by Joyce | Dec 6, 2014 | Feest, Kindjes |
Allez, hij kwam! Deze namiddag welteverstaan. De Sint wist dat zaterdag kuisdag is en had mij al gemeld dat hij nog wel efkes zou wachten met cadeautjes leveren tot we klaar waren met kuisen. Kwestie van alles toch proper te hebben hé? Hij is wel zijn kistje mandarijnen in de keuken vergeten, vandaar dat ze niet mee op de foto staan.
Tot hierboven was mijn tekst childproof (veilig voor kindjes om te lezen), maar vanaf hier niet meer. U bent gewaarschuwd. Het ziet er dus heel veel speelgoed uit (and who are we kidding, het IS ook veel speelgoed), maar ‘t feit is dat ik doorheen het jaar gewoon gekocht heb wat ik leuk vond, “voor later”. Ik hield dat dan allemaal bij in een grote kist in de kelder en ik heb nu alles bovengehaald waar hij groot genoeg voor is. Bij nader inzien had ik die twee trekspeeltjes (de krokodil vooraan en de “winterdieren” achteraan) nog moeten laten zitten, want daar heeft hij nu nog niets aan. In de kelder staat ook nog een houten loopkarretje met blokken in, een cadeautje van zijn opa, maar dat ga ik nog laten staan tot Nieuwjaar of zijn verjaardag. Hij staat nog niet stevig genoeg om daar al mee op baan te gaan… Er zitten dingen bij van op een rommelmarkt (de puzzels) en van op www.tweedehands.be (hamertje-tik en de houten stapelblokken), andere waren een cadeautje (de winterdieren en de Duplo van mijn ouders), de plastic puzzel van Fisher Price stond op zijn geboortelijst en dan zijn er dingen die ik nieuw gekocht heb, zoals het huisje/vormenstoof en de kralenbaan uit Dreamland, de knuffels uit IKEA (ja, da’s een wolf met een grootmoeder die je door zijn muil kan duwen en dan uit zijn buik kan halen!), de trein uit Hema en de krokodil en het hondje van een verkoop van Moulin Roty op Snapstore.
De koekjes, rijstwafeltjes en wortelchipkes zijn uit de Colruyt. Ik kan dat manneke toch nog geen chocolade geven hé?
En dan kon Elliot op ontdekkingstocht! De speeltafel kocht ik voor goedkoop op een outletverkoop. Heel lelijk, maar ik keek er wel naar uit om hem die te geven, want met al dat staan gaat ze goed van pas komen.
Ik kijk al uit naar volgend jaar. Dan gaat hij misschien toch al iets meer besef hebben van al die magie. *emo-hartje*
by Joyce | Dec 5, 2014 | Kindjes |
Tien maanden. Twee cijfertjes al. Tijd voor een update!
Deze maand kreeg hij zijn dérde tand. Echt, ‘t is precies alsof die nu de ene na de andere doorbreekt. Deze keer is ‘t er eentje bovenaan. Ik vind hem een beetje op een rare plaats staan, maar als de omi zegt dat het ok is, zal dat wel zo zijn, zeker? Hij is de laatste tijd echt ontzettend hard zijn stemgeluid aan het oefenen. Hoe luider, hoe beter! En heel veel brabbelen hé. Vooral “mamamamamama”. Ik wacht nog op “moemoemoemoemoe”. Dan krijgt hij een beloning, haha. Sinds een paar weken heeft hij ook door hoe de ringentoren van Fisher Price werkt. Als ik bij hem zit en hem de ringen een voor een aangeef, steekt hij ze superbehendig rond de toren. Zo’n flink manneke. Zo blij als hij was dat hij kon kruipen, zo graag zou hij nu kunnen stappen. Hij kruipt nog altijd veel en vooral supersnel, maar tegenwoordig is het onbegonnen werk om hem op zijn poep te doen zitten. Meneer wil altijd maar staan, overal, en trekt zich overal aan recht om dan toerkes langs de tafel en de zetel te stappen. Ik vind dat best vermoeiend, want hoewel hij tegenwoordig redelijk stevig op zijn benen staat, durft hij nog wel eens vallen. En dan zijn er dikke tranen hé. Niet van de pijn, maar gewoon van ‘t verschieten. En dat hij nu altijd staat, is wel duidelijk uit de vele foto’s die we er ondertussen al van hebben… Ik denk dat dat dan ook zijn belangrijkste ontwikkeling van deze maand is.
En da’s nu toch wel erg, hé. Da’s nog maar 10 maanden oud en dat zet al zijn schoen!
Ik ben benieuwd of de Sint zal komen. Hij is alleszins al heel zijn leven (ahum) braaf.
by Joyce | Dec 4, 2014 | Dagelijks leven |
Gisteren waren Klaas en ik 7 jaar samen. Dat klinkt echt belachelijk lang, vind ik. Omdat het een werkdag was en we ‘s avonds nog bezoek kregen, hebben we er niet al te veel spel rond gemaakt. We hebben iets snels gemaakt om te eten en tegelijkertijd ook koekjes gebakken. Klaas had voor zijn verjaardag de week ervoor geen birthday cookies gekregen (zieke baby en een werkende moeder = te weinig tijd om ‘s avonds nog te staan bakken), dus wou ik het wel goed maken. Ik maakte mijn befaamde (if I do say so myself) ranger cookies want dat zijn de favorietjes van Klaas.
‘s Avonds kregen we dus nog bezoek. We hadden een eerste afspraak met een architect voor ons toekomstige huis. Een voorontwerp hadden we al eerder gekregen van een bouwfirma, maar na verder overleg met die eerste firma én nog een tweede bleek dat die belachelijk duur zouden zijn. We vonden dan een kleiner bedrijfje, eentje dat huizen lijkt te bouwen vanuit hun hart i.p.v. hun portemonnee, en daar werden we meteen verliefd op. We stuurden ons voorontwerp ook naar hen door, maar omdat het nogal rudimentair was, konden ze bepaalde kosten niet inschatten. Zij hebben in het verleden al succesvol samengewerkt met de architect van gisteren (we zijn een aantal weken geleden gaan kijken naar een woning die ze samen hebben gezet) dus leek het ons logisch om dezelfde weg op te gaan. Na het gesprek van gisteren voelden we ons weer wat zekerder van ons stuk. De architect berekende een prijs op basis van het voorontwerp en die lag al een heel stuk onder de eerdere offertes. Nu nog een aantal aanpassingen om een betere indeling te bekomen en vooral alles wat compacter te krijgen (die gasten die ons eerste voorontwerp hebben gemaakt, waren precies toch wel brosselaars), want het huidig voorontwerp is veel te groot – 190 vierkante meter, en dat is dan nog zonder de zolder van bijna 50 vierkante meter en zonder de garage… Wij zijn alvast superbenieuwd naar wat hij voor ons op papier zal zetten!
Oh, en nog een mini-update: mijn eerste granny square is af! Ik moet hier en daar wel nog een draadje afknippen, maar ik vind het toch deftig voor een eerste keer, non?
by Klaas Cornelis | Nov 27, 2014 | Dagelijks leven, Kindjes |
Onze kleine baby heeft al drie dagen (hoge) koorts. Vanochtend haalde hij zelfs een whopping 39,9°. Hoe zielig het ook is, de extra knuffeligheid vind ik toch wel leuk. Meestal is hij te stoer om zijn hoofdje nog op onze borst te leggen, hoor!
Gelukkig is hij niet al te huilerig. Hij doet wel extreem korte dutjes en is dan extreem snel opnieuw moe. Maar als hij wakker is, is hij nog steeds vrij vrolijk en lief.
En beeldschoon. Dat natuurlijk ook.
by Joyce | Nov 23, 2014 | Dagelijks leven |
Gisteren moest ik naar de Hema en ‘t Zeemanneke. Naar de Hema omdat er een bestelling op mij lag te wachten en naar ‘t Zeemanneke omdat ik extra bollen wol nodig heb. Voor mijn deken had ik dus al een bol in elke beschikbare kleur (er zijn er 11) gekocht en nu ik weet hoeveel vierkantjes ik uit 1 bol kan haken (bijna 11) weet ik hoeveel bollen ik per kleur nodig heb. Dus ging ik naar de Zeeman om 3 extra bollen per kleur. Ik denk dat die madam achter de kassa er ook het hare van zal gedacht hebben, toen ik daar stond met 33 bollen wol.
En dan ging ik naar de Hema. Ik koop elk jaar wel een nieuw ornamentje voor in de kerstboom en dit leek me wel leuk, dus plaatste ik online een bestelling. Ik ben benieuwd of ik ze op tijd in elkaar gehaakt krijg. Ik heb toch nog een week of 3, hé?
In mijn online winkelmandje stopte ik ook nog dit:
Ik had online al verschillende keren gezocht naar een tweedehandsje in goede staat, maar nérgens te vinden voor een deftige prijs. Dus dan maar nieuw gekocht, met een beetje korting. Het boek staat nu samen met Pluk van de Petteflet in Elliots boekenkastje. :-) Ik kocht in de winkel zelf ook nog twee slingers met papieren ballen voor op Elliots groeifeest.
En tja, nog steeds in de Hema stond ook de kerstversiering al uitgestald. Ik kon mij niet inhouden en nam nog deze twee kerstbollen, een slinger en een rood hertje mee. Zal goed passen bij het groene glitterhertje dat ik vorig jaar kocht en met Kerst uithaal om een maand op ons dressoir te wonen. :-)
Oh, en in de Kringwinkel vond ik dit. Ik vind haar stukjes op deredactie.be altijd heel herkenbaar en voor 1,50 euro kunde nu toch niet sukkelen, hé?
Ik koop zoooooo graag brollekes.
