch ook wel, haha! Wat make-up betreft kan ik echt niet zonder concealer, want anders zijn mijn blauwe kringen echt te opvallend. En mascara, want anders heb ik precies geen wimpers. :)

9. Heb je een bepaald lied dat je linkt aan een gebeurtenis uit je leven? Welk lied en welke gebeurtennis?
Goh. Er zijn veel liedjes van indie groepkes die mij meteen terug katapulteren naar mijn jonge jaren als ik ze hoor. Maar ik kan daar niet één bepaald liedje uit halen. Ik denk aan groepen als The Holloways, The Wombats, The Maccabees, Foals, Arctic Monkeys, Mystery Jets, The Go! Team. En de oudste liedjes van Bloc Party. <3 Baby I’m Yours van Arctic Monkeys maakt mij ook steeds heel warm vanbinnen, want dat was onze openingsdans.

10. Hoe ziet jouw favoriete ontbijt eruit?
Ik ben eigenlijk geen ontbijter. Ik eet ‘s ochtends omdat mijn moeke mij geleerd heeft dat ik nooit het ontbijt mag overslaan want da’s ongezond. En omdat ik anders honger krijg en tegen 9 uur van mijne stok zou draaien. Maar ik kan in ‘t weekend wel superhard genieten van een boke met choco. Dat ik dan in mijn koffie-met-melk dop. Mmmmmm. Zompig. Gelukkig maken wij hier thuis nooit meer koffie en eet ik dat dus nooit meer. :)

Eigenlijk moet ik nu zelf vragen verzinnen en mensen nomineren, maar ik heb dat al eens gedaan. Dus als ge u geroepen voelt: neem gerust de vragen over en beantwoord ze! :)

Op tijd de deur uit als #workingmom

boterhammen

Hoe cool is da, een titel met een hashtag erin? Wreed cool, vind ik.

Ik heb besloten om deze maand deel te nemen aan de #boostyourpositivity-campagne. En de eerste opdracht is al meteen om te schrijven over je ochtendroutine. Ik heb dat nog geen week geleden gedaan, in deze post zelf, dus ik ga niet opnieuw schrijven, hé. :) Dus voeg ik hier nog eventjes de hashtag #boostyourpositivity aan toe!

Anyway.

Voor ik ging werken was de afspraak dat ik mee opstond met Klaas. Ik maakte Elliot dan klaar om te vertrekken en vulde zijn boekje voor de opvang aan. ‘s Avonds zorgde ik er al voor dat er propere luiers in zijn luiertas zaten en dat de luieremmer klaar voor vertrek was. Klaas was van boterhammendienst. Dat ging goed zo, en ik moest pas ten laatste om 6u30 opstaan om mijn venten om 6u45 uit te kunnen zwaaien.

Maar nu ga ik dus werken en moet ik om 6u45 méé de deur uit. Het is nog altijd wat zoeken, maar onze ochtendroutine ziet er al wat anders uit. De avond ervoor zorg ik er nog steeds voor dat Elliots opvangboekje in orde is en dat zijn luiers in de tas aangevuld zijn. Ik sta nu eerst op, tussen 6u05 en 6u10. Dan ga ik me wassen, aankleden en schminken. Rond 6u20 staat Klaas op om hetzelfde te doen en zijn boterhammen te maken. Tegen 6u30 haalt Klaas Elliot uit bed en begint hij hem klaar te maken. Rond dat tijdstip kom ik ook uit de badkamer.

Maar daar begint dus het probleem. Elliot zit in een ‘moekefase’ en hangt weer enorm aan mij, wat resulteert in huil- en krijsbuien als Klaas de ochtendshift voor zijn rekening neemt. Normaal zou ik dan nog snel mijn boterhammen moeten maken, maar dat gaat dus niet want ik moet overnemen van Klaas om het Gejank te stoppen.

Vanaf nu gaan we dus een nieuwe routine proberen. Als Klaas zichzelf heeft klaargemaakt, vliegt hij opnieuw de keuken in. :) I like my men in the kitchen. Daar maakt hij dan naast zijn eigen boterhammen ook nog die van mij. (Hoewel we binnenkort allebei warm gaan beginnen eten op het werk en ik nog een gezonder ontbijt dan boterhammen met choco wil vinden. Dat is trouwens niet simpel als je geen fan bent van muesli en havermout.) Als mijn werk in de badkamer erop zit, ga ik Elliot halen en aankleden. En dan is ‘t hopen dat we wél op tijd de deur uit geraken. :)

Was de ochtendspits bij jullie in ‘t begin ook zoeken? En alstublieft: zeg mij wat jullie eten bij het ontbijt. Ik heb inspiratie nodig! Het moet wel een beetje autoproof zijn, want geen tijd om thuis te ontbijten. :)

Liebster Award: over kapotte spiegels en Tom Hanks

Allez, zeg. Ik was in Blogland al regelmatig de Liebster Award tegengekomen. Geen fysieke trofee of zo, maar wel een tag die bedoeld is om kleine bloggers een beetje te promoten. Als je genomineerd wordt, moet je een paar vragen beantwoorden. Stiekem was ik al een hele tijd aan ‘t hopen eens genomineerd te worden. Ik ben geen seut of zo, hoor. Dat is gewoon zoals in de lagere school een vriendenboek krijgen om in te vullen, hé. Jullie voelden zich dan toch ook gevleid? Toch? ‘t Is toch waar, hé? Ge moet dat niet ontkennen. En ik beantwoord heel graag vraagjes. Ik voel het idee voor een nieuwe blogcategorie opborrelen. Anyway. Ik werd voor de Liebster Award genomineerd door Voskosmos, een heel grappige blog die ik nog maar pas ontdekt heb. Ze stelde mij 9 vragen.

liebster award

1. Wat is je dierbaarste herinnering uit je kindertijd?

Ik heb niet specifiek één dierbare herinnering die er tussenuit springt, maar enkele van de zaken waar ik vanbinnen nog altijd warm van word: onder de eettafel winkeltje spelen met mijn broer, met onze dekbedden, kussens en knuffels een “bedje” maken tussen de zetels en zo naar films kijken (Arachnophobia!), naar Disneyland gaan, op reis gaan naar Frankrijk en Spanje, gaan logeren bij mijn mémé en daar stout zijn en toerkes rond de tafel lopen zodat ze niet aan mij kon en ze haar lach niet meer kon inhouden, om het eerst naar de brievenbus lopen met mijn pépé. Die dingen. Vooral uitstapjes blijven mij bij. Oh, en die keer dat mijn ouders de spiegels van de kleerkast hadden gehaald om ze in de gang op te hangen, maar ze efkes in de living hadden gelegd tot ze tijd hadden om ze op te hangen. En hoe mijn broer en ik dan mekaar achterna zaten, over de spiegel sprongen en ik mij mispakte en in de spiegel sprong. En hoe ik mijn broer en ouders toen liet geloven dat hij erin was gesprongen. Heeft toch een paar jaar geduurd eer ik dat heb durven opbiechten. Meteen ook zowat de enige keer dat mijn broer de zogezegde schuldige was, haha. Sorry, Vince!

2. Wat zou je eerst redden als je huis in brand staat?

Mijn baby. En dan mijn zwangerschaps- en babydagboek en Elliots herinneringenkoffertje. Maar ik denk altijd dat het een traag brandje zou zijn, dus in mijn verbeelding sleep ik alles op ‘t gemakske tot in de tuin, zodat alleen het huis zelf afbrandt.

3. Wat is je favoriete blogpost van op je eigen blog?

Jong, dat is een veel te moeilijke vraag! Ik heb er 5 geselecteerd:
Een half jaar en 1 jaar, omdat de eerste post de meest intieme foto’s van mij met mijne zoon bevat en de laatste het verslag is van de allereerste verjaardag van mijn baby. Emo!
– Tuinwerk: deel 3, omdat ik echt trots ben op wat we van onze tuin gemaakt hebben, hoewel ik de laatste stand van zaken nog niet in deze post getoond heb.
Elliots geboorteverhaal, omdat dat het relaas is van het heftigste dat ik ooit heb gedaan.
– First World Problems, omdat ik graag ne keer zaag.

Oeps. Ja. Als laatste post kan ik niet kiezen tussen Elliots groeifeest en Cake smash. Die van het groeifeest omdat dat gewoon een heel fijne dag was waarop we echt onze zin hebben gedaan en onze familie en vrienden mee kwamen vieren. Die van de cake smash omdat ik nog altijd supercontent ben met de foto’s die we toen zelf hier thuis hebben gemaakt.

4. Welke film kan je ontelbaar keer opnieuw blijven zien?

Allez zeg, weeral zo’n lastige vraag. Er zijn veel films die ik al ontelbaar veel keren opnieuw heb gezien. 2012, Deep Impact, Independence Day, The Holiday, National Lampoon’s Christmas Vacation,… En alles van Tom Hanks. Ik zie heel graag films. ‘t Moeten niet eens heel goeie zijn. Wat mij nu wel opvalt is dat het vooral rampenfilms en Kerstfilms zijn. Mmmmmm, rampen en Kerstmis. <3

5. Op wie heb/had je een gênante crush?

Mijn crush is niet gênant. Maar dus: op Tom Hanks. Ik dénk dat dat ergens in ‘t zesde middelbaar begonnen is als een mopje zelfs. Maar ondertussen, tja. What can I say? The love is real, y’all. Dit clipje maakt mij helemaal warm vanbinnen, vol liefde en nostalgie. Waarschijnlijk omdat het mij doet denken aan onze huwelijksreis naar New York met Kerst. En omdat het met Tom Hanks is. Echt, ik zie andere acteurs nog niet zo gauw doen wat hij in dat clipje deed. En de laatste tijd kwam hij af en toe in de media met random good guy dinges (ja, dat zijn 4 verschillende links!) die hij deed. Die mens is zo gewóón. Zucht. Ik wil hem echt keiiiihard knuffelen. Ik weet zeker dat hij mij echt tof zou vinden en terug zou willen knuffelen.

6. Wat was er het eerst, de kip of het ei?

Ik denk het ei. Want eieren zijn er altijd geweest, maar kippen niet. Dus het lijkt mij logisch dat er op een keer uit een ei de allereerste kipachtige gekomen is. En die legde dan een ei waarin er een nog kipachtigere zat. Maar ja, ik ben geen bioloog, hé. Nu ga ik daar weer de rest van de avond over zitten nadenken.

7. Wat zou de eerste wet zijn die je in het leven roept als je eerste minister zou zijn?

Zwaardere straffen voor dronken bestuurders. En een jaar zwangerschapsverlof zou ook wel tof zijn, precies. ^^

8. Met wie, dood of levend, zou je graag eens een hele avond op restaurant gaan?

Met Tom Hanks. Maar ik zou ook wel graag mijn pépé nog eens kunnen zien en hem vertellen over mijn leven. Hem nog eens vastpakken enzo. Ik denk dat ik dat nog het liefste zou hebben.

9. Wat is het slechtste cadeau dat je ooit gekregen hebt?

Goh, dat weet ik eigenlijk niet. De meeste mensen vragen mij eerst waar ze mij een plezier mee kunnen doen. Gelukkig, want ik ben precies een moeilijke volgens sommigen. Nochtans ben ik niet zo moeilijk. Geef mij een roman en ik ben content. Allez, meestal toch. :) Ik vraag zelf eigenlijk ook meestal aan anderen wat zij graag cadeau zouden krijgen. Te bang dat ik iets zou geven dat ze echt maar niets vinden. :)

En nu mag ik zelf 3 anderen nomineren. Ik kies voor Johanna van Two Owlettes, Paulien van Kristalblauw en Silke van Julienne.

Jullie krijgen van mij de volgende 10 vragen:

1. Is er een rare eetcombinatie waar je dol op bent?
2. Wat is je guilty pleasure?
3. Hoe sta jij onder de douche? Met je gezicht of met je rug naar het water? Waarom?
4. Vertel eens wat je lievelingscitaat is? En van wie is het?
5. Zag jij dit kleedje als zwart met blauw of als wit met goud?
6. Welk nutteloos talent bezit je?
7. Welk boek zou je mij aanraden?
8. Wat was je meest gênante moment?
9. Waar zou je het liefst van al op vakantie gaan?
10. Heb je ooit iets meegemaakt dat zo grappig was dat je bijna (of kom, stiekem een béétje) in je broek plaste? Vertel eens het verhaaltje!

Doe dat goed!

Zo gemakkelijk is het om ambtenaar te worden

Miljaar, zeg. Eindelijk. Het is zover. Ein-de-lijk. Ik heb werk. Voltijds, een vast contract, een échte job. Zei ik al ‘eindelijk’?

brief

Blijkbaar bestond bij een aantal van mijn lezers het idee dat ik thuisblijfmoeder was. Dat ik een bewuste keuze gemaakt had om thuis te blijven bij Elliot. Hoe graag ik ook zou willen dat dat een haalbare kaart was voor ons gezin, het is niet zo. Toen ik in 2011 afstudeerde, besloot ik het te proberen in ‘t onderwijs, “want ge weet toch nooit dat ik dat nog wel tof vind om te doen en dan is al die vakantie toch wel mooi meegenomen, hé?” Helaas was die vakantie het mij niet waard, want na amper één schooljaar voelde ik al dat leerkracht zijn niet mijn ding was. Ik besloot mij opnieuw te focussen op mijn andere droomjob (alhoewel velen het wellicht vreemd zullen vinden om dit een droomjob te noemen): ambtenaar worden bij een FOD. Ik begon via Selor weer te solliciteren voor alles waarvoor ik in aanmerking kwam. We zijn dan september 2012. De eerste job die uit de bus kwam was opniéuw een onderwijsjob. En met ons trouwfeest dat er in december aan zat te komen, besloot ik die voltijdse aanbieding te aanvaarden. De centen waren belangrijker. In een klap zorgde dat ervoor dat ik zowat voor niks anders meer kon solliciteren, want recht op sollicitatieverlof had ik niet, en mijn klassen zomaar “in toezicht steken”, dat was not done.

Ondertussen was het mei 2013 en werd ik zwanger. Er was een kans dat ik in september terug zou mogen keren naar school, maar ik bleef ook nog verder solliciteren bij de overheid gedurende de vakantie. Eind augustus bleek dat ik niet meer terug kon naar mijn vorige school en uiteraard was ik tegen dan bijna 20 weken ver en was een andere job vinden heel moeilijk. Ik bleef Selor op de voet volgen, maar deed ook andere sollicitaties, waaronder in de privé. Ik solliciteerde zelfs ook als verkoopster, op zoek naar een doodgewone job tot aan mijn zwangerschapsverlof. En bij elke sollicitatie zag ik de ogen van mijn interviewer afdwalen naar mijn buik (hoewel ik die tot een week of 26 nog kon verstoppen onder een goed gekozen blazer). Wanneer ik interimkantoren inlichtte over het feit dat ik 26 weken zwanger was en “of het bedrijf in kwestie daar geen probleem van zou maken”, hoorde ik hen aarzelen. Dat dat toch wel een belangrijk stuk informatie was. Dat het “misschien beter was om af te wachten en daarna opnieuw te solliciteren”. Juist, ja.

Ik beviel en ging in zwangerschapsverlof. Tijdens mijn zwangerschapsverlof deed ik nog een paar sollicitaties en begin mei 2014 was mijn “babyvakantie” officieel voorbij. Elliot had pas vanaf september een plaatsje bij de onthaalmoeder, dus de ideale situatie was dat ik thuis zou kunnen blijven tot dan. Maar toch, ik moest en zou solliciteren want er moest weer geld binnenkomen. Als ik werk vond, konden we voor Elliots opvang ook wel weer een oplossing vinden. Maar. ik. vond. dus. niks. Toen kreeg ik een mailtje om deel te nemen aan een opleiding in de banksector. Cursussen en workshops in september en oktober en een (miniem) betaalde stage in november en december. Ik greep die kans met beide handen en was 4 maanden bezig. Misschien zou ik daarna wel bij de bank kunnen beginnen? Die stage bleek totáál niet te zijn wat ik voor ogen had en het enige dat ik er bijleerde was dat de bank echt niets voor mij was. In september kwamen er wel interessante vacatures tevoorschijn op Selor. Op 1 september schreef ik me in voor een bepaalde selectie (er waren er veel meer, maar voor deze post is alleen deze selectie van belang). Omdat ik voor de eerste computertest nog vrijgesteld was, was het wachten op de tweede. Die legde ik af op 3 oktober. Toen ik daar ook voor geslaagd was, mocht ik naar het interview op 29 oktober. Omdat er zo veel sollicitanten waren, duurde het heel lang voor ik wist of ik voor dat interview geslaagd was. Bovendien moest mijn rangschikking ook goed genoeg zijn, want anders was ik er misschien wel door, maar zou ik toch geen job krijgen. Op 19 januari van dit jaar kreeg ik dan eindelijk het nieuws dat ik geslaagd was én in de laureatenlijst stond. Ondertussen had ik eind december ook al een mailtje gekregen dat ze voor diezelfde FOD nog mensen zochten voor een hoger niveau. Daar besloot ik ook voor te solliciteren, wat resulteerde in nog een interview op 11 februari. Op 16 maart hoorde ik dat ik er ook voor die selectie door was en in de laureatenlijst stond.

Toen dacht ik dat ik er was. De federale aanwervingsstop was wel nog van kracht, maar die zou eind maart hopelijk opgeheven worden, na het bespreken van de begroting. Eind maart came and went. Geen nieuws. Misschien door de paasvakantie? Ik richtte mij op eind april. Op 30 april werd bekendgemaakt dat de aanwervingsstop opgeheven zou worden. Nu zou mijn oproepingsbrief elk moment kunnen komen. Dacht ik. Op 12 mei kreeg ik een mailtje dat hoewel de stop inderdaad voorbij was, de FOD toch nog steeds geen nieuwe mensen kon aannemen. De ministerraad legde nog extra voorwaarden op voor de begroting en daar moest eerst aan voldaan worden vooraleer ze tot aanwerving konden overgaan. Geduld, geduld. Ik werd echt gek van onzekerheid. Wij hebben nog zo veel dromen, zo veel dingen die we nog willen verwezenlijken, maar alles valt of staat met die job die ik moet zien te bemachtigen. En nog liever vandaag dan morgen.

Ondertussen vreesde ik toch al een paar maanden dat die job er niet de eerste maanden zou komen. Ik ging naar interimkantoren en legde uit dat ik op zoek was naar tijdelijke opdrachten. Korte interims om de periode te overbruggen tot ik kon beginnen aan de FOD. Overal kreeg ik hetzelfde te horen. Voor een functie met optie vast wilden ze mij niet laten solliciteren omdat ik niet zou blijven. Voor korte opdrachten zou het moeilijk worden omdat ik niet de nodige ervaring of het juiste diploma heb. (Na 4 jaar unief is het voor mij inderdaad héél moeilijk om een simpele administratieve bureaujob uit te oefenen, of om rekken te vullen of aan de kassa van een winkel te staan. *insert roloog* Ik wil hier totaal niet neerbuigend overkomen, hé. Maar jobstudenten zijn er toch ook maar voor maximum 2 maanden en aan hen moet toch ook alles eerst geleerd worden? Waarom konden ze het mij dan niet leren?) Ik solliciteer bij vertaalbureaus, maar omdat ik enkel Engels in de aanbieding heb en mijn Zweeds verleerd ben, kom ik niet echt in aanmerking, want de pool van vertalers Engels is groot. Kan ik nu echt nergens aan de slag? Het gaat zelfs zo ver dat ik solliciteer bij 4 of 5 poetsbedrijven. Die mij vervolgens een vriendelijke mail terugsturen dat ze op basis van mijn diploma vinden dat ik eerst in die richting werk moet zoeken. Het beste van al was nog dat ze mij geen job konden aanbieden omdat ik niet over eigen vervoer beschikte. Want blijkbaar is er geen enkele poetsvrouw in België die met het openbaar vervoer of met de fiets gaat werken… Ik mocht wel bij één bedrijf op gesprek gaan, meteen bij de grote baas. Hij kon mij door mijn diploma geen job aanbieden, maar hij “wou mij toch eens gezien hebben, want dat was toch iets raars, een universitair die komt solliciteren als poetshulp”.

Half juli hoor ik geruchten dat de lijst waarop ik het eerst terechtkwam binnenkort geconsulteerd zou worden. Ik hoor echter niets over de tweede lijst. Ik trek mijn stoute schoenen aan en stuur op 17 juli een mailtje naar de dienst Wervingen. Die vertellen mij dat de lijst inderdaad geraadpleegd zal worden, maar dat ze er geen termijn op kunnen plakken. Op 23 juli krijg ik het jobaanbod voor de eerste lijst. Ik moet mijn keuzes (wat dienst en standplaats betreft) doorgeven tegen 31 juli. Ik doe het diezelfde dag nog. De dag erna krijg ik prompt nog een mailtje, dit keer voor de tweede lijst. Opnieuw krijg ik een jobaanbod en de vraag om mijn keuzes tegen 2 augustus door te geven. Opnieuw mail ik dezelfde dag nog terug. En toen was het weer wachten. Want al die sollicitanten moeten op de juiste plaats gezet worden. Ik krijg schrik, want ik hoor dat als de dienst Wervingen je niet op jouw gekozen standplaatsen kan zetten, je weer op de lijst belandt en je dus geen job krijgt, of toch niet op korte termijn. Het bange afwachten en de onzekerheid van de afgelopen maanden gaat verder.

En dan vandaag. Dé Dag. De dag die ongetwijfeld voor een van de grootste veranderingen van mijn leven zal zorgen. Van ons leven als gezin. Ik krijg mijn officiële oproepingsbrief. Ik mag starten op 16 september.

Van 1 september 2014 tot 16 september 2015.

Zó gemakkelijk is dat, ambtenaar worden.

Laat de flauwe mopjes maar komen. Ik kan ze wel aan. Ik ben gelukkig. :)

 

25 vragen beantwoord

Annick tagde mij gisteren in haar post met 25 vragen. Of ik even dezelfde vragen wou beantwoorden? Bajaat, mijn kind! Dat doet er mij trouwens aan denken dat zij mij een hele tijd geleden ook eens tagde voor iets gelijkaardigs, maar dat ik dat grat vergeten ben. Oeps! Ik maak er werk van. ;)

25 vragen

1. Heb je huisdieren?

Ja! We hebben 2 border collies, Flo en Juul. We hebben ook een kat die elke dag naar huis komt, Zelda, een kater die soms naar huis komt (maar ‘t is nu zomer, hij is op vrijersvoeten), O’Malley, en dan 3 katten die we al keilang niet meer gezien hebben. Ik denk dat ze bang zijn van de honden en niet meer naar huis durven komen. Soms zie ik er nog wel eentje lopen en dan probeer ik ze te lokken, maar ze loopt altijd weer weg. Vroeger hadden we ook een gigantische viskom. Dat was de eerste hobby die Klaas ooit had, voor hij besloot om de wekelijkse opkuis van die viskom in te ruilen voor een properdere hobby en een camera kocht.

2. Noem drie dingen op die het dichtst bij je zijn.

Mijn iPhone, het bakske van de tv en een fles water. Spannend, hé?

3. Hoe is het weer nu?

Een beetje bewolkt, maar zonnig! Ik vind dat wisselvallig weer echt een miserie. Gisteren deed ik Elliot naar de opvang een t-shirt aan en regende het heel de dag. Vanochtend dacht ik: “Ze gaan mij hier niet weer liggen hebben!” en deed hem een longsleeve aan. Tja…

4. Rij je met de auto?  Zo ja, heb je al eens een ongeluk gehad?

Ja en nee. Allez, ik heb wel eens per ongeluk mijn moeder haar auto een heel zacht totje gegeven toen ik mij parkeerde. *giechel*

5. Hoe laat was je deze morgen wakker?

Om zes uur. Zoals gewoonlijk op een weekdag.

6. Wanneer heb je voor het laatst gedoucht?

Daarnet! Vandaag is kuisdag, dus eerst kuisen en dan douchen.

7. Wat is de laatste film die je hebt gezien?

San Andreas, gisteren. Superlang op gewacht en het was een zaaaaaaalige film. Ik moet wel eerlijk zeggen dat ik geen referentie ben als het gaat om goeie films. Ik zie keigraag rampenfilms. 2012? Beste film ooit gemaakt. Allez, als je Independence Day niet meerekent, natuurlijk.

8. Wat staat er in je laatste sms’je?

“Thuis eens kijken naar mijn iMessages? Kan niks versturen vanop laptop.” Klaas is mijn technieker.

9. Wat is je ringtone?

*mring mring* Denk ik. Mijn telefoon staat altijd op stil. Een overblijfsel van toen baby Elliot op mijn arm sliep overdag. <3

10. Ben je al eens in een ander land geweest?

Ja, ja. Ik post daar binnenkort eens over. :)

11. Hou je van sushi?

Ik heb dat nog nooit gegeten, maar ik denk niet dat ik het heel lekker zou vinden…

12. Heb je ooit medicijnen geslikt om sneller in slaap te vallen?

Nee.

13. Waar doe je je boodschappen?

In de Colruyt exclusively.

14. Heb je broers en zussen?

Ik heb een broertje, Elliots peter.

15. Heb je een computer of een laptop?

Een laptop. We hebben niet genoeg bureauruimte voor een desktop en ik zit veel te graag in mijn zetelke als ik computer.

16. Hoe oud zal je zijn de volgende keer dat je je verjaardag mag vieren?

26! Da’s de “verkeerde” kant van de 25 al, hé…

17. Draag je een bril of lenzen?

Lenzen. Een een bril om van de badkamer naar de slaapkamer te stappen ‘s avonds. ‘s Ochtends in de omgekeerde richting, hoewel ik meestal mijn lenzen pas na het ontbijt in doe. :)

18. Verf je je haar?

Ja. Maar ik zou consequenter moeten zijn.

19.Wat ben je vandaag nog van plan?

Straks Elliot halen in de opvang, dan frietjes van de frituur halen om bij mijn ouders op te eten en dan weet ik het nog niet goed. Waarschijnlijk samen met Klaas een filmpje kijken, maar dat zal vrij laat zijn want hij heeft vanavond nog een fotoshoot.

20. Wanneer heb je voor het laatst gehuild?

Goh. Dat weet ik eigenlijk niet meer. Ik denk dat het al efkes geleden is, want tegenwoordig ben ik emotioneel redelijk stabiel, haha!

21. Wat is je favoriete pizzabeleg?

Zeevruchten! Van Pizza Italia. Mmmmmm.

22. Eet je liefst een hamburger of een cheeseburger?

Een hamburger. Ik eet ook heel graag gourmet burgers, ge weet wel, zo van die “high-end” hamburgers. Maar hier in de buurt nog nergens een restaurant gevonden dat dat serveert. :(

23. Heb je al eens een nachtje doorgetrokken?

Als in een hele nacht niet slapen, ook niet tegen het ochtendgloren? Ik denk het niet. Op festivals of op die paar keren dat ik aan de unief uitging werd het weleens heel laat, maar ik ging tegen de ochtend wel altijd slapen. Mijn moeke zei altijd dat slaap belangrijk is. :)

24. Wat is de kleur van je ogen?

Bruin. Maar ze zijn lichter aan ‘t worden, meer zoals die van mijn ma. Of zoals mijn pa het noemt: “koestrontgroen”. Schoon, hé? Da’s echte liefde.

25. Merk je het verschil tussen Pepsi en Coca Cola?

Natuurlijk da!

 

Voila. Ik durf wedden dat jullie superblij zijn dat jullie nu zo veel van mij weten. :) Ik wil even veel weten van Inge, Sarah en Stephanie!